Er is een behoorlijke commotie ontstaan na de stellingname van de president en hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces als reactie op de strafeis van de auditeur militair enkele dagen terug. Volgens de vervolging is er genoeg bewijs dat onze president medepleger is van de 8 decembermoorden en dient hij een straf van 20 jaar gevangenisstraf uit te zitten. De verdachten vroegen eens zelf naar een onderzoek dat moest komen en waaraan men zelf alle medewerking zou verlenen, kennelijk niet wetende dat het ooit inderdaad zou komen. In 2007 werd het proces opgestart en het NF werd gezien als een grote aandrijver van de start van het proces. Dit kwam door de politieke tirades in het parlement tegen de huidige president (toen DNA-lid en partijvoorzitter) met aan het hoofd de mevrouw die nu het licht heeft gezien. Naarmate het proces vorderde en een aantal fases doorliep, veranderde ook de attitude bij een deel van de verdachten. Op gegeven moment was het onderzoek waarnaar men eens zelf had gevraagd, niet meer gewenst, met als hoogtepunt de resolutie van de regering c.q. de president van april 2017, waarin de regering aan het OM vraagt om het rechtsproces te stoppen, vanwege een dreigende burgeroorlog die ontketend zou worden vanuit de grootste politieke partij in het land, althans in die richting wees de inmiddels ontslagen Juspol-minister. De rechterlijke macht liet zich niet inbinden door de uitvoerende macht en het gevolg was een gedurfde en historische strafeis, waarmee het OM in zijn prestatie boven zijn gemiddelde uitsteeg en zelfs de buitenwacht deed verstommen: het OM was echt en toch niet nep. Het onbehagen in de politiek is omgeslagen in vijandelijkheid die haar hoogste punt nog niet heeft bereikt. De advocaat van de hoofdverdachte liet eerder blijken dat er belangen zijn als de zaak nog eens tientallen jaren duurt. Er is gevraagd naar maatregelen tegen de auditeur militair en nu is ook het vertrouwen in de pg opgezegd. In deze is van belang om na te gaan aan wie de pg precies ondergeschikt is en concreet wie de pg maag aanstellen en ontslaan, op welke wijze en op grond waarvan. Artikel 133 van de grondwet geeft aan dat de rechterlijke macht wordt gevormd door de president en de vicepresident van het Hof van Justitie, de leden en de ledenplaatsvervangers van het Hof van Justitie, de procureur-generaal bij het Hof van Justitie en de overige leden van het Openbaar Ministerie, alsmede de andere rechterlijke ambtenaren, die de wet aanwijst. Om als procureur-generaal bij het Hof van Justitie benoemd te kunnen worden moet men de leeftijd van dertig jaren hebben bereikt en in het bezit zijn van de Surinaamse nationaliteit en woonplaats en hoofd- of werkelijk verblijf in Suriname hebben. De benoeming van procureur-generaal geschiedt door de regering, na advies van het Hof van Justitie. Deze benoeming zal voor de procureur-generaal (evenals voor de president, vicepresident en de leden van het Hof van Justitie) voor het leven geschieden. Er zijn maar twee manieren volgens de grondwet waarop de pg (en de leden van de rechterlijke macht met rechtspraak belast) door de regering (zonder tussenkomst van het Hof van Justitie) kunnen worden ontslagen. Ten eerste kan dat ‘op eigen verzoek’ van deze personen en ‘bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd’. De pg (en de overige personen hierboven genoemd) kan door de regering op voordracht van het Hof van Justitie worden ontslagen op een aantal gronden. De grondwet noemt wanneer de pg onder curatele is gesteld, bij gebleken aanhoudende zielsgebreken, wanneer hij wegens misdrijf is veroordeeld tot een onherroepelijke vrijheidsstraf, wanneer hij in staat van faillissement is verklaard, wanneer hij surseance van betaling heeft verkregen of wegens schulden is gegijzeld of wegens ernstig wangedrag of onzedelijkheid of bij gebleken voortdurende achteloosheid in de waarneming van zijn ambt. In deze gevallen doet het Hof een voordracht waarbij het Hof ook de exacte gronden zoals in de grondwet genoemd, aandraagt en dan vraagt het Hof om het ontslag van de pg. Vooralsnog is het niet het Hof, maar de regering die geen vertrouwen heeft in de pg. De grondwet geeft verder aan dat indien de president van het Hof van Justitie van oordeel is, dat een der ontslagredenen zoals genoemd in de grondwet, aanwezig is, dan kan de pg door hem worden geschorst en kan de Hof president eveneens in de tijdelijke waarneming van de pg voorzien. Is de regering zelfstandig in staat om de pg te ontslaan of te schorsen? Als grondwettelijk wordt gehandeld dan is het antwoord ontkennend en er is geen enkele andere keuze dan om in deze grondwettelijk te handelen. Om conclusies als zou de pg partijdig zijn te vermijden, heeft naar het schijnt de pg zich onthouden van ambtshave verzoeken naar de talloze gevallen van corruptie die aan de orde zijn gebracht over leden van deze en voorgaande regeringen. Van de pg wordt in Suriname door regeerders verlangd dat ze in de eerste plaats loyaal zijn aan de personen die de hoge ambten vervullen en daarna aan de grondwet van de Republiek Suriname. Daarom wordt Suriname vaak aangeduid als een staat waar ook straffeloosheid heerst. De procureur-generaal vertegenwoordigt de Republiek Suriname in rechte. Hij is hoofd van het Openbaar Ministerie en is tevens belast met de justitiële politiezorg. Hij is bevoegd aan de ambtenaren, die met politionele taken zijn belast, zodanige instructies te geven, ter voorkoming, opsporing en nasporing van strafbare feiten, als hij in het belang van een goede justitie nodig oordeelt. In het belang van de staatsveiligheid kan de Regering in concrete gevallen aan de procureur-generaal bevelen geven met betrekking tot de vervolging. De consequenties van het negeren van die instructies zijn niet gegeven en het is ook niet als ontslaggrond opgenomen in de grondwet. Daaruit blijkt dat de grondwetgever ruimte heeft gelaten voor een beoordelingsvrijheid aan de pg.
