De onderhandelingen tussen het Staatsziekenfonds (SZF) en de Nationale Ziekenhuisraad (NZR) over de aanpassing van de tarieven voor de ziekenhuizen zijn nog gaande. Het SZF betreurt het, dat in de media melding is gemaakt, dat het NZR een ultimatum heeft gesteld voor een tijdelijke aanpassing van de alle ziekenhuistarieven per 1 januari 2022. Indien dat niet gebeurt zouden de ziekenhuizen per maandag 4 april bijbetaling vragen van SZF-verzekerden voor dienstverlening. Het SZF zegt, dat deze voorbarige berichtgeving onnodig voor onrust heeft gezorgd in de samenleving.
Benadrukt wordt dat de besprekingen over de ziekenhuistarieven nog gaande zijn. Vanwege de verantwoordingsplicht naar de regering toe zegt de staats zorgverzekeraar, dat mogelijke aanpassing van tarieven aan de hand van kostencalculaties van de ziekenhuizen onderbouwt dient te worden. Zo gauw die informatie van het NZR is verkregen en goedkeuring wordt verkregen van de regering zegt het SZF tot nieuwe afspraken te kunnen overgaan met de ziekenhuizen met betrekking tot de tarieven. Ze zegt hard te werken aan een voor alle partijen acceptabele oplossing.
Tarieven achterhaald
NZR-voorzitster Claudia Marica-Redan heeft recentelijk in een schrijven aan het interim managementteam en de financieel directeur van SZF laten weten, dat de tarieven van de ziekenhuizen reeds per 1 januari dit jaar zouden moeten zijn aangepast. De tarieven voor laboratoria en radiologie lopen ver achter op die welke het SZF vergoedt aan particuliere centra. Uitvallen van deze twee vormen van dienstverlening in een ziekenhuis betekent een ware ramp. Ook de ligdagtarieven zouden reeds per 1 januari dit jaar moeten zijn aangepast. Daartoe heeft het NZR voorstellen gedaan, alsook voor de tarieven van de overige medische diensten. Met de huidige tarieven geeft het NZR aan dat de ziekenhuizen niet op een verantwoorde wijze de dienstverlening kunnen verzorgen.
De situatie die zich thans voordoet met de ziekenhuizen is een steeds terugkerend verschijnsel dat te maken heeft met de structurele scheefgroei in de totale gezondheidssector die in de loop der jaren is ontstaan. Die wordt in essentie gekenmerkt door een structurele financieringstekort van de totale gezondheidssector mede ingegeven door grote inefficiëntie binnen de sector zelf. De ontwikkeling van de kosten om de sector instand te houden, houden geen gelijke tred met de inkomsten ( uit bijvoorbeeld de premies voor zorgverzekering). De gevolgen daarvan zijn daarvan van tijd tot tijd voor de samenleving direct merkbaar wanneer actoren in de zorgsector zich roeren voor tariefsaanpassing en actie voeren. En dat over de gehele linie van de zorgsector: van huisartsenzorg en specialistische zorg tot de ziekenhuizenzorg inclusief alle onderdelen daarvan. Opéénvolgende regeringen hebben steeds voor tussentijdse of tijdelijke oplossingen gekozen door steeds financieel in te springen.
Tijdelijke oplossingen
Zoals voor het laatst vorig jaar rond het begin van de tweede helft van het jaar toen de ziekenhuizen gedreven door hun financiële noodsituatie ertoe moesten overgaan om bijbetalingen van SZF verzekerden te vragen voor ligdagtarieven en andere medische dienstverleningen. Door tussenkomst van de regering zijn toen in augustus 2021 het ligdagtarief voor de derde klasse met 121% aangepast. De all out kosten en overige diensten werden met 40% verhoogd. Het ging hier toen om een tijdelijke oplossing waarmee de ziekenhuizen voor de duur van 6 maanden in elk geval uit de financiële brand waren. Die periode van 6 maanden zijn ondertussen verlopen. Deze tijdelijke financiële interventie van de regering kost de staat maandelijks SRD 38 miljoen.
Volksgezondheid-minister Amar Ramadhin verklaarde toen in de Nationale Assemblee dat gedurende de genoemde 6 maanden er een complete doorlichting zou worden uitgevoerd van het gehele gezondheidszorgsysteem. Die zou toen over 6 maanden, dus vorige maand februari, een feit zijn. Hierover is vanuit het ministerie tot nu toe geen enkele mededeling gedaan. Gevoeglijk mag dus worden aangenomen, dat het doorlichtingsproces nog niet is afgerond.
Het doorlichtingsproces van de totale gezondheidssector gaat in essentie erom, dat met een beschikbare zorgbudget, deze zo efficiënt mogelijk dient te worden ingezet om kwalitatieve, goede en betaalbare zorg te bieden aan de zieke mens. De minister indiceerde toen dat er ingrijpende maatregelen zullen moeten komen. Terwijl daar naar wordt uitgekeken was het wel verwachtbaar dat de Nationale Ziekenhuisraad dezer dagen van zich zouden laten horen. De periode van 6 maanden is immers ondertussen verlopen.
SS
