Elk jaar weer steekt dit fenomeen in vele landen de kop op. Dan plakken winkeliers grote posters op hun winkelruiten om de klanten te lokken. De televisie gooit ons dood met koopjesreclames over Black Friday. Het lijkt alsof mensen door adrenaline worden gestuwd om hun begeerde koopjes te bemachtigen. Velen pakken zelfs het vliegtuig om speciaal in Miami te gaan winkelen. Kortom het lijkt wel een soort koopgekte, een letterlijk dringen om materiële dingen te kopen tegen de beloofde korting.
Voor ’t eerst heb ik me afgevraagd waarom deze dag de zwarte vrijdag wordt genoemd. Enkele mensen hadden daar hun eigen theorie over. Schouderophalend werd er door het gros van de mensen gezegd: ”Het wordt zo genoemd, omdat alleen op deze dag mensen vergeten om sociaal te handelen. Mensen zeggen zo vaak dat ze dankbaar zijn voor hetgeen ze hebben, maar dan op die ene dag vertrappen ze elkaar om door middel van koopjes nog meer binnen te halen. Een ander zei: “Ach dan krijg je de kans om goedkoop aan spullen te komen.” Er was slechts een persoon die het probeerde te verklaren als, het zal wel bedoeld zijn om de zwarte mens te schofferen, want het woordje zwart geeft altijd iets negatiefs aan. Dit antwoord deed ik af als, ‘Mensen die alles op discriminatie gooien, hebben een minderwaardigheidscomplex.’
Zelf denk ik dat dit niets met de zwarte mens te maken heeft of met de negatieve lading van het woordje zwart. Het is simpelweg een slimme marketingstrategie is. Het is een uitgedacht systeem, waardoor miljoenen mensen zich als kuddedieren gaan gedragen. Winkeliers hopen op die dag nog wat winst te kunnen maken. Vaak zijn het zelfs oude spullen die zijn opgeslagen, waarmee men nog wat winst hoopt te maken. Dit alles kan en mag, het is gewoon business.
De consument neemt niet de moeite om zich af te vragen of hij gemanipuleerd wordt door een slim bedacht marketingsysteem en of hij jaagt op reeds lang afgeschreven spullen die weer uit de opslagplaats worden gehaald en of de korting wel of niet een echte korting is.
Bij de consument gaat het om het plezier dat hij of zij eraan beleeft. De consument vindt het heerlijk om zichzelf wijs te maken dat het hem of haar is gelukt om een koopje te bemachtigen. En waarom zouden we hen niet lekker onwetend laten, waarom zouden we hen dat plezier niet gunnen?
Het enige waar deze consumenten voor moeten zorgen, is dat ze hun budget niet overschrijden. Koop er maar lekker op los, maar stort jezelf niet in de schulden. Zet bijvoorbeeld jaarlijks een gespaard bedrag aan de kant speciaal om lekker te kunnen meedoen aan de Black Friday gekte.
Niet iedereen kan verstandig met zijn geld omgaan. Net als leiders van landen die meer uitgeven dan ze binnenhalen en zo het land in de financiële problemen storten, zijn er ook mensen die niet met geld weten om te gaan, die hun huishoudboekje, niet op orde hebben. Zowel landen als mensen moeten leren dat je niet meer kunt uitgeven dan je hebt.
De Black Friday gekte is misschien zelfs een manier voor mensen om te bewijzen dat ze verstandig met hun geld kunnen omgaan. Zet maandelijks wat geld aan een kant en leef je in die ene week maar lekker uit. Voor zowel de winkelier als de consument kan de Black Friday week dus een happy week worden. Het is zoiets als, ‘de ene hand die de andere wast,’ zodat ze beiden schoon worden.
“Whoever said that money can’t buy happiness, simply didn’t know the black Friday shopping days.”
Josta Vaseur.
