Over enige dagen zal de Republiek Suriname het feit dat het land zevenenveertig jaar geleden zelfstandig werd verklaard van het Koninkrijk der Nederlanden feestelijk herdenken. Gedurende de afgelopen dagen hebben verschillende politici en andere wetenschappers via vraaggesprekken hun mening te kennen gegeven over het beleid en de ontwikkelingen gedurende de afgelopen 47 jaren.
Alleen al de aankondiging door premier Henck Arron van het tijdstip voor de zelfstandigverklaring van Suriname in 1975 veroorzaakte heftige spanningen onder leden van de toenmalige politieke partijen. De meerderheid van de volksvertegenwoordiging was destijds voorstander van de zelsftandigwording in 1975, terwijl een minderheid het nog (te) vroeg vond. Door het politiek spel werd Suriname uiteindelijk op 25 november 1975 Onafhankelijk verklaard.
Een nadeel hierbij was dat, voorafgaand aan de zelfstandigwording, duizenden landgenoten, waaronder vele intellectuelen, ons land verlieten en in het voormalig moederland een nieuw ‘thuis’ vonden. Door de miljoenen die Nederland in de vorm van ontwikkelingshulp aan de jonge Republiek Suriname gaf, konden de bestuurders het land vrijelijk besturen tot het moment in 1980, waarop er een ordinaire militaire coup gepleegd werd. Van toen af en in zonderheid sinds december 1982, is het bergafwaarts gegaan met Suriname. In 1987 kon het volk van Suriname gelukkig weer normaal naar de stembus gaan en dat is zo doorgegaan tot de meest recente Algemene Verkiezingen in mei 2020.
Opmerkelijk is het dat geen van de onlangs geïnterviewde politici, economen, juristen en andere intellectuelen tevreden is met het huidig gevoerd beleid, aangezien normen en waarden zeer vervaagd zijn! Veel van de gezagsdragers streven naar macht voor zelfbehoud en voor bevoordeling van familie en vrienden. De jeugd groeit op in een liefdeloze samenleving en heeft haast geen respect meer voor ouderen. De christelijke Kerk heeft getracht onder alle omstandigheden het woord van de heilige God te blijven verkondigen aan een ieder die het horen wil!
De tien geboden die God aan het volk Israël gaf, gelden voor alle mensen en voor alle tijden. Wie Gods geboden veracht, zal er vroeg of laat om geoordeeld worden.
Via het woord roept Jezus Christus Suriname en ons allen op om terug te keren van de slechte wegen: bedrieg niet meer, steel niet meer, benadeel anderen niet meer, beroof niet meer, vermoord niet meer, pleeg geen overspel meer, raak niet meer verslaafd aan alcohol of drugs! Als wij ons bekeren tot de levende God, dan zal Hij ons Zijn heil en zegen laten ervaren, zowel in ons persoonlijk leven, als in de ontwikkeling van de Republiek Suriname!
Komt dus tot bezinning en heb elkaar en onze Republiek Suriname van harte lief!
Wij wensen elkaar een vredige Onafhankelijkheidsdag toe!
Paramaribo, 23 november 2022
E.C. Ritfeld, Emeritus Bisschop van de Evangelische Broedergemeente
