Vanaf januari/februari 2019 zal de Surinamerivier één van haar grootste onderhoudsbeurten ooit krijgen. De rivier wordt uitgebaggerd. Sinds Patrick Pengel minister werd van Openbare Werken, Transport en Communicatie, werd de kwestie van het uitbaggeren van de Surinamerivier op zijn bord gelegd. Dit, vooral door de transportsector en met name de import-exportbedrijven. Er is samen met de Maritieme Autoriteit Suriname (MAS) een update gedaan voor de nautische studies. Dit vertelde Pengel op 13 november tijdens een Staatsolie bijeenkomst in Hotel Torarica. Vanuit Leonsberg zal men 50 km richting de zee gaan en 50 kilometer van de zee tot Simonspolder.
Er zijn sommige plekken in de rivier die 30 meters breed zijn. Die moeten tot 70 meter worden gebaggerd. Er zal tot een diepte van 6.5 meter (bij laagwater) worden gebaggerd. Over de contracter en het contract geeft Pengel nog niets vrij, aangezien er daar nog beslissingen over moeten vallen. De bewindsman verzekert wel dat binnen 12 tot 14 weken het baggeren moet opstarten. Het baggeren zal ongeveer 10 maanden in beslag nemen. Dit is ook afhankelijk van de massa dat uit de rivier gehaald moet worden. Volgens de data uit 2014 was er 4.3 miljoen kubieke meters aan volume uit de rivier te baggeren. Het baggeren zou toen ongeveer 8 maanden duren. 4 jaren later zal er veel meer volume uit de rivier te halen zijn, wat resulteert in een mogelijk langere werktijd.
Momenteel krijgt ook de sociale en milieueffectenstudie een update. Het project wordt onder beheer van Openbare Werken zelf ontwikkeld. Voor de gebruikers van de rivier had de minister ook een boodschap. “Alle gebruikers zullen betalen voor het gebruik van de rivier. Zo hebben wij altijd kapitaal om de rivier te onderhouden tot deze diepte. Zo is er een garantie voor de toekomst”, aldus Pengel. Dit onderwerp is al enkele jaren in discussie. Het niet baggeren van de rivier kan voor Suriname een economische ramp veroorzaken. Een slecht begaanbare of onbegaanbare vaargeul zal betekenen dat veel schepen niet meer naar Suriname willen komen. Het wordt te riskant. De kans op vastzitten wordt steeds groter. De kans op motorbeschadiging wordt groter. De verzekeringsmaatschappijen zullen de voertuigen duurder verzekeren. De scheepvaartmaatschappijen hanteren al hogere prijzen, sinds de MAS de vaargeuldiepte aanpaste.
Dit heeft vervolgens een weerslag op de productiekosten van ondernemers en ten slotte op de prijzen in de winkels en prijzen van onze exportproducten. Hierdoor gaat de kleine concurrentiepositie die Suriname op de wereldmarkt nu al moeilijk behouden kan, ook de fik in. Een recent voorbeeld van verloren inkomsten werd door Staatsolie-directeur Rudolf Elias op de bijeenkomst aangehaald. Kosmos Energy Suriname bijvoorbeeld heeft in haar laatste twee boringen voor de kust in diepzee Suriname, ongeveer US$150 miljoen uitgegeven aan haar operaties. Uit deze US$150 miljoen is US$21 miljoen uitgegeven aan shore base operations (operaties die op land plaatsvinden. Sinds Suriname geen shore base kon hebben (vanwege haar ondiepe rivier) maar Trinidad wel, heeft Suriname een inkomen van US$60 miljoen aan Trinidad verloren. Er zijn nog 6 boringen op komst in de komende 2 jaren. Elias drukte de regering daarom op het hart om iets hiermee te doen.
Kavish Ganesh
