Amy Banarsie, Ravalcheny van Ommeren, Mayra Tjin-A-Koeng, Griffith Vaissaire en Rowena Ondaan hebben op 17 februari 2022 geschiedenis geschreven. Zij zijn de eerste speelsters uit de diaspora die gekozen hebben om voor Suriname te spelen en hun meerwaarde was direct meerkbaar. Op deze avond van 17 februari 2022 heeft de senioren dames selectie van Suriname een mooi mijlpaal bereikt. Het was voor het eerst in de geschiedenis van het Surinaamse damesvoetbal dat sporters uit de diaspora onderdeel waren van de Surinaamse selectie. Het is een zeer goede set van de SVB om deze dames te betrekken in de nationale damesselectie. Alleen zeggen we hier dat men wel een paar maanden te laat is met het aantrekken van de speelsters, want de groep met kwaliteitsverbetering had veel groter moeten zijn. In de eerste geval was het ontwapenend en zeer hartverwarmend om de dames uit de diaspora, ons eigen bloed ook, te zien spelen voor de kleuren van het land van herkomst. De voorouders die hebben geploeterd om hun kinderen een goed bestaan te geven, zullen met veel trots hebben neergekeken naar de verrichtingen van hun kleindochters, want ze hebben wel met veel waardigheid zich gepresenteerd tegen een team dat voorlopig nog twee maten groter is dan het Surinaamse. Woorden schieten ons eigenlijk tekort om het warme gevoel tot uitdrukking te brengen. Het is als een daad van liefde naar de ouders en de voorouders en respect voor het land van herkomst ervaren, een heel authentieke daad. Als we kijken naar de verrichtingen van het nieuwe team dan moeten ze stellen dat de inbreng van de diasporaspelers een behoorlijke kwaliteitsimpuls heeft gegeven aan het nationaal team. Want het is overduidelijk dat de kwaliteit van alle diasporaspelers in alle opzichten een paar trappen hoger is dan die van de nationale spelers. We hebben een zeer zwakke damesvoetbalcompetitie in Suriname dat geen spelers van kwaliteit voortbrengt. Dat was tegen Mexico duidelijk te zien. De Surinaamse lokale speelsters missen kwalitatieve en fysieke vaardigheden, inzicht, maar bovenal missen ze de persoonlijkheid die nodig is om ook grotere tegenstanders in de ogen aan te kijken. Die durf hadden alleen de diasporaspelers. Zo zagen we bijvoorbeeld de jonge Amy Banarsie ageren tegen de arbiter, de medespeelsters coachen en hier en daar het beter team laten voelen dat er ook Surinaams speelsters op het veld stonden. Het vuur en de passie van Amy Banarsie en ook de andere speelsters uit de diaspora hebben we gemist bij de lokale speelsters. Die lokale meisjes hebben gewoon een 90 minuten gevoetbald omdat het een plicht was. Er was totaal geen emotie bij hen waar te nemen. We hebben een competitie van lage kwaliteit en geen toptrainers bij de damescompetitie die extra meters maken om de voetbalmentaliteit en –persoonlijkheid bij hun pupillen te ontwikkelen. Topvoetballer zijn is een identiteit, waarmee komt een zekere levensstijl en dat is dan direct ook aan de verschijning en aan het lichaam te zien, zoals bij de speelsters uit de diaspora. Een speelster die bijzondere indruk heeft gemaakt met kwalitatief hoog spel is keeper Mayra Tjin A Koeng. Dank zij haar is de stand geen dubbele cijfers. Het is een keeper die veel minuten gaat maken en tientallen caps op haar naam zal noteren. In de huidige groep is Amy Banarsie (22) de speelster die op het hoogste niveau spelen, namelijk in de Hollandse Eredivisie bij Pec Zwolle. Ook Ravalcheny van Ommeren (18) speelt in de Nederlandse Eredivisie en wel voor Excelsior Rotterdam maar bij de beloften. Keeper Mayra Tjin-A-Koeng komt uit voor Be Quick 28 in de Topklasse. Ook Griffith Vaissaire komt uit in de Nederlandse Topklasse bij SSS Klaaswaal. Dat geldt ook voor Rowena Ondaan die ook voor SSS Klaaswaal uitkomt. Het hoogste niveau in het Nederlandse vrouwenvoetbal is sinds het seizoen 2007/08 de Eredivisie. Dit is een semiprofessionele competitie met als deelnemers vrouwenteams van profclubs (of daaraan gelieerd). Het is niet mogelijk vanuit de Topklasse te promoveren naar deze competitie. De Topklasse is de hoogste amateurvoetbaldivisie in het vrouwenvoetbal in Nederland, die in het seizoen 2011/12 boven de Hoofdklasse werd ingesteld.
Het was van meet af aan duidelijk dat Mexico te sterk was voor Suriname. Ook was het te verwachten dat er disbalans zou zijn in het Surinaamse team. Na 2 jaar speelde de nationale vrouwenvoetbalselectie van Suriname weer een officiële wedstrijd. Mexico is de nummer 3 van de Concacaf en nummer 26 van de wereld. Suriname staat op nummer 129 van de wereld. In principe speel je als je met lokale speelsters speelt, met 5 ‘man’ minder. Dat maakt dat de betere spelers alles moeten gaan doen en daarom niet in hun spel gaan kunnen komen. Het verlies was te verwachten, maar we kijken naar de toekomst. We willen een reactie vanuit facebook citeren hier die heel gepast is. Deze wedstrijd kwam te vroeg. De sterkst mogelijke tegenstander is Mexico, nu VS en Canada niet meedoen. Suriname heeft nog een lange weg te gaan. En de SVB moet echt gaan selecteren op profs en zorgen dat de spelers zich beter en langer voorbereiden. Bijvoorbeeld door meer oefenwedstrijden te spelen tegen grotere en sterkere tegenstanders. Bij de vrouwen en de mannen in plaats van die vinger steeds op de knip te houden. Voor onze dames is dit een ervaring om nooit te vergeten spelen in een mooi stadion tegen een topland in het damesvoetbal. Nu weet Natio dames waar ze staan en waar ze naar toe moeten werken. Wat een ervaring om mee te mogen maken! Ondanks de nederlaag ben ik/zijn wij trots. We discrimineren niet, we geven iedereen een kans, maar het is duidelijk. Wil Suriname betere prestaties boeken dan moeten er meer spelers uit de Eredivisie worden binnengehaald. De liefde en het respect voor Suriname moeten ze wel kunnen opbrengen zoals de huidige 5 dat hebben gedaan. Suriname zal ook tegen Costa Rica een moeilijke wedstrijd hebben met een hoge score, omdat de lokale dames niet kunnen bijdragen. Ze missen alles dat daarvoor nodig is. Maar in de volgende groep van wedstrijden moeten bondscoach Ray Frankel en teammanager Haroen “Luna” Thakoerdien zeker nog 17 stuks spelers uit de diaspora halen, het liefst uit de Eredivisie. Wij zijn van oordeel dat de beste spelers die speelgerechtigd zijn, voor dames Natio moeen uitkomen. In tegenstelling tot de heren, zien we bij de dames dat ze jong voor Natio hebben gekozen en dat is zeer te waarderen. Er moet meer diaspora op hoog niveau komen, anders zal dat alleen maar frustratie betekenen voor de huidige 5 die voor Natio hebben gekozen.
