In DNA is enkele dagen terug na jaren van onderhandeling, uiteindelijk toch nog geratificeerd het politionele samenwerkingsverdrag tussen Suriname en Frankrijk. Deze overeenkomst werd voorbereid in de laatste NF-periode, maar kon niet worden geratificeerd. Een beruchte bepaling in de overeenkomst was, eenvoudig uitgedrukt, dat de Franse politie op Surinaams grondgebied en de Surinaamse politie op Frans grondgebied tot steeds 2 kilometer vanaf de oever van de Marowijnerivier nog verdachten van strafbare feiten kunnen achtervolgen en arresteren. Met name de Abop die veel aanhangers heeft die in het aangehaalde gebied wonen heeft bezwaren geopperd tegen de ratificatie van het verdrag. Nu is gebleken dat zelfs de voorzitter van deze partij persoonlijk problemen zou hebben gehad met het verdrag, dus een vrees dat hij zelfs gearresteerd zou kunnen worden door de Franse politie. Zolang hij in de coalitie zat heeft hij de ratificatie kunnen dwarsbomen, maar nu zit hij al enkele jaren in de oppositiebanken. Zo blijkt hoe in de politiek om persoonlijke redenen goede samenwerkingsverbanden en zelfs investeringen die honderden of duizenden lokale banen kunnen scheppen, worden gedwarsboomd. Wat investeringen betreft kan op het conto van de Abop worden geschreven dat investeringen in het oosten van ons land op het gebied van de landbouw niet hebben kunnen plaatsvinden. Emotionele gronden zijn aangehaald om deze investeringen te dwarsbomen, terwijl persoonlijke zakelijke belangen van enkele personen op de achtergrond en onzichtbaar de drijfveer van de halsstarrige houding waren. Vanwege een lage scholing kan de plaatselijke bevolking gemakkelijk opgehitst worden om voor drogredenen in opstand te komen tegen een investeerder. Het is algemeen bekend dat in bepaalde gebieden de lokale bevolking al getoond heeft als massa behoorlijk agressief te worden en dat men zelfs de strijd met de politie en het leger niet mijdt. De Surinaamse regering vermijdt elke confrontatie met de plaatselijke bevolking in deze gebieden en laat zich te snel onder druk zetten. Ondertussen blijft dezelfde plaatselijke bevolking klagen over slechte woon- en werkomstandigheden, maar men werkt ook niet mee aan oplossingen. Uit de behandeling van het verdrag blijkt dat het verdrag tussen Frankrijk en Suriname er niet is om de wederzijdse politie op het eigen grondgebied zelfstandige bevoegdheden te geven om hier of aan de overkant achter criminelen aan te rennen. Er is een levendig verkeer op de Marowijnerivier die als grens dient tussen de beide landen. Op deze rivier die tussen de twee landen verdeeld is met een middellijn is er ook veel illegaliteit en vinden er ook criminele handelingen plaats. Het is onpraktisch als de politie van beide landen separaat op de rivier functioneren en rekening moeten houden met een onzichtbare denkbeeldige grenslijn ergens in het midden van de rivier. Door het verdrag hebben de landen nu de mogelijkheid om op basis van een overeenkomst samen te werken op de rivier in het kader van de ordening van het goederen- en personenvervoer tussen beide landen. In het kader van de bestrijding van de criminaliteit en de illegaliteit is de samenwerking tussen de politie van beide landen belangrijk. Deze overeenkomst is een aanleiding en een mogelijkheid voor de Surinaamse politie om stage te lopen en trainingen te volgen. De Surinaamse politie heeft wat te leren van de Fransen en wellicht omgekeerd ook. In DNA is opgemerkt dat het bezwaar van o.a. de Abop onder meer is dat Fransen heel streng optreden tegen illegaliteit en in dit verband goederen in brand steken. Indirect heeft daarmee deze partij getracht een lans te breken voor de grijze sfeer en de illegaliteit op de rivier. Er moet een versterkt beleid komen tegen criminaliteit die in de grensgebieden plaatsvinden. Behalve vermogensdelicten denken we ook aan levensdelicten en milieudelicten. Tegen de minbouwwetten in worden er ook handelingen gepleegd waarbij Suriname erg tolerant is. Ook mensenhandel en mensensmokkel en prostitutie vinden via de grensrivier plaats. Deze samenwerking zal een cultuurbotsing tussen een corrupt en gedoogsysteem van Suriname en een hard, zakelijk en repressief systeem van de buren tot gevolg hebben. . De vraag is hoe deze twee systemen met elkaar gaan samenwerken. We hopen dat het verziekt Surinaams systeem bijdraait en versterkt wordt en niet dat het Frans systeem gecorrumpeerd raakt. De DNA heeft de overeenkomst tussen de Suriname en de Frankrijk inzake samenwerking van de politie aan weerszijden van de grens goedgekeurd. Deze wet is met algemene 38 stemmen aangenomen. De regering geeft zelf aan dat het doel van deze overeenkomst is om gezamenlijk te strijden tegen grensoverschrijdende criminaliteit en misdadigheid, waarmee beide landen aan weerszijden van de grens worden geconfronteerd. In DNA zijn punten geopperd met betrekking tot onduidelijkheden over de exacte uitvoering van deze overeenkomst. Met name moet haarfijn vastgesteld zijn welke activiteiten de Franse politie op ons grondgebied mag uitvoeren en in welke mate dat zelfstandig mag gebeuren. De regering heeft aangegeven dat protocollen van samenwerking tussen de twee politie-eenheden, nu zullen worden opgesteld. Deze protocollen zullen openbaar en transparant worden gemaakt. Pas dan zullen sommigen die bang zijn voor de politie opgelucht adem kunnen halen.
