Dat de Staat een rechtszaak gaat aanspannen tegen de vakbonden, de BvL en de ALS wordt door het NDP-assembleelid Patrick Kensenhuis getypeerd als de beste oplossing om uit de impasse van de stakende leerkrachten te kunnen geraken. Hij meent dat het duidelijk erop duidt dat de BvL en de ALS de regering in een hoek drijven met daarbij een mes op de keel van de regering. ‘De enige manier om uit deze positie te geraken, is de groene tafel.’ Kensenhuis vindt het opmerkelijk dat hoewel de regering on speaking terms was met de bonden, de acties nimmer zijn opgeschort.
Kensenhuis vertelt aan Dagblad Suriname dat in het district Para slechts bepaalde scholen wel normaal functioneren en de anderen niet vanwege de stakende leerkrachten. Hij had zo zitten hopen dat de leerkrachten hun acties zouden opheffen, maar hiervan is tot nog toe geen sprake. De leerstof van meer dan 10 dagen die de leerlingen moeten ontberen, komt uiteindelijk op het bord van de leerling terecht, legt het assembleelid de nadruk op. De leerling wordt uiteindelijk de dupe. ‘Dat er meer zittenblijvers en niet geslaagden genoteerd zullen worden op de scholen kan niet op de leerling maar op de leerkracht verhaald worden’, zegt Kensenhuis. ‘De leerkrachten moeten ook kunnen aangeven, ‘het is deels onze schuld’. Maar dat gaan zij niet doen, ze gaan de regering de schuld geven.’
De NDP-parlementariër vindt het heel opvallend dat de leerkrachten in feite tot eind januari moesten wachten om na te gaan of de daadwerkelijke uitvoering van de herwaardering qua salarisverhoging heeft plaatsgevonden. Maar dat hebben de leerkrachten niet gedaan. Het feit dat de regering heeft aangegeven niet zover te zijn met de verhoging van de salarissen, was al reden genoeg om het werk volledig lam te leggen. En dit vindt Kensenhuis ‘onkan’. De opvoeders moesten op zijn minst een stukje begrip kunnen opbrengen. ‘Want de regering zegt wel dat zij in staat is de herwaardering in maart uit te voeren.’ Kensenhuis rest niets anders dan te concluderen dat de staking niet op valide gronden heeft plaatsgevonden. ‘En dat het heel onverantwoord van de leerkrachten is om te weigeren om les te geven aan het kind, terwijl ze ervoor hebben gekozen om opvoeder en onderwijzer te zijn van het schoolgaand kind.’
Asha Gajadien-Bhagwat
