Contacten in veelvoud

Zij liggen op routinematig, minder routinematig, hoger en op zeer hoog niveau. Soms voor informatieoverdacht, soms met discussiekarakter of voor de besluitvorming. Het contactaspect in onze dagelijkse activiteiten is veelal relatiegericht. Iedere dag weer. Want wie leeft er zonder relaties met anderen? Bewoners van het woongebied hebben een leefbare omgeving als gemeenschappelijk belang. Voor de realisatie daarvan moeten noodzakelijke openbare voorzieningen getroffen worden. Beïnvloedingscontact van overheidszijde met deze personen zal hier waarschijnlijk nodig zijn. Lastiger wordt het contact met belanghebbenden wanneer het daarbij gaat om meer dan beïnvloeding. Wanneer het dan gaat om het overreden van anderen voor een ontwikkelde toekomstvisie, een voorgenomen beleid of een voorgenomen besluit, vooral waarbij van ongelijke belangen sprake is. In de dagelijkse contacten van personen met veldgerichte taken belast, is vooral de houding jegens derden belangrijk voor het beoogde contactresultaat. Burgers hebben geen vrede met de plots opgekomen bermbebouwing in Paramaribo omdat zij dit verschijnsel  als machtsmisbruik bekritiseren terwijl ook hun belang als voetgangers daardoor in het gedrang komt.

De overheid daarentegen benadrukt het belang van klein ondernemerschap en vindt dat gebruik van bermen in dat verband een goede uitkomst biedt voor werklustigen. Een geval van strijdige belangen waardoor goed contact tussen partijen noodzakelijk wordt. Burgers klagen steen en been over het vergunningenbeleid en blijven desondanks uiteindelijk met allerlei ongerieven zitten. Contacten tussen openbaar bestuurder en burgers moeten daarom discussiekarakter kunnen hebben. In het contact tussen volksvertegenwoordigers en regeerders gaat het om gelijkwaardigheid. Hoge eisen worden tijdens dit contact gesteld aan het formuleren van de eigen gedachten over vaak complexe zaken. Hoe het hiermee gesteld is in de praktijk weten wij wel. Personen die ergens werkzaam zijn kunnen als gevolg van de aard van hun taken veelvuldig in contact treden met anderen. Het kan gaan om interne en/of externe contacten. Beide vormen stellen andere eisen aan de werknemer. Intern betreft het de contacten binnen de eigen werkkring. Externe contacten betreffen de contacten met personen of instellingen daarbuiten. In de politiek lopen de contacten van politici over een haast onbegrensd gebied. Ministers hebben een druk contactenveld. Hun werkterreinen zijn divers van aard waardoor hun contactendomein als gevolg van bestuurlijke drukte soms geordend, maar soms ook onoverzichtelijk is. Het gewicht van zowel interne als externe contacten wordt bepaald door de niveaus waarop zij plaatsvinden, al dan niet incidenteel of frequent terugkerend. De presentator, de docent, de spreker in het parlement, de politiewerker , de medicus, de advocaat,  de predikant, de groepsleider, de regeringsleider, de verpleegkundige, de cipier, zij moeten in hun contacten rekening houden met de gevarieerdheid van hun gehoor of van hun doelgroep. Hoe groter de diversiteit van de groep waarvoor de inspanningen gepleegd worden, hoe meer flexibiliteit in het contact met betrokkenen betracht zal moeten worden. Ras- en cultuurverscheidenheid vragen om specifieke eigenschappen en vaardigheden van degenen die op enigerlei wijze met groepsdiversiteit in het werkcontact te doen krijgen. In deze contacten met anderen kan de eis van kennis van meerdere talen gelden. Voor het gewicht van het contact is dit niet belang, aangezien talenkennis betrekking heeft op de uitdrukkingsvaardigheid van iemand en inhoudelijk niet op het contact van invloed is.

In de werkorganisatie is het de personeelsmanager die het proces van de personeelsselectie in goede banen moet leiden. Door het sollicitatiegesprek komen gegadigden voor de vacature in contact met het selectieteam. Verkeerde verwachtingen wekken bij de sollicitant moet hier voorkomen worden. Aan de functievereisten dient strikt de hand te worden gehouden. De hand lichten daarmee schaadt zowel reputatie als imago van de organisatie en, let wel, ook haar functioneringsniveau. Op elk gebied brengt contact tussen personen en tussen groepen sociaal afbreukrisico met zich mee. Dat wil zeggen: onzorgvuldigheid in het contact met elkaar kan ver strekkende gevolgen hebben, vaak met lange nawerking.  Alvorens personen met het onderhouden van het contact met anderen belast worden, moeten zowel de reikwijdte als de diepgang van het contact helder voor ogen worden gehouden, maar ook de betekenis van het contact. Het maakt immers verschil uit of falen van het contact nauwelijks tot voelbare verstoring kan leiden of dat contactfalen kan resulteren in verstoring van de zakelijke betrekkingen met anderen of dat  belangrijke besluiten daardoor niet (tijdig ) genomen kunnen worden. Onderling vertrouwen in de contactsfeer is essentieel. De werkgever moet in zijn betrekkingen met werknemers als betrouwbare partner overkomen. De volksvertegenwoordiger moet in het contact met de overheid niet het verborgen belang van personen of van zijn of haar politieke partij primair stellen, maar het gemeenschapsbelang. De overheid mag niet naar believen handelen in het contact met de nieuwsbrengers. Mediawerkers mogen niet zonder gewichtige reden geweerd worden. Arrogantie, hoogmoed en afstandelijkheid zijn garanties voor het falen van openbaar bestuurders die steeds voor ogen dienen te houden dat zij bij de gratie van het volk bewindspersonen mogen wezen. In dit tijdsgewricht is contactonderzoek wereldwijd het bekende proces. De huidige beperkende maatregelen vanwege de overheid maken de tongen los. Maar wie is uiteindelijk de beleidsverantwoordelijke? Juist, diezelfde overheid. Wie veel kakelt moet ook de eieren leggen. Anders gezegd: wie op alles wat te zeggen heeft moet ook wel eens een eigen bedenksel of voortbrengsel kunnen presenteren.

Stanley Westerborg

error: Kopiëren mag niet!