Surinamers moeten collectief een statement maken en niet toestaan dat een Surinaams bedrijf wordt gediscrimineerd door Trinidad. Deze discriminatie duurt te lang en in de internationale handel moet terug geslagen worden door alle producten uit Trinidad te boycotten, dus niet meer te kopen en niet meer te importeren. Het leek even erop alsof de kwestie met Trinidad zou zijn opgelost, maar toch is het niet zo. Bij de laatste meeting van de Caricom Council for Trade and Economic Development (Coted), een ministerie raad die gaat over handel, mocht de Surinaamse minister van Handel voorzitten. Voor de tweede keer binnen zeer korte tijd is op een soortgelijke meeting toegezegd dat de Surinaamse producent van doksenvlees toegelaten zal worden op de markt van Trinidad. Er zijn op de vergaderingen waar deze zaak aan de orde is gebracht, nooit door de Trinidadiaanse regering aangegeven dat het Surinaamse bedrijf niet voldoet aan de vereiste Caricom-standaarden op het gebied van bijvoorbeeld de voedselveiligheid. De Trinidadianen zijn onberekenbaar en kunnen niet recht voor hun raap zeggen waar het op aankomt. Op vergaderingen beloven ze de Caricom regels na te leven, maar terug thuis neemt men een andere houding aan. De Trinidadianen liegen dus op de Caricom-vergaderingen en ze houden de boel voor de gek. Binnen de Caricom heerst er een heel vijandige houding tegenover Suriname. Suriname wordt op alle mogelijke fronten gediscrimineerd door de Caribische landen en deze houding is minder te zien in onze relatie met de Zuid-Amerikaanse landen. We hebben eerder de vraag gesteld of het wel zin heeft om binnen de Caricom te blijven. Wat voor voordeel heeft het lidmaatschap aan Caricom Suriname opgeleverd? We zijn ons niet bewust van enig voordeel, maar misschien zou HI ons kunnen inlichten dat het niet waar is dat we geen voordeel hebben. De Surinaamse productie komt heel moeizaam op gang. Telkens als we iets op schaal kunnen produceren en dat in de regio willen afzetten, dan ontstaan er problemen die gemaakt worden door de zogenaamde zusterregeringen van die landen en dat is heel erg laag en bedrieglijk. De hele Caricom komt zo als een grote grap over en in principe is met de zaak van Suriname tegen Trinidad bewezen dat het een echte grote poppenkast is. Het mooie van de grap is wel dat wij onze grenzen wagenwijd open hebben gedaan voor producten van Trinidad die bijvoorbeeld bijdragen aan het vernietigen van de Surinaamse gezondheid zoals drank. In de drank van de Trinidadiaanse bedrijven zit er teveel suiker. De Surinaamse regering moet de import van ongezonde drank uit Trinidad stop zetten en wij moeten ons toeleggen op de producten van Surinaamse drankenmakers als Fernandes en Rudisa. Laten we de producten van onze eigen fabrikanten promoten en laten wij alles wat uit Trinidad komt afwijzen en stopzetten. Suriname moet zich niet laten misbruiken binnen de Caricom en de regering moet overwegen of het zin heeft om lid te zijn. Suriname heeft veel meer en genoeg aan de samenwerking met de OAS en de Unasur. Suriname moet zich niet focusen op de kleine eilanden in de Caribbean, vooral niet de Engelssprekende landen. De samenwerking met deze landen zal ons niets opleveren, alleen frustraties. Suriname heeft van de weinige producten die het in de Caribbean afzet, al drie keren zware problemen gehad met Guyana, Jamaica en nu Trinidad. Nu blijkt dat de Engelssprekende landen een groep vormen en elkaar ondersteunen, al is een lidland bezig een fundamentele regel van de organisatie te overtreden en een ander lidland te benadelen. De lidlanden van de Caricom nemen de Caricom dus zelf niet serieus, het lijkt allemaal op een corrupte boel. Suriname heeft veel landbouwpotentie die niet uitgeput is, maar in zijn afzetplannen moet Suriname niet zwaar steunen op de Caribische landen. We maken wel mee dat ministers de zaak steeds aankaarten in ministeriele raden (inmiddels LVV en HIT), maar nu is het tijd dat op hoger niveau een protest wordt aangetekend en misschien ook een rechtszaak wordt aangespannen. Voorlopig zijn we immers nog lid van deze organisatie. De Caricom is door ambtenaren en ministeries flink gepromoot in Suriname, waardoor het nu groter lijkt dan het wellicht in werkelijkheid is. Er is vaker gesproken over het bestaansrecht van Caricom. Er zitten landen in de Caricom die tot de oprichters van de organisatie behoren, maar in principe zich meer lekker voelen in de organisatie. Er is wel eens gesproken over het opheffen en liquideren van de organisatie. De Caricom is een idealistische organisatie van een aantal Caribische mannen die geen opvolgers van de Caribische droom hebben achtergelaten. Derhalve bestaat er geen Caribische droom en is de Caricom een onechte organisatie waarin iedereen gedwongen in zit althans er zitten landen in die niet tot echte Caribische landen worden gerekend en Suriname is er een van evenals Haïti en bij vlagen ook Guyana. Suriname moet nuchter omgaan met de zaak en nu wel vaststellen dat er sprake is van een vijandige behandeling en discriminatie van Suriname. Wij hebben geen tijd om onze tijd en middelen te zitten verdoen aan een grap als de Caricom. De hele Caribische integratie gaat van ergens naar nergens, dat is ook een grote grap.
