SAMBANDH is een organisatie in oprichting, hetgeen “binding” betekent. Zij organiseerde op 28 oktober 2018 een bijeenkomst met als doel in huiselijke sfeer samen bijeen te zijn, elkaar nader te leren kennen en voornamelijk het dagelijkse leven in liefde en onderlinge harmonie en vooral in saamhorigheid te vieren. Het is een vrij jonge organisatie, een vriendenkring, die open staat voor elk advies, ideeën etc. Zij timmert reeds drie jaren aan de weg en het resultaat is duidelijk. Het heeft bewezen dat saamhorigheid en een hechte vriendengroep daadwerkelijk bestaansrecht heeft.
De voorzitter van Sambandh, mw. Satys Sriram is tot de conclusie gekomen dat binnen onze bevolkingsgroep, de hindoestanen, er geen onderlinge eenheid is; dit wordt ten zeerste betreurd. De saamhorigheid onder de Hindoestaanse gemeenschap, alsook de eenheid onder de Hindoestanen moeten sowieso terugkeren ! Wij moeten de onderlinge eenheid en de saamhorigheid koesteren en proberen zonde enige onderlinge negativiteit dat proberen te behouden en als zodanig ook steeds te bevorderen. Het is door alle sprekers ook benadrukt dat wij Surinamers, i.h.b. de Hindoestanen niet achterbaks moeten zijn en elkaar op bepaalde momenten nimmer moeten afkraken. Wij dienen een hechte schakel te vormen en de eenheid te allen tijde te bewaren. De jongeren betrokkenheid en ook de mens waarde moeten wij hoog in het vaandel houden.
De aanwezigen werden opgeroepen om in alle eenheid met elkaar betrokken te zijn en vooral ook samen met elkaar op te trekken. Voor “Sambandh” zijn alle mogelijkheden open om de nodige adviezen, ideeën etc. aan te dragen enkel en alleen met het doel een sterke- en een stabiele vriendenkring op te bouwen. Het ligt in de bedoeling om in de naaste toekomst een mannen- en een vrouwengroep op te zetten.
Aangezien het overduidelijk is dat momenteel het zo nodige moraal onder de leden van onze hindoestaanse gemeenschap ontbreekt, was dat één der speerpunten en de rode draad van de toespraken. De voorzitter was in deze ook heel duidelijk: wij open moeten staan voor elkaar en de z.g. “ krabbenmentaliteit ” moeten wij zeer zeker achterwege laten.
Het mag zeker ook worden vermeld dat willen wij de wereld veranderen, wij zeker ook eerst bij ons zelf te rade moeten gaan. Dit is tevens één der doelstellingen van Sambandh. De eenheid moeten we nimmer uit het oog verliezen. Er zijn echter ook personen, die niets voor bovenvermelde activiteiten voelen, ook niet voor hun medemens en ook niet voor de gemeenschap; het is een vorm van egoïsme en/of ego-centralisme. Dit gebaar werd door diverse sprekers geaccentueerd. Alleen door gezamenlijke inspanning kunnen we dit doel bereiken. Daarbij moeten wij elkaar vooral ook ondersteunen. Voorts werd de retorische vraag gesteld hoe wij ons voelen en wat onze ervaringen zijn met de Nederlandse gemeenschap. Wij Surinamers zijn op heel wat gebieden achteruit gegaan en de essentiële dingen van de Hollanders hebben wij niet overgenomen. Wij moeten onze mentaliteit zondermeer veranderen; teneinde een positieve bijdrage te leveren en een daadwerkelijke inzet daartoe te geven. In onderling overleg moeten wij tot iets moois komen, waarbij elk individu zich betrokken moet voelen en ook erbij betrokken moet zijn.
Eenheid, zelfreflectie, onderlinge verbondenheid moeten wij niet uit het oog verliezen. Het is in feite een plicht van een iedere rechtgeaarde burger dit verder uit te dragen. Wij Surinamers van Hindoestaanse komaf moeten ervoor waken, dat we niet onder de noemer van de z.g. klaploper (nietsnutter/ profiteur ) vallen.
Naar zeggen van de voorzitter dient er meer aandacht te worden geschonken aan sociaal-wenselijke gesprekken en we moeten werken aan aan milieu vriendelijkheid. We zeggen steeds dat er hieraan gewerkt wordt maar of dat werkelijk zo is, moet nog blijken. Want zoals het nu is wijst de praktijk het tegendeel uit. De Bhagwat Gita wordt vaker aangehaald, c.q. geciteerd, maar gezegd mag worden, dat waar de religie de extreme overhand of vormen aanneemt, daar verandert dan ook de menselijkheid. Wij moeten: “njang, dringie en dansie ” achterwege laten of op de achtergrond plaatsen en meer aandacht besteden aan aspecten, die aangekaart zijn, aspecten die ons bij elkaar brengen.
Tenslotte zij gesteld, dat een ieder tevreden huiswaarts keerde. Men heeft genoten van de goed verzorgde catering van Rajesh B. Het ouderwetse Hindoestaans eten was gewoon lekker. Er werd bewust geen alcohol geschonken ed daardoor kreeg het e.e.a. een heel ander, en mooier cachet; men kon in een gemoedelijke- en openlijke sfeer gezellig samen zijn zonder enige spanning onderling. De bijdrage van De stootgroep o.l.v. mw. Satys Sriram, ondersteund door de naaste medewerkers, z.a. Jozef Setoe, Prem Chotoe, T. Ganga en Sjam Chedie en mede door de vrijwillige bijdrage van de meeste deelnemers, is zeer prijzenswaardig te noemen. Het is zondermeer een zeer geslaagde, maar vooral een vruchtbare middag / avond geweest, die om herhaling vraagt.
Kortom : de opzet; alsook de organisatie, maar vooral het geheel kan als zeer geslaagd worden aangemerkt. Een initiatief die zeker voor herhaling vatbaar is.
Roy Harpal
