Vanessa, een bezorgde nierdialysepatiënte, al drie jaar op goedkeurlijst

Vanessa (44), weduwe, moeder van 4 kinderen en nierdialyse patiënte staat al drie jaar op de goedkeurlijst en zij redt het nu ook niet meer met de financiële steun van de overheid. “Het lukt mij niet meer in deze periode om uit te komen met de steun van de overheid, maar ik probeer mijn hoofd boven water te houden door af en toe wat werkzaamheden te verrichten tegen betaling. En de regelmatige ondersteuning van stichting 1 voor 12 zorgt ook vor wat verlichting in mijn situatie. Ik ben langer dan 7 jaar nierpatiënte en ik dialyseer intussen al 5 jaar. Ik dialyseer drie keer per week en per keer kost het mij alleen aan vervoerskosten  SRD 150. In een maand is dat alleen al SRD 1.800, terwijl ik van de overheid maar SRD 1.000 krijg. Ik heb wel een ontheffing gehad voor de medicijnen die ik gebruik, dus dat is wel een hele opluchting.“

“Door de jaren heen zijn mijn beide nieren uitgevallen en ben intussen al goedgekeurd door de dokter, en sta nu al drie jaar op de goedkeurlijst. Ik moet alleen nog een nierdonor vinden met de bloedgroep B-positief. De tijd heb ik niet in handen, zo mijn leven ook niet. Het enige wat ik nu kan doen is zo gezond mogelijk eten, trouw mijn dialyse therapie volgen, en de voorschriften van de dokter volgen. Ik hoop dat ik snel een donor mag vinden, want hoe langer een niertransplantatie uitblijft hoe erger mijn situatie wordt, want ik ben nu vaak moe en geef ook vaak bloed over, soms kan ik niet lopen, dan moeten mijn kinderen me begeleiden.”

Er was  wel een groep artsen vanuit Nederland naar Suriname gekomen om de niertransplantatie te doen. Zeker vijf of zes artsen en dat zou plaatsvinden in het RK ziekenhuis. Maar, een internist in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP),  heeft alle plannen in duigen laten vallen, omdat hij erachter kwam dat dialyseren veel geld binnenbrengt. Hij heeft alles gedaan om het project te breken en nu is hij in het buitenland woonachtig”, stelt Vanessa.

“Mijn vraag aan de regering is, of zij de diaspora weer naar Suriname kan laten komen zodat de niertransplantatie voortgang kan hebben. Want ik ben enorm bezorgd dat ik mijn kinderen niet groot zal zien worden”,  aldus een bezorgde Vanessa.

IS

error: Kopiëren mag niet!