Suriname schoorvoetend op weg naar zelfstandigheid

Enige tijd geleden zag ik op de TV een interview met twee voorzitters van jonge politieke partijen die van plan zijn samen te werken bij de eerstvolgende verkiezingen. De interviewer vroeg aan een van de twee of hij tevreden was over de prestaties van de huidige regering. Hij was niet tevreden omdat de regering aan nepotisme deed bij invulling van bepaalde posten.

En precies daar ligt het probleem bij onze politici en ook bij hooggeplaatsten in onze parastatale bedrijven. Ze kunnen vaak hoofdzaken niet onderscheiden van bijzaken.

Die goede man, nota bene de voorzitter van de jonge partij, heeft niet eens door wat voor een krachtprestatie er is geleverd door de huidige regering, gestart met een negatieve kas!

In de eerste maand moest er geld worden geleend van banken die sidderen als de overheid weer geld komt lenen. In de tweede maand kon het uit eigen middelen en in de derde maand kon er zelfs een bonus worden uitbetaald.

Dus eigenlijk een beetje zielig dat wij een assembleelid kunnen krijgen voor wie het belangrijker is wie een “njang” krijgt in de vorm van een overheidsbaantje, dan of er brood komt op de plank of niet. Santokhi heeft alle mensen die door de vorige regering op de valreep in dienst zijn genomen, zonder rancune, gewoon in dienst gehouden. Verder is Suriname nu weer een rechtsstaat. Denk even wat een rommel het zou worden als deze man er nu niet meer zou zijn. Deze situatie met lege kas en enorme schulden heeft zich nooit eerder voorgedaan. Wij hadden vroeger Suralco en Billiton erbij; en geen negatieve kas. Oké, sommige mensen zeggen dat hij onder de plak zit van zijn vrouw. Maar welke man in Suriname is dat niet? Op één hand te tellen. Ik ben een van de weinige mannen die geen panty is; ondanks het feit dat mijn vrouw op karateles is.

Wat het meeste opvalt is dat vele landgenoten zeuren dat ze geen weerspiegeling zien van de Surinaamse bevolking in de regering. Wie dat zegt is nationaal onvolwassen en heeft de Srefidensie niet begrepen. Want al zou de regering alleen bestaan uit mensen van het dorpje Anapate in de Tumuc Humac gebergte; het zijn Surinamers, allemaal familie uit de bromkidyari. Zolang ze maar presteren moeten wij ze accepteren! Chan beweert met stelligheid dat hij meer kleur wilde maar vele toffe, managers wilden hun huidige baan niet opgeven voor een ministerszetel. Of ziet u toch liever een minister die loopt te lenen zonder terug te betalen?

Maar ook de huidige regering verdient geen schoonheidsprijs. Het coronaprobleem wordt aangepakt zonder rekening te houden met het economisch gebeuren; avondklok met inkomstenderving voor velen. De First Lady heeft onlangs in een grote open ruimte een feestje voor oudjes georganiseerd. Als er over twee weken zal blijken dat niemand besmet is, moeten wij eisen dat er in het Covid team ook mensen zijn die de laatste statistische gegevens bijhouden. Wij zullen dus pas na enige tijd kunnen vaststellen of de First lady een excellente job gedaan heeft! Want statistisch is aangetoond dat nergens besmettingen hebben plaatsgevonden in de open lucht. Bij voetbalwedstrijden waarvan men dacht dat dat het geval was blijkt dat besmettingen hebben plaatsgevonden in gesloten cafés na de wedstrijden. Ik denk dat de FL gewoon wil demonstreren wat modern statistisch onderzoek bewijst.

Wie zijn onze politici?

Sinds de onafhankelijkheid hebben wij alleen regeringen gehad die meer aandacht hadden voor showtime dan voor inkomsten scheppen voor de overheid. Belastinggeld werd verbrast; buitenlandse ambassades schoten als paddestoelen uit de grond, zwaar bevolkt met duimendraaiend personeel, we kregen een nationaal leger (compleet met coup) en een zeer logge luchtvaartmaatschappij die zich niet in stand zou kunnen houden zonder staatsmonopolie; met een schaterlachende KLM op de achtergrond en Surinamers die veel meer moesten betalen voor een vliegticket dan in de koloniale tijd.

Een belangrijk huzarenstuk van onze politieke leiders was om met grote passagiersvliegtuigen op reis te gaan. Hilariteit in het buitenland en woedende gestrande reizigers in het binnenland. Mijn rijke buurman heeft een versleten wandelkostuum gegeven aan een zwerver in onze straat. De man paradeerde als een trotse pauw in zijn veel te grote kostuum. Hij had ook een rode das erbij gekregen. Van een politieman kreeg hij ook een oude pet. Zelfs een vogelverschrikker zag er niet zo uit. Giechelend werd hij gecomplimenteerd door de buurtbewoners. Vaak heb ik het gevoel dat onze gezaghebbenden in het buitenland ook grinnikend zo werden gecomplimenteerd.

Onze oude politici beschouwden geld genereren door ondernemers te stimuleren van secundair belang. Van primair belang was het scheppen van ambtelijke vacatures samen met een enorme burocratie. Hun beleid lijkt een beetje op de Ringweg; een gedeelte van de stad wordt tot eenrichtingsverkeer gemaakt. Verkeersopstoppingen en filevorming……veroorzaakt door personeel en klanten die de hele dag overbodige kilometers moeten omrijden om de bedrijven aan weerszijden te bereiken. Wij hebben nu als jonge natie een ouderwetse bureaucratie gevormd door een leger incompetente ambtenaren onder het motto: “elke overheidsbaan kan door iedere Surinamer uitgevoerd worden”.

Vandaag hebben wij een regering die voor een groot deel bestaat uit groepen die hun brood zonder overheidsbaan moesten verdienen. Nakomelingen van marrons en contractarbeiders. Mensen die moesten hosselen voor kleding, eten en gezondheid. Mensen die tien keer een cent moesten omdraaien voordat ze het uitgaven om vervolgens een cent in hun spaarpotje achter te houden en voor “zuinig” en “gierig” werden uitgemaakt; maar het was een kwestie van leven of dood. Deze levenswijze gaat ons nu leiden; want s’landskas is negatief. Laten wij kijken hoe het zal gaan; “Winti wai ma lanti no man pai”; iedereen moet nu zien te overleven. Mooipraters zijn vervangen door hosselaars.

Wij hebben voor het eerst een president die één op één in een live opbelprogramma in staat is te discussiëren met het publiek. Wees dus gerust; het komt terecht!

(Ver-)oordeel dus niet te vroeg; als de vuilophaaldienst een jaar lang heeft gestaakt en stad is bedolven onder de rotzooi, dan zou iedereen die het roer in handen krijgt (met 3 vrachtwagens en 10 medewerkers) een flinke tijd nodig hebben om de berg weer op te ruimen. Maar nu is iedereen verbaasd dat de stad na 4 dagen niet helemaal schoon is.

Beste mensen, Chan is onze nieuwe directeur van de “vuilophaaldienst”. Geef hem de mogelijkheid om de boel op te ruimen. Hoe hij dat doet moet ons niet zo heel veel interesseren. Als het straks maar weer schoon is. Oordeel of veroordeel hem over een aantal maanden en geef hem en zijn partners over vier jaar een cijfer. Dan hebben we met z’n allen een beetje recht van spreken.

Rudi Jadnanansing

error: Kopiëren mag niet!