Na ruim 2 jaar – vanwege de Covid-pandemie – zijn afgelopen zondag eindelijk weer zangvogelwedstrijden gehouden op het Onafhankelijkheidsplein in het centrum van Paramaribo. De organisatie lag in handen van de Surinaamse Zangvogelbond. De bond onder leiding van waarnemend voorzitter Shafiek Goelaman wil zoals vanouds weer elke zondagmorgen op het Onafhankelijkheidsplein activiteiten voor zangvogelliefhebbers organiseren.
Het bekende beeld van het plein op de vroege zondagmorgen als ontmoetingsplek voor zangvogelliefhebbers lijkt langzaam weer terug te komen. Afgelopen zondag trokken enkele tientallen zangvogelliefhebbers uit de wijde omstreken van Paramaribo naar het plein. Het overgroot deel, zoals altijd het geval is geweest, niet zozeer om aan de wedstrijden mee te doen, maar meer om hun “kleinood”, die bij lange na nog niet wedstrijdklaar zijn, vanuit een veilige afstand te laten proeven van de sfeer. Op de groene grasmat van het plein in hun goed verzorgde kooien zitten immers de “zware jongens” die met hun typische fraaie vogelgezang driftig bezig zijn elkaar af te troeven. Bij een zangvogelwedstrijd gaat het allemaal daarom.
Afgelopen zondag waren er wedstrijden in de Rowtie en de Picolet klasse. Volgens Safiek Goelaman gaat de zangvogelbond de komende tijden de zaak weer langzaam opbouwen.
Wedstrijdzangvogels
Wedstrijdzangvogels zijn “toffe topsporters” die onder elke omstandigheid het moeten kunnen opnemen tegen een ander. “Een topwedstrijd zangvogel laat zich niet makkelijk uit het veld slaan door zijn tegenstander. Hij moet kunnen blijven zingen en meer “slaten” slaan dan zijn tegenstander. Dat vereist lange periode van toptraining”, aldus Sanjay. Hij is zondag op de bromfiets met zijn zangvogel helemaal van de Vierde Rijweg naar het plein gekomen.
Zoals bij alle hobbyisten zangvogelliefhebbers die naar het plein waren getrokken, en op het trottoir met hun vogels het geheel gade sloegen, was duidelijk het grote plezier van hun gezichten af te lezen. Zoals alle andere hobbyisten hield Sanjay met zijn zangvogel zich op een veilige afstand van de “topwedstrijd zangvogels”. Het is volgens hem ter bescherming van zijn zangvogel die nog aan het begin is van diens training. “Als je hem te dichtbij laat komen bij een topwedstrijd zangvogel die op dat moment ready is voor een duel, heb je kans dat mijn zangvogel dusdanig wordt overbluft, dat hij er nooit meer bovenop komt”, aldus Sanjay.
Zo’n vogeltje mag je dan praktisch voorgoed afschrijven. Van het opgelopen trauma wordt hij dan nooit een topwedstrijd zangvogel. Uit de woorden van Sanjay blijkt hoe de wereld van de zangvogelsport in elkaar zit. Er komt veel en veel meer bij kijken. Er gaat ook heel veel geld om in de sport. De Surinaamse zangvogelsport kent drie klassen zangvogels: de Rowtie, de Picolet en de Twa-Twa. De Twa-Twa’s zijn de echte Lamborgini’s onder de zangvogels. In de wereld van zangvogels verruil je een top Picolet zangvogel makkelijk voor een personenauto. Twa-Twa’s zijn klassen hoger. Buitenstaanders in de zangvogelsport kunnen zich geen voorstelling maken hoeveel waarde in geld een top Twa-Twa vertegenwoordigt. Met twee of drie van die toppers in je bezit koop je met gemak een perceel met huis erop!
Cultureel erfgoed
De zangvogelcultuur is een authentieke Surinaamse cultuur. Het is een stukje Surinaams cultureel erfgoed. Het is iets van alle Surinamers dwars door etniciteit, cultuur en religie. Het is een uiting van eenheid in de multi-culturele- en multi-etnische samenleving. Al langer dan 100 jaar kent Suriname het straatbeeld van vogelliefhebbers die wandelen met hun vogels.
Het beeld als vanouds van het Onafhankelijkheidsplein, die in de vroege zondagmorgen vol zit met enkele tientallen fervente zangvogelliefhebbers komt gauw terug. Althans, als wij de Zangvogelbond mogen geloven! Met goodwill van een ieder en van de overheid is het weder doen keren van dat beeld op het plein binnen handbereik.
SS
