“Dit jaar wordt Srefidensi gezien als een normale dag”

“Srefidensi werd niet groot gevierd zoals het vaak gedaan werd”, zeggen enkel burgers tegenover Dagblad Suriname. “Op deze dag maakte ik normaal heel veel dingen klaar en dan kreeg ik bezoek van de familie en in de middaguren gingen wij gezamenlijk de stad in, maar het is al enkele jaren niet zo”, zegt een vrouw.

“Vorig jaar heb ik gewerkt, maar van het jaar ben ik gelukkig thuis. Van het jaar wordt Srefidensi normaal gevierd, dus gezien als een normale dag. Ondanks dat ik thuis ben heb ik toch niets op zak om te koken, dus het wordt groenten van de tuin met peper en rijst. Op zo een dag maak ik normaal pastei, bruine bonen, pom of een ala kondre soep. Om een van deze gerechten te maken moet je nu toch wel behoorlijk wat SRD’s op zak hebben. Ik moet het kleine beetje nog houden voor de bus om de komende dagen naar het werk te kunnen gaan en de kinderen naar school te kunnen sturen.”

“Als ik komende week ontvang, moet ik eerst mijn vaste lasten voldoen en kijken hoeveel over is om toch nog iets leuks te kunnen doen met mijn gezin.” Ze geeft aan dat zij zich heel verdrietig voelt, alle feesten en speciale momenten heeft zij altijd groots gevierd. “Ik ging niet altijd de straat op, maar kookte wel vaak voor mijn gezin en het was dan een lekkere hapje dat zelfs de volgende dag gebruikt kon worden. Maar, dit jaar heb ik letterlijk niets geweldigs kunnen doen. Ja, toen mijn moeder 80 werd heb ik het niet zomaar voorbij laten gaan. Maar, ik kon ook geen feest vieren, maar door lekker koken en gezamenlijk met de familie te zijn was het toch top.”

Twee jongens, broers van elkaar, waren bezig te vissen langs een sloot. De oudste broer zei, dat zij vis naar huis willen brengen om klaar te maken. Zijn moeder heeft helemaal geen geld en ook geen rijst of iets om toespijs om klaar te maken.

“Wij wachten op onze vader die in de middag komt om toch iets lekkers te eten voor de dag. Ik kwam op het idee om te hengelen zodat wij toch iets lekkers kunnen eten voor hij komt en dat hij ook verrast wordt.” Intussen heeft de oudste broer al een vis en dagoeblad, maar hoopt nog enkele vissen te vangen, zodat hij zijn broertje, zusje, moeder en vader elk een vis kunnen krijgen.

TM

error: Kopiëren mag niet!