Er is een heel gevaarlijke situatie aan het ontstaan in Venezuela. Het land is op steenworp afstand van Suriname. Er zijn op dit moment twee presidenten in het land: de president die door oneerlijke verkiezingen aan de macht is gekomen en de president die door de oppositie buiten de grondwet is benoemd. De Amerikaanse president was er snel bij om de illegaal benoemde president te erkennen. Er wordt in het internationale nieuws herhaald dat het overgrote deel Latijns-Amerikaanse landen president Maduro zijn nieuwe presidentschap niet erkennen. Enkele van deze landen erkennen wel het aanzetten van de nieuwe president. Als het zo doorgaat is een burgeroorlog in het land niet ver. De landen in de regio moeten een totale escalatie in het land voorkomen. OAS heeft een spoedbesluit genomen de parlementsvoorzitter als nieuwe president erkend. 5 landen stemden tegen de OAS resolutie om de nieuwe zelfbenoemde president te erkennen, waaronder Suriname. Het aantal landen dat Venezuela ondersteunt is klein, Suriname behoort ook tot die landen maar uiteraard wordt internationaal de naam van Suriname niet genoemd. De namen van Turkije, China en Rusland worden wel genoemd als ondersteuners van Maduro. Een sterk punt van Maduro is wel dat hij nog de ondersteuning heeft van het leger. Het lijkt alsof een aantal landen op een veilige afstand zit te wachten op een totale escalatie en een oorlog in Venezuela. Dit land is een apart pad opgegaan onder president Hugo Chavez. Het stond zogenaamd op tegen de onderdrukking van de Westerse landen en Amerika. Suriname vond het toen ook interessant om te rebelleren tegen het wereldsysteem en sloot zich aan. Ondertussen is de verpersoonlijking van de anti-Amerika-retoriek al overleden en werken systemen als Petrocaribe en Alba niet. Het land van Chavez is bankroet en zijn opvolger is en schim van wat Chavez ooi is geweest. De ontwikkelingen vinden snel achter elkaar plaats in Venezuela. De Venezolaanse president Maduro heeft nu de hulp van het leger ingeroepen om de ‘eenheid en discipline’ te bewaren in zijn land. Honderdduizenden Venezolanen waren de straat opgegaan om te demonstreren tegen zijn beleid. Dit beleid heeft het land aan de rand van de afgrond gebracht. Terwijl deze demonstraties gaande waren riep Maduro de hulp van het leger in. In de hoofdstad Caracas riep parlementsvoorzitter Juan Guaidó Márquez zichzelf gisteren uit tot interim president. Verschillende Zuid-Amerikaanse buurlanden, Canada en Amerika reageerden direct op deze ontwikkeling door het te accepteren. Ook Nederland de EU-landen hebben in een verklaring bekend gemaakt dat ze de voorzitter van het parlement steunen. Maduro gaat uit van een staatsgreep georganiseerd door de oppositie. Opvallend is dat een deel van de massa nog steeds achter Maduro staat. Er is zware kritiek op het beleid van Maduro. Venezolanen vluchten in de miljoenen het land uit. In 2018 leefde 90 procent van de bevolking onder de armoedegrens. De inflatie was in 2018 80.000 procent. De prijzen zijn dus honderden keren duurder geworden. Er is zelfs een groot gebrek aan voedsel en medicijnen. Intussen zijn 3 van de 32 miljoen inwoners het land ontvlucht. President Maduro is niet bereid om zonder slag of stoot op te stappen. De Amerikanen zeggen dat het presidentschap van Maduro niet legitiem en corrupt is. Nu wordt bericht dat het leger op sommige plaatsen in het land hard optreedt. Daarbij zijn gewonden en zelfs enkele doden gevallen. Nu is het moment dat er een keerpunt zou kunnen komen. Venezuela heeft alle Amerikaanse diplomaten de deur gewezen, maar er wordt gesteld dat diplomaten het land niet kunnen worden uitgezet. Een ommekeer wordt moeilijk zolang het leger achter Maduro staat. De EU heeft in zijn verklaring uitgeroepen tot vrije verkiezingen in Venezuela. De EU steunt de nationale assemblee als de democratisch gekozen instelling. De EU roept Maduro op om de bevoegdheden van het parlement te herstellen en te respecteren. Internationaal wordt in het nieuws de Zuid-Amerikaanse kaart getoond en dan zien we dat maar drie landen Maduro niet hebben afgewezen, namelijk Bolivia, Suriname en Guyana. Deze landen worden anders gekleurd dan de landen die Maduro niet ondersteunen. Maduro heeft het parlement in zijn land opzij gezet en een schaduwparlement opgezet, bestaande uit zijn eigen aanhangers. In Suriname is er intern kritiek over de blijvende steun van Suriname aan een president die het parlement aan een kant heeft gezet. Ook in Suriname is eens het parlement aan een kant gezet door het leger. Uit die militaire periode zijn personen nu politiek aan zet. Is het daarom dat we geen moeite hebben met het ondergraven van het parlement door Maduro. De EU en de USA hebben wel een verschillende insteek; waar Trump de oppositievoorzitter als de nieuwe voorzitter erkent, gebruikt de EU dat woord niet. Ze spreekt alleen haar steun uit. De stemmen komen ook in Europa op dat oppositieleider Guaidó ook wordt erkend. Suriname moet een wijs besluit nemen en ook afstand nemen van de actie van Maduro om het parlement buiten spel te zetten. Zo een actie kunnen wij niet ondersteunen. Suriname moet voorkomen dat het een regime steunt dat nu bloed zal laten vloeien in de straten van Caracas.
