Er is een hardnekkig verhaal in de samenleving die door de betrokken functionarissen in de samenleving moet worden ontkracht. Het verhaal dat er van verschillende kanten wordt verteld is, dat er door verschillende deskundigen en organisaties er aanbevelingen zijn gedaan om de staatsinkomsten te verhogen. We hebben laatst gehad het verhogen van de canonbedragen voor grondhuur die voor verschillende bestemmingen van grond zijn verhoogd. Een van de aanbevelingen zou zijn om de inkomsten uit de goudmijnbouw te verhogen.
Het verhaal gaat de ronde dat er in de politiek daarvoor geen draagvlak zou zijn, dus de regering kan zonder nog meer politieke instabiliteit die maatregel niet doorvoeren. Het verhaal is, dat het de vp van het land is die een tegenstander van die verhoging zou zijn. Het zou immers betekenen dat bedrijven en economische activiteiten die aan hen gelieerd zijn, zwaarder belast zouden worden. Ook wordt er beweerd, dat de vp agressief heeft gereageerd om aanslagen die belastinginspecteurs zouden hebben opgelegd naar aanleiding van vroegere inkomsten van de vp en inkomsten van bedrijven die aan hem gelieerd zijn. We hebben ons hier afgevraagd of de vp, die ondernemer is (geweest), ooit wel belasting heeft betaald.
Doordat een aantal mensen zich boven de belastingwetgeving van Suriname plaatst ontbeert de staat een hoop aan inkomsten. Er is door een DNA-lid ook aangegeven dat er importeurs zijn die het tot hun hobby hebben gemaakt om te ‘onderfactureren’. Dat betekent dat de waarde van importgoederen veel lager wordt aangegeven dan het in werkelijkheid is, wat met zich meebrengt, dat de procentuele heffing op die goederen ook lager is. Daardoor loopt de staat inkomsten mis. Ook zou er hout worden gesmokkeld uit Suriname. Er zijn mensen die hun ogen voor deze wanpraktijken sluiten voor enkele duizenden dollars. Daardoor benadelen ze de mensen in hun land en zijn ze verantwoordelijk voor zieke mensen en doden. Het is allemaal bevlekt geld waarop er een vloek rust.
Bij degenen die van het land houden is het alsof een dolk door hun hart gaat, elke keer wanneer ze een aantal boomstammen uit het bos vervoerd zien worden door buitenlanders. Buitenlanders worden superrijk van ons bos. In elk geval zijn er persoonlijke belangen van enkelen die voorkomen dat de regering fiscale maatregelen kan treffen. Er wordt bruut geweigerd om belasting te betalen, heffingen kunnen niet worden verhoogd. Het gevolg is dat de regering een groot financieel probleem heeft. Daardoor horen we vaak dat er geen medicijnen zijn en dat er een schaarste is. Daardoor is er ook onvoldoende geld om school kosteloos te maken voor tot 16 jaar en kinderen 2 maal daags een goede voeding te geven. De vp zou tot de weigerachtige personen behoren.
Er zijn ondernemers in het land die onder dwang en openlijk zichtbaar informeel zijn. Dat betekent dat ze zich openlijk niet houden aan de wet, bijvoorbeeld, ze sluiten geen verzekeringen voor hun werknemers, ze betalen ook geen belasting. Zij zelf hebben een Bazo-kaart ondanks dat ze miljonair zijn, hun werknemers zijn formeel werkloos en ook zij opteren voor een onterechte Bazo-kaart. De staat subsidieert deze illegale en informele ondernemers.
De vraag rijst dan wat er van het land zal worden als er nog meer politici met de mindset van de vp aan de macht komen. Het is niet uitgesloten dat dan plichtsgetrouwe integere ambtenaren een pak slaag zullen incasseren van regeringstoppers en hun handlangers die geloven in geweld toepassen. In elk geval is het een zwak punt van deze regering dat er geen inkomensverhogende maatregelen kunnen worden getroffen om middelen te halen uit de groep die hoge inkomsten heeft. De regering belast daarmee alleen een deel van de samenleving en de belasting wordt alsmaar hoger voor deze groep van personen. Dat is een grote oneerlijkheid in de Surinaamse economie.
Een groot probleem in de Surinaamse economie is de openlijke oneerlijkheid en illegaliteit in de Surinaamse politiek. Zonder eerlijkheid in het leiderschap zal er niet veel terecht komen van regeren in Suriname. Er zijn nog steeds politici die in hun bedrijven mensen inzetten die door de Staat worden betaald. Hun bedrijven hebben dan een voordeel die andere bedrijven niet hebben. Een deel van de politici is openlijk en per definitie oneerlijk.
De vp heeft geprobeerd om oneerlijkheid te normaliseren, samen met de voorzitter van de PL, en dat is ze aardig gelukt. Hun achterban verdedigt die oneerlijkheid en denkt daaruit persoonlijk voordeel te halen.
Doordat de Surinaamse regering met legitieme middelen niet in staat is om zijn begrotingstekort op te heffen, en dat is gemakkelijk, zit de regering vast en is men bezig te hopen op andere inkomsten. Het is gemakkelijk, maar bepaalde mensen zullen dan minder geld te besteden hebben. De andere inkomsten is de olie uit zee. Maar, tot onze spijt lazen we dat de olie gevonden in buurland Guyana van een betere kwaliteit is en met minder onkosten valt te exploiteren.
Suriname zit met een enorm probleem van een onregeerbaar land. Er zijn politici, uit de ABOP en de PL, die niet afgerekend worden op wanprestaties. De traditionele achterban heeft niet de capaciteit om zelfstandig assessments te maken. De leiders van deze partijen kunnen zich daarom veel veroorloven… zoals categorisch weigeren belasting te betalen en belastingverhogingen door te voeren voor ondernemers…omdat ze zelf informele ondernemers zijn. Deze regering dient daarom door de blokkade van maatregelen de belangen van informele illegale bedrijven.
