Door: Rudi Jadnanansing.
Een dochter van één van mijn vrienden is medicus. Vanaf ze een klein meisje was wilde ze dokter worden. Ze hoorde dat ze tot de beste leerlingen moest behoren als ze toegelaten wilde worden.
Terwijl haar vriendinnen speelden en plezier maakten, was zij ijverig bezig met haar huiswerk; en dat ging zo jaren door.
Op de MULO behoorde ze tot de besten; en ook op de middelbare school.
Helaas behoorde ze niet tot de dertig besten, maar door loting heeft ze het gelukkig wel gehaald.
Daarna heeft ze een zware studietijd meegemaakt. Onder andere vier jaren een preklinische opleiding en daarna drie jaren stagelopen in ziekenhuizen enzovoorts. De studie heeft ongeveer acht jaar geduurd. Ze is nu een medicus met “genezende handen”. Ze heeft een drukke poli en ze werkt dag en nacht. Maar ze doet het met plezier.
Elke medicus en ook vele anderen die het niet hebben gehaald, zijn aanpakkers. Het zijn mensen die bewezen hebben hard te kunnen werken en te hosselen om hun doel te bereiken. Ze zullen zeker slagen op andere plaatsen. Flinke mensen, harde werkers, krijgen altijd een goed leven.
Maar, nu zijn er politici die mensen op de medische faculteit willen plaatsen op basis van hun huidskleur, van hun etniciteit. In alle beroepen en alle functies moet je over de kwaliteiten beschikken om goed te functioneren.
Zo ben ik ervan overtuigd dat mijn vrienden Thakoerdin en Rampersad uit de rijstvelden van Saramacca, niet benoemd mogen worden tot motorist en kulaman. Ook niet op basis van: “alle beroepen moeten een weerspiegeling vormen van alle etnische groepen in ons land”. Wat een ramp zou het worden als het duo met een gemotoriseerde korjaal vol vracht de Puluguduvallen in zouden varen!
Een echte ramp; want een kuliman is echt geen kulaman!
Moet nu een meisje of een jongen, zonder de vereiste kwaliteiten, met geweld op de medische faculteit? Moeten er meer mensen doodgaan door onze toch al zo krakkemikkige gezondheidszorg?
Het niveau van onze politici zakt af! Politici horen intellectuelen te zijn. Een academicus hoeft niet per sé een intellectueel te zijn en een intellectueel hoeft niet per sé een academicus te zijn. Intellectuelen worden beschouwd als de hoogst beschaafde mensen in een maatschappij. Waarom gaat het ene land hard vooruit terwijl het andere land achteruit gaat? Het verschil wordt uitgemaakt door de kwaliteit van de politici; hun niveau van beschaving, hun intellectueel niveau.
Het volk is de eigenaar van een land. Door verkiezingen wijst het volk de meest geschikte mensen aan om het land te besturen. Hoe hoger het intellectueel niveau van de kiezer, des te hoger de kwaliteit van de volksvertegenwoordiger. Dit geeft een grote verantwoordelijkheid aan de bestuurders. Men is dan eigenlijk eigenaar van het land. In landen met intellectuelen aan de top blijft men het land beschouwen als eigendom van het volk en men zal zich inspannen voor de vooruitgang van het totale volk met alle respect voor milieu, cultuur, etniciteit, minderheidsgroepen enz. In een land met intellectuelen aan de top begint scholing vanaf de geboorte.
Vaak zijn ouders niet voldoende geschoold; zij kunnen de kennis niet goed overdragen. Maar daar hebben wij er de voorbeeldfiguren voor; de politici die de opvoeding, via scholing van kwaliteit, overnemen. Vanaf de lagere school worden normen en waarden bijgebracht; respect voor anderen, voor andersdenkenden, voor eigendom van anderen, voor eigendom van de staat, respect voor de waarheid enzovoorts.
In landen met een minder ontwikkelde bevolking kan het intellectueel niveau van de bestuurders afzakken. Respect voor waarden en normen verdwijnen. Ze zullen de macht die ze bezitten, gebruiken voor eigen gewin, ze zijn niet capabel te realiseren wat ze hun aanhang hebben beloofd. En als het volk in opstand komt, komt men met buitensporig veel geweld. Kijkt u maar om u heen in onze wereld.
Hebben wij het in de afgelopen vijftig jaar beter gedaan dan de bakra in het besturen van ons land boordevol ambtenaren?
De “anderen” beschuldigen van discriminatie is een favoriet gereedschap van onze politici. De hele wereld vecht tegen dit probleem. Wij zullen het moeten accepteren; het is niet op te lossen. Het zit sommige mensen in het bloed.
Ons kiesstelsel wordt binnenkort rechtgetrokken. Vanwege de kans dat de meer ontwikkelde kiezer een veel hogere stemkracht zal krijgen dan voorheen, geef ik aan onze jonge politici het advies om in de startblokken te gaan en over al dit soort dingen na te denken. Men kan niet weten hoe een haas een koe vangt.
