Diabetes en discriminatie door de overheid

De volksgezondheidsautoriteiten in Suriname zijn op het gebied van beweging al jaren alleen bezig om voor de vorm op te lezen en ons voor te houden dat bewegen gezond is. Met die theorie alleen zijn de gezondheidsautoriteiten bezig om het volk voor de gek te houden. Want bewegen betekent dat er faciliteiten moeten zijn waar men niet zomaar maar zinvol kan bewegen. Dat is zwemmen op tempo voor een bepaalde periode (voor degenen die kunnen zwemmen), fietsen, rennen/joggen en lopen/wandelen. Er zijn geen faciliteiten in Suriname waar men zich aan deze zinvolle vormen van beweging kan overgeven. Voor oudere mensen is sporten eerder een sociale activiteit dan een bewegingsactiviteit, omdat men toch wel statisch bezig zal zijn, zoals bij veteranenvoetbal of –basketbal. Bij zinvol bewegen gaat het om bepaalde vormen van bewegen, op een bepaald tempo, onafgebroken gedurende een aantal minuten, gedurende een aantal dagen per week en steeds op een bepaalde manier opgebouwd. Bij de Avondvierdaagse maken we jaarlijks dit punt. De AVD was aanvankelijk een evenement om het bewegen te promoten, maar het is nu primair een show en entertainmentactiviteit. De organisatie is er niet in geslaagd om het bewegen te promoten. Het besef dat mensen moeten bewegen is er in het algemeen wel aanwezig bij een groot deel van de burgerij, het ‘hoe’ moet een deel van de mensen nog leren. Maar het grootste probleem zijn de faciliteiten, maar noch de regering noch bijvoorbeeld de organisatie die de AVD organiseert, is erin geslaagd om faciliteiten in orde te laten maken waardoor de burgerij massaal kan gaan bewegen. Decennia terug kon nog ‘voetje-voor-voetje’ op straat worden gewandeld, maar dat is nu zelfmoord in deze tijd. De politiemannen zijn ontevreden en ze letten nu helemaal niet op het verkeer, getuige de dagelijkse doden. Politiemensen zuipen massaal illegaal voor de winkels in bijvoorbeeld Wanica. We hebben het hier tientallen keren geschreven, maar het mag de politieleiding worst wezen. Intussen worden er op bepaalde feesten massaal gezopen en het is voorspelbaar dat deze dronken mensen in de vroege ochtend naar huis zullen rijden. De politie weigert om controles uit te voeren op de verkeersdeelnemers in deze activiteiten, omdat het gaat om hun vrienden en familieleden. Ondertussen rijden deze mensen die zuipen, andere mensen naar het hiernamaals. De dc’s en VGZ hebben ooit een showproject uitgevoerd om een bepaald deel van bepaalde wegen af te sluiten, zodat lopers in deze straten konden wandelen. Het is bij de ene keer gebleven. We hebben welgeteld 1 loopbaan en dat in het noorden van Paramaribo. Van burgers van Zuid Paramaribo en de overige districten moet niet verwacht worden dat men tientallen kilometers aflegt om hier te komen lopen. Vooral in de districten worden de burgers zwaar verwaarloosd. Districtsbewoners betalen belasting, de bewoners van de volksbuurten veel minder, maar alle belastinggelden gaan richting volksbuurten. Wanneer de regering bewegingsfaciliteiten opzet, denkt men alleen aan volksbuurten, waar de faciliteiten ook nog door vandalen binnen de kortste keren worden vernield en gesloopt. We maken deze opmerkingen rond de Wereld Diabetesdag op 14 november. Er zijn delen van de bevolking die vanwege hun genetische samenstelling veel meer vatbaar zijn voor onder andere diabetes. Deze burgers wonen in gebieden waar de overheid totaal geen aandacht besteed, de overheid gaat al sinds de jaren ’60 er kennelijk van uit dat deze burgers geen ‘echte’ Srananmans zijn en dat ze wel over geld bezitten om zichzelf te behelpen. Immers, ze hebben veel koeien die ze kunnen verkopen. De overheid miskent het feit dat er ook armoede heerst onder deze groepen en dat ze ook behoefte hebben aan begeleiding en preventiemaatregelen. De overheid miskent een deel van de burgerij, maar verzuimt niet om de belastingen op te halen. Rond deze Wereld Diabetesdag veroordelen we en keuren we af dat VGZ alleen met de mond verkondigt dat burgers moeten bewegen. Het is alleen maar om mooie verhalen te verkondigen, maar er zit geen oprechtheid in deze boodschap. In Wanica, Saramacca, Commewijne en Nickerie wonen er ook burgers die aandacht nodig hebben van VGZ, misschien extra aandacht omdat ze genetisch extra kwetsbaar zijn voor diabetes. Er zijn verkeersduivels in deze buurten die het wandelen op straat onmogelijk maken. De politie treedt niet op en zuipt zwaar mee met deze verkeersduivels. Verder hebben deze burgers recht op faciliteiten die ze eventueel zelf onderhouden. We denken aan trimbanen en parken waar men in kan fietsen, joggen en lopen. Rond Diabetesdag roepen we de regering op om nu, na meer dan 50 jaar een stop te zetten achter de discriminatie van de districtsbewoners ten gunste van de volksbuurten.

error: Kopiëren mag niet!