Tijdens de Assemblee van de Arbeid vrijdag 29 juli gingen bestuursleden van C-47 onder andere in op de politieke situatie van het land. Zo liet voorzitter Robby Berenstein aan de leden weten dat de straatacties erger hadden kunnen zijn wanneer de vakbond geen rol van betekenis had. “Na wi e tapoe a sjing gi a regering”, zei Berenstein.
“Dezelfde mensen zijn aan de financiële macht. De NDP had een meer multi etnische signatuur waardoor het minder opviel in vergelijking met de VHP.”
Berenstein zei dat grote namen uit de financieel economische wereld nog steeds aan de touwtjes trekken. In de constellatie van de NDP is het misgegaan, omdat niemand elkaar controleerde. “Bij deze regering zie ik het gevaar nog niet, maar er zijn wel verschillende zaken van corruptie die zich opstapelen”, deelde Berenstein mee. Als directe aanleiding voor de acties noemde hij het gebeuren bij het ministerie van Financiën, doelend op de 40 miljoen SRD die is weggesluisd. “Het is jammer dat de regering niet op ons schrijven heeft gereageerd.” Heel veel zaken zijn in onderzoek. “De attitude bij onze jeugd die hierdoor ontstaat is alsof diefstal normaal is. Op dit moment kent corruptie geen regering, het gaat dwars door onze samenleving. Het is een fundamenteel probleem.”
Berenstein noemt de actie een uitlaat voor de gevoelens die er zijn. “De houding van de regering moet veranderen. De situatie had erger kunnen zijn wanneer de vakbond er niet was. Na wi e tapoe a sjing gi regering.” Hij noemde onder andere de minimumloon verhoging door tussenkomst van de vakbond. Ook zouden meer dan 50 CAO-overeenkomsten zijn getekend. Berenstein wees ook op de inspanningen voor de mensen die geen vakbond hebben. “Zelfs bij de overheid heeft men verhogingen gehad, waarvan wij bewust zijn dat het niet genoeg is. Stel je voor dat al deze zaken er niet waren?”, hield Berenstein de toehoorders voor. “Wat zou er gebeuren in het land?”
Toch kan de vakbond niet oneindig voor de regering in de bres springen. Hij noemde de steeds verder stijgende prijzen, zoals van de nutsvoorzieningen. “Bepaalde bonden willen in oktober weer onderhandelen.” Ook een zwaar punt blijkt dat de inflatieverwachting van IMF met 25 procent al ruim zou zijn overschreden. “We streven al voorbij de 50 procent.”
Zijn boodschap was “drai anu pari boto” en Berenstein noemde de acties een vingerwijzing. “We zullen van deze gelegenheid gebruik maken om verder aan het oor te trekken van de regering zodat wij onze zaken oplossen. In dat kader zijn wij blij en kunnen wij ons terug vinden in bepaalde vormen van de gevoerde acties”, merkte Berenstein op. De vakbondsleider wees erop, dat de extra druk van de demonstranten al tot een aantal toezeggingen heeft geleid.
Route
C-47 zal de eigen route blijven volgen en is er niet op gericht om de regering naar huis te sturen. “Wij gaan onze eigen route blijven volgen en bepaalde zaken zullen wij op een meer fundamentele wijze moeten oplossen.”
C-47 is al met de regering over belangrijke zaken in overleg. “Ik neem de actievoerders niet kwalijk, zij focussen op symptomen, maar het is ons werk om niet alleen de symptomen te behandelen. Want dat is niet het werk van de actievoerders maar het is wel ons werk.” Zo noemt Berenstein de aangehaalde friends en family.
“Fundamenteel heeft het te maken met de politisering van staatsbedrijven, dat ten koste gaat van de ontwikkeling van de bedrijven.” Daarom wilde Berenstein een vertegenwoordiger van de vakbond, aangewezen door de vakbond, zitting laten hebben in de Raden van Commissarissen van de bedrijven. “Zodat de vakbond beter inzicht en meer inspraak heeft in het beleid. “Want regeringen komen en gaan. Maar wij werknemers blijven zitten met de gebakken peren”, zei Berenstein.
RB
