Naar de inzichten van een bekende bestuurssocioloog is er gemanipuleerd bij de herbenoeming van de Directeur van het Kabinet van de President. Omdat hij niet op de hoogte zou zijn van een ambtelijke regeling, waarbij de betrokken ambtenaar kan worden benoemd in een lagere functie met behoud van zijn bezoldiging.
Een andere wijsneus wist te verklaren dat van der San geen recht heeft uit de periode van het ministerschap; blijkbaar zoals hij het recht heeft als Assembleelid plus het salaris van een departementsdirecteur. Ook dat het voorval buiten de regels om heeft plaatsgevonden.
Wat zeggen de regels t.a.v. de bepaling die is toegepast op de bekende bestuurssocioloog toen hij uit de functie van Directeur van Leger en politie werd ontheven en werd benoemd tot Hoofd van het Centraal Staforgaan Formatiezaken en Efficiency (C.S.F.E.)? Ingevolge artikel 8 van het Ambtenarenbezoldigingsbesluit kon hij met behoud van zijn Directeurssalaris worden benoemd tot Hoofd van het C.S.F.E. Ik kan mij in deze niet vergissen omdat die resolutie van 15 augustus 1992 waarbij die bepaling is toegepast door mij als Wnd. Directeur van Binnenlandse zaken is getekend.
Ik hoop dat die wijsneus uit De Assemblee, die misbruik maakt van die resolutie waarover hij suggereert, mij maar een persoon kan noemen die daadwerkelijk na het ministerschap de functie van Directeur van een Departement van Algemeen Bestuur is gaan vervullen. Maar zij ontvangen wel dat salaris. Deze zogenaamde moraalridders die tij en ontij enkel en alleen voor politiek gewin, proberen om degenen die niet beter weten te misleiden, zijn grote lafaards want zij blijven dan stil nadat ze gecorrigeerd zijn in plaats van hun excuses aan te bieden voor hun laster.
Nu over de herbenoeming van de Directeur van het Kabinet van de President. In gevolge artikel 99 van de Grondwet is de President belast met de Uitvoerende Macht. Op grond hiervan zijn al de bevoegdheden van de Directeur van het Kabinet een afgeleide van de bevoegdheden van de President. Op hem is geen enkele taakomschrijving der departementen van toepassing. Ingevolge artikel 110 onder e en h van de Grondwet is de President bevoegd ministers te benoemen en te ontslaan.
Tevens ook het benoemen, schorsen en ontslaan van alle personen met enige overheidstaak belast, voor zover de benoeming, de schorsing of het ontslag niet aan een ander staatsorgaan is voorbehouden. Derhalve is de benoeming van de Directeur van het Kabinet van de President geen zaak van de Raad van Ministers, noch van enig ander orgaan dan de President. Alles staat en valt met de wil van het bevoegde gezag, de President.
Deze benoeming vindt plaats in overeenstemming met het Staatsbesluit (Vormgeving Wettelijke regelingen Staats- en Bestuursbesluiten) met name bij Presidentieel Besluit .
De Functies van Directeur van het Kabinet van de President en andere functionarissen staan in overeenstemming met de Grondwet rechtstreeks onder de President en onder geen enkel andere lijnfunctionaris. In het onderhavige is er sprake van correcte toepassing van de mogelijkheden die de regels bieden.
Niks is door de ruime kennis van de ambtelijke regels door van der San, zoals August Boldewijn beweert, naar zijn hand gezet. Hij wordt ook geacht de regels te kennen. Dit is zo grof van een man die met mij samen heeft gewerkt op het ministerie van Binnenlandse Zaken dat ik mij afvraag wat hier achter zit. Ik kan niet verantwoordelijk worden gesteld voor de onwetendheid of ondeskundigheid van anderen.
Eugène J. van der San
