De Surinaamse regering heeft de afgelopen periode op regelmatige basis ondoordachte besluiten genomen, dus niet diep over besluiten nagedacht met name de gevolgen van de besluiten. De regering moest heel vaak op besluiten terugkomen, op een tempo zoals het ongekend is in de bestuurlijke geschiedenis van Suriname. Dat betekent dat er in de top van de regering en het besluitvormingscentrum er geen balans is, dus geen deskundigen die aanmanen tot regeren als een ‘beheerste heerser’. Emoties nemen de overhand evenals de emotionele besluiten, omdat er kennelijk in de top veel mensen met een korte lont zitten of mensen die gewoon zijn om hun wil door te drukken zonder ergens verantwoording af te leggen. De regeerders handelen zoals men het gewend is in autoritaire systemen, er worden geen vragen gesteld. Steeds wordt achteraf ontdekt dat we toch in een democratisch systeem functioneren en dat niets voor de buitenwacht geheim is. We halen de meest recente ondoordachte besluiten waarop de regering steeds moest terugkomen of waarbij men volgens het ‘anansi-systeem’ foefjes toepaste om toe te geven, maar de burger blij te maken met en dode mus. Als eerste kunnen worden genoemd de afschaffing van de elektriciteitssubsidies en watersubsidies. De gang naar het IMF met een lange-termijn-planning was ook ondoordacht. Ondoordacht was de toezegging aan de EBS om loonsverhogingen door te voeren. Hetzelfde kan worden gezegd van de toezegging van de loonsverhogingen aan de onderwijzers, zonder ooit diep na te denken vanwaar men het geld zal halen om ook de eisen van de andere ambtenaren in te willigen. Een ondoordachte handeling met voorspelbare afloop, was de aanstelling van de laatste minister van Juspol die binnen enkele dagen weer de laan moest worden opgespoord. In een land waar het krioelt van de kundige mensen, kon het bestuur geen betere kandidaten vinden. De oorzaak van dit alles is een groot wantrouwen dat hij het bestuurscentrum heerst tegenover jong kader dat heel vaak binnen dan buiten de partij zit. Een belangrijk deel van het jong kader en dat met middelbaar leeftijd is niet gelieerd aan een politieke partij. Het wantrouwen tegen het kader en het ‘Hollands’ dat door dit kader gebruikt wordt, maakt dat besluiten van het bestuur niet doordacht zijn als ze komen van het bestuurscentrum. Opvallend is de laatste tijd ook dat de overheidscommunicatie naar een heel laag niveau is gekelderd. Het bestuurscentrum heeft het onderscheid niet weten te maken tussen onderlegd pr-kader en populistisch programma-maken. De Juspol-minister moest zijn verontschuldigingen aanbieden en ook de onderwijsminister moest weer zijn verontschuldigingen aanbieden. Overigens moet wat dit laatste betreft wel gezegd worden dat met veel gemak een afstudeerthesis in verschillende disciplines op de universiteit gemaakt kan worden (public administration, rechten, politicologie, sociologie, psychologie) over het laatste optreden van deze minister. De fouten die deze minister steeds maakt en die de laatste vrouwelijke Juspol-minister heeft gemaakt, hebben allemaal te maken met de cultuur in het bestuurscentrum welke door deze personen zich eigen zijn gemaakt. Vandaar dat de onderwijsminister ook heeft gesproken over ‘macht’ en ‘India-India’. De verwerpelijke taal had de minister moeten doen besluiten om de scepter op het ministerie uit zichzelf over te dragen aan een ander. Het oproepen van de USA-ambassadeur om zijn ‘bundle’ te pakken en ‘to go home’ was ook ondoordacht en nu het opzeggen van het vertrouwen in de pg dat grondwettelijk van nul en generlei waarde is. Ondanks een overvloed aan deskundigheid die geraadpleegd kan worden, kiest het bestuurscentrum ervoor om uit het hoofd te handelen en als het ware is er een wens om per decreet te regeren. In het bestuurscentrum bestaat er heel weinig kennis om het wereldgebeuren op zijn juiste waarde te schatten en het te bekijken vanuit de Surinaamse optiek. Er zijn opmerkelijke zaken gaande in de USA, Venezuela, Filipijnen, China, Noord-Korea en Turkije op het gebied van het staatsrecht. Men moet goed tot het besef komen dat maatregelen niet 1 op 1 over te planten te zijn in Suriname. Trump heeft recent de pg in zijn land vervangen omdat hij constitutioneel dat recht onbetwist heeft. Wat in Amerika kan, kan ook in Suriname gewenst zijn maar constitutioneel onuitvoerbaar. Het Afrikaans nieuws (sub-Sahara) haalt niet regelmatig de kranten in Suriname, maar het ondoordacht handelen komt in deze landen in het bestuur veel voor. Laten we hopen dat men niet dit systeem kopieert en hier uitprobeert. Zolang er een wantrouwen zal zijn tegen het hoger kader (‘Hollands’) – aanwezig in het bestuurscentrum en in de volksbuurten waar het krioelt van de drop-outs – zullen we onszelf belachelijk blijven maken met zigzagbeleid waar geen touw aan valt vast te knopen. Opvallend is wel dat er wel een onderdanige voorkeur is voor buitenlandse consultants die normale business in het snikhete Suriname in ‘jas en das’ doen en duizenden dollars toucheren, eeuwig en constant bezig zijn maar niets presteren. Er moet een stop komen voor buitenlandse consultants die meestal hier uit zijn op avontuur in de jungle.
