Deze dagen heeft de vicepresident en leider van de ABOP, Ronnie Brunswijk, weer eens overduidelijk laten merken dat hij een ongeleid à-politiek projectiel is. Met regelmaat komt hij in opspraak door allerlei uiteenlopende ongenuanceerde en ongefundeerde uitspraken en plaatst hij explosieve projectielen onder zijn verbond met president en VHP-leider Chandrikapersad Santokhi. De ABOP-man maakt het regeren voor Santokhi er niet gemakkelijker op, integendeel.
Twee vijandige kampen binnen regering
Ieder weldenkend mens met een dosis gezond verstand weet, dat Santokhi liever gisteren dan vandaag verlost is van zijn coalitiepartner Brunswijk, die zich meer en meer is gedragen als een oppositieleider binnen de coalitie en zich zelfs president waant met een heus eigen zogenaamd voorlichtingsburootje. Maar, ze lijken met ketenen met elkaar verbonden. Immers, beide heren willen de macht van het land in handen houden. Mocht een er de brui aan geven, dan is het einde regering en dus het einde van ieders macht en dat moet ten koste van alles krampachtig worden voorkomen. Het is een trieste constatering en het is triest dat het volk is overgeleverd aan een regering die bestaat uit twee vijandige kampen. En het is vooral dat ongeleide projectiel Brunswijk die steeds olie op het vuur gooit.
Linscheer, het spookbeeld van Brunswijk
De laatste paranoïde gedachtenkronkel bij Brunswijk is, dat hij gevolgd zou worden, in de gaten zou worden gehouden, door de inlichtingendiensten van het Kabinet van de President en het Justitieel Interventie Team onder leiding van veiligheidsadviseur Melvin Linscheer Linscheer én de president hebben uiteraard ontkend dat er sprake is van het volgen van de vicepresident. Op een bijeenkomst van de Pertjajah Luhur afgelopen zaterdagavond eiste Brunswijk zelfs dat president Santokhi maatregelen treft tegen Linscheer. Volgens Brunswijk is het nu voor de president “kiezen of delen”. Het is overigens volstrekt onduidelijk wat het probleem van de vicepresident is met de heer Linscheer. Hoe bang en angstig is Brunswijk voor Linscheer of is Linscheer niets meer en niets minder een spookbeeld, een waanbeeld bij de vicepresident, ingegeven door slechts veronderstellingen en aannames.
De twee boezemvriendjes
Natuurlijk wordt Brunswijk gesteund door PL-leider Paul Somohardjo, immers beide partijen willen samen de 2025-verkiezingen ingaan. Ronnie en Paul doen zich voor al de beste maatjes met een gezamenlijk verleden tot in de tijd van de Binnenlandse Oorlog. Het zijn boezemvriendjes die graag in elkaars gezelschap verkeren en ermee pronken. Ze dromen nu al van regeermacht na mei 2025. Maar, dat zal een droom blijven. Beide partijen stellen immers in het brede lokale politieke spectrum nauwelijks iets voor.
Politicus zijn is een vak
En, Brunswijk heeft aangetoond dat hij het vak van politicus niet beheerst. Hij is en blijft die platvloerse, ongemanierde rebel en goudzoeker en veroordeelde coke-smokkelaar die graag met zijn rijkdom pronkt, maar amper op een fatsoenlijke wijze uit zijn woorden kan komen. De man is aan handen en voeten gebonden. Hij kan niet eens het land uit, omdat hij internationaal geregistreerd staat. In 1999 werd hij in Nederland veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf voor cocaïnesmokkel. Hij staat sinds 2015 op de opsporingslijst van Interpol.. Ook heeft hij een verstekvonnis in Frankrijk openstaan van 8 jaar cel wegens betrokkenheid bij de smokkel van cocaïne vanuit Suriname via Frans-Guyana naar Frankrijk.
Schoenmaker hou je bij je leest, luidt het, maar deze schoenmaker pretendeert politicus te zijn, een politicus die net als enkele van zijn Assembleeleden, moeite heeft om moeilijke woorden uit de mond te laten rollen. Een serieuze respectabele vicepresident zou zich hiervoor doodschamen.
Dromer
Eind november 2020 zei hij in gesprek met het Nederlandse RTL Nieuws “Ik wil gezien worden als de beste vicepresident ooit.” De man houdt kennelijk erg veel van dromen, hij is een dromer. “Van vrijheidsstrijder naar parlementariër, parlementsvoorzitter en vicepresident. Dat is uniek. Dat zijn de hoogtepunten in mijn leven.”
Tegen beter weten in….
Dat is zeker uniek en het zegt vooral iets over het charisma dat hij kennelijk uitstraalt naar zijn eigen achterban, in het binnenland. Maar, het zei in 2020 ook iets over de drang naar macht binnen de VHP. Immers, die partij is bewust – en wellicht tegen wil en dank – in zee gegaan met de ABOP van dat ongeleide projectiel. De VHP-leider had toch – met enige kennis van zaken vanuit zijn verleden als minister van Justitie en Politie – moeten weten wie hij met Brunswijk in huis haalde en dat een regering Santokhi-Brunswijk gedoemd was te verzanden in kluwens van interne spanningen en verdachtmakingen over en weer.
Broze coalitie
De vraag is nu, nu Brunswijk een zoveelste bommetje onder de toch al broze coalitie heeft gegooid, hoe lang deze regering in tact blijft? Blijven de twee opponenten zich aan elkaar vastklampen – alsof de sleutel van de keten ergens op de bodem van de Surinamerivier ligt – of gaat een van ze – Santokhi of Brunswijk – op een moment besluiten om de stekker eruit te trekken in de hoop bij nieuwe verkiezingen met wel betrouwbare vriendjes en vriendinnetjes het land uit het financieel-economische- en politieke moeras te kunnen trekken?
Het wachten is op een volgend kanonschot vanuit de zijde van de vicepresident, simpelweg om te laten zien dat iedereen binnen de coalitie terdege rekening moet houden met de fratsen en grollen van de oude rebel Brunswijk.
Viktor Aardenburg
