De politie-en de militairen bond zijn weer flink negatief bezig en dat brengt onrust in de samenleving. Het besluit om een persconferentie te houden, was daarom zeer verstandig. Journalisten konden hun vragen stellen aan de desbetreffende verantwoordelijken om daarna het volk te kunnen informeren.
Velen volgden ingespannen deze persconferentie.
Petje af voor de organisatie. Er was geen geschreeuw en ordinair gedrag. Alles verliep zeer gedisciplineerd. De journalisten kregen de kans om hun vragen te stellen aan de desbetreffende persoon. Over het algemeen werden er gerichte en zakelijke vragen gesteld en alle vragen werden keurig beantwoord.
Een journalist stelde mij echter teleur. Hij week af van het zakelijke en ging op de persoonlijke toer. Een goede journalist hoort zakelijk en objectief te blijven. Dat kon deze journalist jammer genoeg niet. Hij maakte verwijten aan het adres van Amoksi en probeerde medelijden op te wekken voor de twee ontslagen politieagenten. Deze journalist liet duidelijk merken dat hij partijdig was en daardoor verloor hij aan geloofwaardigheid om zijn vak objectief uit te oefenen.
Zowel Ramdin als Amoksi hebben deze journalist keurig te woord gestaan en zijn vragen correct beantwoord.
De agenten zijn vaak genoeg gewaarschuwd en moeten nu verantwoordelijkheid nemen voor hun daden. De eerste prioriteit van de ministers is land en volk beschermen en dat houdt in dat ze moeten optreden tegen ordeverstoorders. Er was wel een moment waarop ik dacht dat Ramdin zijn kalmte zou verliezen. Deze journalist haalde het bloed onder zijn nagels vandaan door spottend lachend te provoceren. Gelukkig kon Ramdin zich op tijd beheersen. Hij gaf hem niet de kans om hem te degraderen naar vloergedrag.
Ook minister Mathoera verdient een compliment. Hoewel ze net als velen weet dat de plots opgerichte militaire bond kwaadaardige opzet van buitenaf is, heeft zij deze bond vanaf het begin als een volwaardig orgaan geaccepteerd en behandeld. Alleen iemand met een flinke dosis innerlijk fatsoen zal het lukken om kwade opzet correct het hoofd te bieden. Ze was goed beslagen ten ijs naar de persconferentie gekomen gekomen en kon alle antwoorden met bewijzen staven.
Het was minister Ramdin die de vinger legde op de kern van dit hele gebeuren, namelijk waarom de vakbonden deze hele consternatie hebben veroorzaakt. Ging het echt om ontevredenheid over al die aangehaalde punten als geld, salaris, ziektekosten enz. of was dit weer een poging om deze regering omver te werpen?
Na een gedegen uitleg over al deze punten, gestaafd met bewijzen, riep er een medeluisteraar uit: ”Mi gado, mi masra, mi tata, hier kan er alleen maar geconcludeerd worden dat dit een couppoging is van een stel egoïsten die geen landsbelang voor ogen hebben. Het is een moeilijke situatie maar we moeten toegeven dat er wel wordt gewerkt. Het gaat niet zo snel als we zouden willen, maar men probeert die geërfde rotzooi op te ruimen. Deze mensen hebben geen enkele aanleiding om deze chaos te veroorzaken.’
Een ander riep,’ ja dit is duidelijk een couppoging, net als in tachtig. Ik dacht dat de mensen hun lesje hadden geleerd en dat dit nooit meer zou terugkeren.’ Een vrouw riep uit: ”Terugkeren! No no mi goedoe, opo joe ai, dit is nooit weggeweest, het is altijd blijven sluimeren en laat zich nu weer gelden.” Het zijn dezelfde handelingen die in tachtig aan de coup vooraf gingen die weer worden toegepast:
Vakbond van de politie die zijn macht misbruikt. – De plotselinge oprichting van de militaire vakbond. – Beide vakbonden negeren het hoogste gezag weer, ruien het volk op. – En als ze dan ook nog een partijdige krant achter zich hebben staan, dan is de chaos compleet.
Deze methode is niet nieuw. Vele ex-leiders in het buitenland gebruiken deze aanpak om chaos te zaaien om weer naar de macht te grijpen.
Mathoera en Amoksi zullen hier hun handen vol aan hebben om de rest van het korps ervan te weerhouden om de oproerkraaiers te volgen.
De regering moet sterk staan en absoluut niet toegeven aan chantage en bedreiging. Dit is de kans van de regering om te laten zien dat ze samen een vuist maken tegen deze dreiging van wetteloosheid en coupgedrag. Als we dit gedrag weer pikken, zal het hek van de dam zijn. Dan zullen deze mensen dit gedrag keer op keer vertonen en zal Suriname vervallen tot maffia republiek. Dit gedrag moet niet weer gaan sluimeren maar met wortel en al worden uitgeroeid.
Het volk is misschien verdeeld, onzeker en bang. Men kan daarin blijven hangen en een afwachtende houding aannemen of korte metten maken met de groep die probeert het land te vernietigen. Sranan pipel take the wheel!!!
Deze regering heeft vanaf het begin moeten vechten tegen opruiende kreten als: “Ze hebben veel beloofd maar doen niets, ze zijn racisten enzovoorts.”
Ze hebben op alle instituten corruptie moeten opruimen en de boel weer gezond gemaakt, de sociaal zwakkeren geholpen. Velen kunnen zich geen voorstelling maken van de nationale en internationale schulden waarmee deze regering zit opgescheept. Ze zitten niet stil en roeien met de riemen die er zijn om het land weer op de rails te krijgen.
Elke regering heeft fouten gemaakt en toch de kans gekregen om zich vijf jaar te bewijzen. Dit is de enige regering die vanaf het begin is tegenwerkt. Toch zetten ze door, omdat ze al die vooroordelen willen ontkrachten, zich willen bewijzen en vooral van hun land houden.
Kwaadwilligen denken vaak dat ze Santokhi of de regering raken met dat destructieve gedrag. Ze raken echter het volk.
U kunt dit negatieve gedrag voortzetten en je achteraf diep schamen als blijkt dat ze toch iets goeds voor het land hebben gedaan. Of u kunt ze de volle vijf jaar geven om zich te bewijzen. Schelden kan altijd nog achteraf. Geef ze the benefit of the doubt. Believe that they are trying. De keus is aan u.
See the good in others, so it brings out the best in you.
Josta Vaseur
