Bhikharie stelt dat er in de afgelopen periode geen significante productie-uitbreiding heeft plaatsgevonden. Twee jaren geleden werd de padie opgekocht tussen de SRD 35 en SRD 40 per baal. De kostprijs was in die tijd boven de SRD 60. De opkoop kon geschieden vanwege het argument dat de exporteurs niet konden exporteren. Hier werd duidelijk gesproken over een verlies voor de producent (de landbouwer). De export was in dezelfde periode drastisch teruggevallen. Het gevolg was dat verwerkers padie opkochten en konden opsparen. “Als men steeds blijft opsparen, zal het volume steeds vermeerderen. Dit, zonder dat er sprake is geweest van productievermeerdering. Ik ben benieuwd als er in de komende jaren (periode) wel een recordexport zal plaatsvinden”, stelt Bhikharie. Hij vraagt zichzelf ook af waarom er niet gekeken wordt naar de boeren, die flinke verliezen hebben moeten incasseren. De overheid geeft ook niet aan hoe zij de productie zal opvoeren. “Wij hebben er baat bij dat de productie wordt opgevoerd. Maar hoe doe je dat als men de boeren blijft betalen beneden hun kostprijs?”, vraagt Bhikharie zich af.
Daar er een recordexport is bereikt, vinden de boeren die verbonden aan zijn een organisatie dat er tenminste een compensatie kan komen voor de geleden verliezen. De verliescompensatie moet van de opkopers/exporteurs komen en niet van de overheid. Naar zijn oordeel is het onrechtvaardig dat degenen die de basis vormen van de sector en vooral het hardst werken juist de verliezers zijn.
