Het is inmiddels geen nieuws meer, dat de regering onder leiding van Santokhi-Brunswijk in principe een failliete staat heeft overgenomen en dat de staatskas leeg was. Echter lijkt de aanpak niet veel te verschillen van de vorige regering. Als er een lege staatskas is, zou het volk dat ook moeten zien in de daden van de regeerders.
“Je kan niet nadrukkelijk zeggen dat er geen geld is, maar dan zie je dat er niet wordt bezuinigd”, zegt Dennis Lapar, directeur van de Stichting Overdracht van Kennis en Ervaring Nederland in een interview met Dagblad Suriname. Volgens Lapar heeft de regering teveel dienstreizen genomen en teveel auto’s ingekocht. Kortom hebben zij te veel dingen gedaan die achterwege gelaten konden worden. “Als de kast leeg was, hoe kwam je aan zoveel geld om dit gedrag te vertonen?”, vraagt hij zich af.
Land tot nu toe niet goed bestuurd
De directeur gelooft onder andere ook niet, dat politieke partijen het land goed kunnen besturen. Zowel voor en na de onafhankelijkheid is het land niet goed bestuurd. “Ook nu als je naar de ministeries kijkt, vraag je af of de ministers die zijn geplaatst wel over de juiste capaciteiten en ervaring beschikken om zo’n ministerie te leiden”, zegt hij .
Suriname geen stap vooruit gegaan
Lapar heeft eerder een artikel geplaatst in Dagblad Suriname getiteld: ‘De club van 100 is wellicht de redding van Suriname’. Hij beschrijft het artikel met de verklaring, dat vanaf voor de onafhankelijkheid en daarna, Suriname in feite geen stap vooruit is gegaan. Hij geeft aan, dat de bestaande politieke partijen alleen met zichzelf bezig zijn en niet met het maatschappelijk belang. En dit wordt door een ieder in Suriname en daarbuiten gezegd.
Toch gelooft Lapar, dat Suriname beschikt over deskundige en integere mensen. Alleen zie je dat de mensen die integer en deskundig zijn, zich niet willen ophouden in een politieke arena. Deze mensen ambiëren meestal een andere functie in het bedrijfsleven of in sociaal werk.
Suriname technisch failliet
Deze regering wist dat zij een enorme schuld overnam, want tijdens de verkiezingen hebben ze dat zelf gezegd en het was overall zichtbaar. Eigenlijk was Suriname vanaf 2018 technisch failliet, maar men wilde graag aan de macht komen, dus werd er van alles beloofd. De bestaande coalitiepartijen hebben tevens gezegd dat het drie generaties zal duren alvorens Suriname weer op de rails wordt gebracht. Vandaar dat de regering geen keus had, dan toch naar het IMF te gaan. “Als je een schuld hebt van $ 4 miljard dollar en je kan nergens anders meer geld lenen, dan ben je genoodzaakt naar het IMF te gaan.”
Lapar stelt dat vanaf de onderhandelingen met het Internationaal Monetair Fonds men wist dat de zaak goed gemonitord moest worden en dat er een speciale commissie hiervoor moest komen. “Ik weet niet hoe zij de zaak momenteel monitoren. Er is in ieder geval gesteld, dat de tweede tranche niet is betaald, omdat de BTW van 2022 niet is ingevoerd, wat wel een eis was van het IMF. We wisten overigens wel dat het hen niet zou lukken de BTW van het jaar in te voeren.”
Diaspora wil bijdrage leveren
Suriname beschikt slechts over 4% HBO opgeleiden op een bevolking van zo’n 500.000. De cijfers zijn bekend dat er veel drop outs zijn in Suriname. Desalniettemin zijn er genoeg mensen die wel een bijdrage zouden kunnen leveren binnen het monotoringsproces van het IMF. “Dit is precies hetgeen mijn stichting doet.” Er zijn genoeg Surinaamse Nederlanders die naar Suriname willen komen, volgens Lapar, die Suriname willen bijstaan met hun kennis en ervaring. “En men wil geen bezoldiging, maar wel dat er betaald wordt voor hun ticket, verblijf en een kleine onkostenvergoeding. Die mensen hebben hun sporen verdiend in Nederland en zijn goed opgeleid en zouden hun kennis en vaardigheden kunnen overdragen.”
De president heeft de oproep gedaan en gezegd dat de diaspora welkom is om te helpen. Echter werkt dat niet zo, verklaart Lapar. “Je kan niet een vliegtuig pakken en gewoon een minister bellen. Je zal vooraf via een tussenorganisatie, hoeft niet speciaal de mijne te zijn, kan ook via het Diaspora Instituut Nederland (DIN), afspraken maken welke mensen nodig zijn, welke capaciteiten belangrijk zijn en hoe men ingezet kan worden. Desbetreffend instituut is vorig jaar in Nederland opgericht onder voorzitterschap van Kathleen Ferrier. De stichting van mr. Lapar bestaat overigens al sinds 2010.
NK
