Velen in de samenleving laten steeds meer via verschillende kanalen hun misnoegen kennen over de wijze waarop het Openbaar Ministerie functioneert. Er wordt zelfs beweerd dat er door politieke invloed met ‘names & faces’ zou worden gewerkt, terwijl het grondwettelijk een onafhankelijk orgaan dient te zijn. Vooral in het geval van seksueel molest, toen grensoverschrijdend gedrag was geconstateerd maar het wettelijke kader afwezig zou zijn om tot vervolging over te gaan. Mensenrechten zouden hierbij zijn miskend. Er werd verder geen duidelijkheid hierover verschaft.
In de kwesties van Surfin NV en HPSG zou er geen onderzoek zijn gedaan, laat staan aanhoudingen zijn verricht, om slechts enkele voorbeelden te noemen. Fouten maken is menselijk, maar deze niet corrigeren is onbillijk, onredelijk en onrechtmatig.
Chaos versus vertrouwen
Wanneer er geen vertrouwen meer is in de magistratuur krijg je onherroepelijk chaos, waarin er geen andere uitweg meer is dan het recht in eigen hand te nemen. Dat moet met alle rechtsmiddelen worden voorkomen. Anderzijds gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ik recentelijk het tegendeel kreeg te horen. In dit verband, lieten enkele belanghebbenden mij namelijk weten dat de geruchten – als zouden verschillende zaken zijn geseponeerd en andere niet vervolgd worden – niet op waarheid berusten. Zowel ten aanzien van deze zaken als een aantal andere zaken zouden de onderzoeken nog in volle gang zijn.
Waarom het Openbaar Ministerie hieraan geen ruchtbaarheid geeft, is vooralsnog een raadsel. Pas als het ministerie het volk voldoende hierover informeert, waar ze recht op heeft, zou de onderhavige vraag of het Openbaar Ministerie al of niet objectief is, zinnig beantwoord kunnen worden. Hopelijk kan het Openbaar Ministerie te zijner tijd opheldering geven, zodat het volk ten minste een houvast krijgt in onze al wankele democratische rechtsstaat.
Met uitsluiting van elk ander orgaan
Misschien moet het Openbaar Ministerie ook gaan onderzoeken hoe het komt dat voordat de opsporing wordt ingezet soms verdachten de kans en gelegenheid krijgen om te vluchten.
Volgens artikel 145 van onze Grondwet is “het Openbaar Ministerie met uitsluiting van elk ander orgaan verantwoordelijk voor de opsporing en belast met de vervolging van alle strafbare feiten.” Bovendien zegt artikel 143 van de Grondwet dat “Indien de President van het Hof van Justitie van oordeel is, dat een der redenen van ontslag als in artikel 142 lid 2 bedoeld, aanwezig is, kan de betrokkene door hem worden geschorst en kan hij eveneens in de tijdelijke waarneming van dat ambt voorzien”, bijvoorbeeld bij “gebleken voortdurende achteloosheid in de waarneming van hun ambt.”
Gebrek aan transparantie zou de indruk kunnen wekken dat het Openbaar Ministerie misschien bang is voor het geven van openheid van zaken en hierdoor kan voorkomen dat het overspoeld wordt met vragen waarover geen openheid wordt gegeven. Wie weet? Wat is bijvoorbeeld gebeurd met de aanhoudingen nadat de gestolen gelden van het ministerie van Financiën zijn teruggestort?
Dr. Roy I Bhikharie, PhD
Eerst het Volk, dan de Rest
