Een mens verricht tijdens zijn of haar leven positieve en negatieve handelingen. Hoe de omgeving daarover denkt, stopt niet bij de dood. Er zijn mensen waarover men jaren na hun dood nog zeer positief praat omdat ze tijdens hun leven veel goede handelingen hebben verricht. Je zou kunnen zeggen dat wat hij of zij tijdens zijn leven heeft gezaaid, men na zijn dood nog blijft oogsten en misschien nemen anderen daar een voorbeeld aan zodat dit mooie zaad weer uitgezaaid kan worden. Dit voort bestaan is prachtig als het mooie, positieve dingen zijn. Automatisch vroeg ik me af, hoe het zou zijn als de herinneringen aan een persoon negatief zouden zijn. Want ook die negatieve dingen zullen nog jarenlang bittere vruchten afwerpen. Sommige mensen kan het niets schelen hoe anderen voor of na hun dood over ze denken. Ze vergeten echter dat het niet alleen gaat om hun eigen persoontje. De ballast die ze achter laten, werkt door op de naaste familie. Men gaat dus niet alleen zeggen ‘Deze man was een gewetenloze moordenaar, maar ook tegen zijn kinderen zou er gezegd kunnen worden, ‘O was die moordenaar je vader?’ Men kan dan gaan redeneren ‘zo vader, zo zoon.’ Zo’n kind krijgt dan die hebie van haar vader over zich uitgestort. Bij de gewone man is het al erg genoeg dat zijn familieleden moeten lijden onder zijn gedrag, maar bij iemand in een voorbeeldfunctie, kan dit fataal zijn daar het een veel breder publiek raakt. Men zou bijvoorbeeld jou kunnen verwijten: ‘Hoe hebben jullie zo’n psychopaat als president kunnen accepteren?’ Gelukkig hebben vele mensen een geweten dus proberen ze in zo’n belangrijke functie goed te handelen.
Opvallend in de huidige samenleving is dat steeds meer leiders in een machtspositie hun geweten het zwijgen opleggen. Ze kunnen niet omgaan met die macht en wanen zich een God en verrichten daardoor veel negatieve handelingen. Ze zien alleen zichzelf, eigenbelang en hun ego. Het volk wordt in hun ogen alleen maar een middel om aan die machtspositie te komen. Er wordt geen rekening meer gehouden met hun wensen en behoeften. Neem bijvoorbeeld Trump die heeft zoveel nare en corrupte handelingen verricht en toch vertoont hij geen enkel schaamtegevoel. Hij moet in januari het stokje overdragen. Elk mens met een beetje geweten en een menslievende inborst zou proberen om zijn laatste handelingen positief te houden, zodat hij de geschiedenis kan ingaan met een laatste positieve daad. Dat doet Trump echter niet. Zijn laatste opdracht is om vijf mensen ter dood te laten veroordelen. Hij gaat de geschiedenis in als een man die zijn macht misbruikte, een gewetenloos mens die onrust zaaide onder de bevolking en de democratie kapot probeerde te maken. Ook hier in Suriname hebben we recent nog zoiets meegemaakt. De vorige president heeft heel wat negatieve handelingen verricht alvorens de leiding over te dragen. Ook hij had er geen behoefte aan om zijn regeerperiode positief af te sluiten. Zijn behoefte om te vernietigen en wraak te nemen was groter. Hij zal dus worden herinnerd als de man die onsportief, onvolwassen, wraakgierig gedrag vertoonde bij het overdragen van de macht, als de man die land en volk nog een financiële trap nagaf toen hem zijn macht werd ontnomen.
Ook in de advocatuur zijn er advocaten die door het leven gaan met een negatieve reputatie. De ene advocaat kan bekend staan als een integer man die zich aan de wet houdt. Echter er zijn ook advocaten, bij wie het slechts gaat om het grote geld. En daar het grote geld vaak te halen is bij criminelen, worden ze de advocaat van de misdadigers. Ze zullen niet schromen om zich te wapenen met leugens en bedrog om hun cliënten vrij te krijgen. Criminelen weten daarom precies bij welke advocaat ze moeten zijn om de dans te ontspringen wanneer ze weer iets hebben uitgevreten. Natuurlijk moeten zulke advocaten er ook zijn daar elk mens recht heeft op verdediging. Het hangt er dus van af waar de advocaat voor kiest. Wil hij na zijn dood aangeschreven staan, als de advocaat van de duivel die vrouwe Justitia keer op keer schoffeert of als de advocaat die op een eerlijke manier strijdt voor recht en waarheid.
De leiders van landen als Syrië, Rusland, Turkije gaan de geschiedenis in als de moordenaars van hun eigen volk die de democratie doodde, maar dat raakt ze niet. Echter ook dichtbij huis komt dit fenomeen voor. We hebben vele DNA-voorzitters gehad en elk staat aan het einde van de rit bij het volk aangeschreven als de man of vrouw die een goede of een slechte job heeft verricht. Ook in de persoonlijke sfeer kan dit fenomeen de kop opsteken. Iedere man heeft de regie over zijn leven in eigen hand. Echtgenoten en vaders moeten zich afvragen hoe ze door hun omgeving herinnerd willen worden. Wil je te boek staan als een vader die er nooit was voor zijn kind, niet wilde betalen voor zijn onderhoudt, zijn kind verloochende en zijn vrouw mishandelde of uitliep? Of wil je dat men jou in gedachten houdt als een verantwoordelijke vader en een liefhebbende, trouwe echtgenoot? Ook in de politiek speelt dit fenomeen. Vele regeringen achter elkaar hebben voor de keus gestaan het volk haar zin te geven, geen verbeteringen door te voeren en daardoor zoveel mogelijk stemmen te winnen OF regels te handhaven en daardoor wat stemmen verliezen. Velen kozen ervoor om liever te boek te staan als een slappe leider maar wel met verkiezingswinst dan een sterke leider die gerespecteerd en gewaardeerd wordt om zijn daadkrachtig leiderschap en als mens. Zo zien we hoe verschillend mensen kunnen handelen. De ene kan zich positief opstellen en de ander gewetenloos.
Zij die fouten hebben gemaakt en nog in leven zijn, kunnen hun fouten nog herstellen, de leugens kunnen nog worden rechtgezet en verontschuldigingen kunnen nog worden aangeboden. Ze hebben dus de keus om na hun dood de geschiedenis in te gaan als mensen die fouten hebben gemaakt, maar zo groot waren dat ze die fouten hebben hersteld en hun verontschuldiging hebben aangeboden. Of ze kunnen worden herinnerd als mannen die uit waren op macht en eigen belang, mannen die een te groot ego hadden om sorry te zeggen, mannen die geen verantwoordelijkheid wilden dragen. De macht om je nagedachtenis te bepalen ligt in jouw eigen handen.
Daarom moet elk mens zich beraden tijdens zijn leven hoe hij of zij wil worden herinnerd. Weet dus wat je zaait tijdens dat leven want de gevolgen die daaruit voortkomen zullen zelfs na je dood nog zichtbaar blijven voor jezelf en nazaten.
“Het bekennen van fouten is als een bezem die het vuil wegveegt en het oppervlakte schoner achterlaat.”
Josta Vaseur
