In gepeins ben ik het jaar 2022 gestart. Mijn gedachten gaan uit naar de mensen in Suriname, die van een salaris van maximaal 4.000 SRD per maand moeten leven. De vraag is: kan een gezin van 4 personen rond komen van 4.000 SRD per maand? Iedereen in Suriname weet dat dit niet mogelijk is. De prijzen van de levensmiddelen in de winkels zijn verschrikkelijk hoog. Ik heb in september 2021 een klein onderzoek verricht onder een aantal Surinamers. In dat onderzoek heb ik alleen gesproken met mensen, die een eigen huis bezitten. Uit dat onderzoek kwam naar voren, dat een gezin ( man, vrouw en twee jonge kinderen ) in het bezit van een eigen woning, ca 8.000 SRD nodig heeft om de maand rond te komen. Dus voor het kopen van levensmiddelen en het betalen van de rekeningen voor energie, water en vervoer. Hoe leven dan de mensen, die alleen een AOV hebben van 1.000 SRD per maand? Vele gezinnen in Suriname hebben minder dan 4.000 SRD per maand.
Auto’s en kleren
Vele mensen kijken alleen naar de vele auto’s, die dagelijks in het straatbeeld van Suriname te zien zijn. Dan wordt er gezegd, dat er geen armoede in het land is. In Suriname zijn er ook rijke mensen. Deze mensen kunnen zich van alles veroorloven. Kijk maar naar de drukte bij de fastfoodketens en het uiterlijk gedrag van de mensen. In een land, dat failliet is, moet de president en de vice president van het land het goede voorbeeld geven. De presidentiële colonnes met 4 of 5 volgauto’s, die dagelijks te zien zijn en alle andere weggebruikers dwingen aan de kant te gaan, roepen vele irritaties op bij de Surinaamse bevolking. Dat vinden de burgers niet leuk en keuren dit gedrag af. De president en de vice president moeten meer naar het volk luisteren en niet naar de mensen, die niets durven te zeggen en alles goed praten. In mijn gepeins denk ik terug aan het verhaal van Hans Christian Andersen over de Keizer, die pronkte met zijn mooie kleren en van iedereen een compliment wilde over zijn prachtige onzichtbare gewaad van goud, dat twee bedriegers voor hem hadden gemaakt. De Keizer ontwaakte uit de droom toen een klein kind riep “ de Keizer heeft geen kleren aan”.
Met honger naar school en naar bed
De rijke mensen vinden het zeker niet leuk, dat meer dan de helft van de Surinaamse bevolking honger lijdt. Zij helpen de arme mensen, die hen om steun vragen. Het grootste deel van het Surinaamse volk zal nooit om steun vragen. Zij gaan liever met honger naar school en naar bed. In Nederland (een super rijk land) heb je ca één miljoen mensen, die onder de armoedegrens leven. De 171 voedselbanken in Nederland hebben ca 13.000 vrijwilligers, die wekelijks bijna 38.000 voedselpakketten geven aan de mensen, die het hard nodig hebben. De voedselbanken werken samen met bedrijven, organisaties, overheid, gemeente en particulieren, die ervoor zorgen dat er voldoende voedselpakketten zijn.
Financieren van voedselbanken
In Suriname moet het toch ook mogelijk zijn, dat er op korte termijn meerdere voedselbanken worden opgezet. De bedrijven, de overheid en de rijke mensen kunnen deze voedselbanken financieren. De president en de vice president kunnen 2 of 3 van de luxe volgauto’s verkopen en de opbrengst aan de voedselbanken doneren. Vele mensen zullen geïnspireerd raken en hun ondersteuning geven. Het is nu aan de leiders van Suriname om met een oplossing te komen. Suriname heeft geen geld om de salarissen te verhogen. De prijzen in de winkels zullen niet meer omlaag gaan. In Nederland zijn de prijzen in de winkels ook gestegen. De energieprijzen in Nederland zijn enorm. Vele Surinaamse Nederlanders zullen ook de broekriem moeten aanhalen. De hulp van de Surinaamse Nederlanders zal wel doorgaan, maar het bedrag aan donaties zal minder worden.
Boodschap
De meeste burgers van Suriname zijn zeer teleurgesteld in de huidige regering. De importeurs van de levensmiddelen hebben dikke winsten gemaakt ten koste van het arme volk. De strenge controle door de overheid is achterwege gebleven. De meeste winkeliers en de meeste grote supermarkten zijn hard naar de samenleving en tonen geen enkele compassie.
De boodschap van de mensen wordt steeds luider: “ het gedrag van de politieke leiders, de importeurs en de winkeliers in Suriname moet veranderen”.
Dennis Lapar
Directeur Stichting FinanceSuriname
