Alle ambtenaren en personeel van parastatale instellingen bij de overheid van Suriname hebben volgens de beschikking 7609 (uitgegeven door het ministerie van Binnenlandse Zaken in 1987), vrijaf van dienst op elke vrijdag vanaf 12.00 uur. Dit, in overleg met de werkgever. Zei moeten zich begeven naar het gebed in de moskee, dat start rond 13.00 uur. Dit is een verplicht gebed, zoals andere geloven en kennen op de zondagochtend en de avonden in de week. DNA-lid Riad Nurmohamed, lid van de vaste commissie van het ministerie van Binnenlandse Zaken, geeft aan dat sommige ambtenaren op dit moment worden gevraagd een verlofaanvraag in te vullen. “Voor de administratieve verwerking kan ik me terugvinden hierin, maar andere regels staan niet in de beschikking 7609, zoals betaald of onbetaald, of aftrekbaar van het aantal verlofdagen.”
Nurmohamed merkt op dat de gevallen die hij heeft gezien, lijken op subtiele politieke onderdrukking van die moslimpersonen, omdat niet alle moslims bij de overheid zo’n instructiebrief hebben gehad, ook hij niet. Hij roept ambtenaren op om de klachten door te geven aan hem, zodat hij dat bespreekbaar kan maken binnen de commissie. Vrijaf (is vrij zijn van het werk) is niet hetzelfde als verlof (een periode waarin iemand toestemming heeft om iets te doen, in het bijzonder om afwezig te zijn, met nadere voorzieningen z.a. betaald of onbetaald, opname verlofdagen of geen opname verlofdagen). De grondwet van Suriname, hoofdstuk 5 artikel 8 lid 2 zegt: “Niemand mag op grond van zijn geboorte, geslacht, ras, taal, godsdienst, afkomst, educatie, politieke overtuiging, economische positie of sociale omstandigheden of enige andere status gediscrimineerd worden”. Gelet op dit recht, moet op basis van het gelijkheidsbeginsel naar alle godsdiensten worden gehandeld, zegt Nurmohamed.
Het DNA-lid van de VHP-fractie roept de overheid en de regering van Suriname op, om zich zoveel als mogelijk deze beschikking en ook de Grondwet van de Republiek Suriname te respecteren, en roept tegelijkertijd ook het bedrijfsleven op, om zoveel als mogelijk ook te voldoen aan deze regeling voor hun werknemers. De overheid heeft genoeg ambtenaren die deze groep mensen kan vervangen voor een paar uurtjes; er zijn genoeg ontheven ministers, directeuren en andere politici. Het bedrijfsleven is veel verder dan de overheid: flexibel werken, werken op afstand, werken op zaterdagen en zondagen zijn niet vreemd bij deze groep. Goed management moet kunnen in deze tijd.
