“Deze regering heeft geen kaas gegeten van regeren. Elke keer wanneer ze aan de macht komt, heeft ze het land kapot gemaakt. Men heeft geen ontwikkelingsvisie.” Dit stelt parlementariër Dew Sharman, kijkende naar de laatste ontwikkelingen op beleidsniveau. Volgens Sharman kijkt elke regering met een Bouterse signatuur alleen naar de belangen van een kleine groep mensen. Als de hele samenleving daarbij ten gronde moet gaan, dan moet dat maar gebeuren.
Er is een Herstel- en Stabilisatieplan in elkaar gezet waarin ook inzichten van het Internationaal Monetair Fonds(IMF) zijn verwerkt. Volgens Sharman ligt nog steeds de hele regie van dit financieel gebeuren in Suriname in handen van het IMF.
De benzinekoers is lang op SRD 4.04 gehouden. Nu is ook de douanekoers aangepast. Het zijn zaken die niet vermijdbaar waren vanwege het uitblijven van additionele inkomsten. “Nu zullen alle prijzen in de winkels hoger worden. De kosten van levensonderhoud van gezinnen worden hiermee steeds hoger. Het besteedbaar inkomen is al marginaal. Nu zal men geen leuke dingen meer kunnen doen met het gezin. Het loslaten van de douanekoers zal de prijzen best wel met 40% tot 50% omhoogstuwen. Dit, terwijl de salarissen op hetzelfde niveau blijven”, stelt Sharman.
‘De suppletoire begrotingen die zijn ingediend, hebben niet veel wijzigingen op salarisniveau voor de ambtenaren. Dit misschien ook vanwege de overeenkomst met het IMF. Dit rijmt niet met de kostenverhogende maatregelen. Het zal vervolgens een implicatie hebben die mensen zal dwingen om keuzes te maken. Mensen zullen bijvoorbeeld de rekeningen voor medische voorzieningen niet meer kunnen betalen. “Sinds de aankondiging hoor ik bepaalde mensen zeggen dat ze de situatie niet meer aankunnen en het land zullen verlaten. Men ziet geen toekomst en perspectieven meer in het land”, stelt Sharman.
Brain drain
Hij praat hiermee in de richting van een brain drain: de emigratie van een deel van de beter opgeleide mensen van de beroepsbevolking. Een brain drain zal erg negatief voor de ontwikkeling van Suriname zijn, omdat men juist behoefte heeft aan hoog opgeleide mensen.
“Juist de mensen die de ontwikkeling van het land zouden moeten dragen, gaan weg. Een afgestudeerde van de universiteit zal echt niet voor een salaris van SRD 1400 willen werken, terwijl hij bijvoorbeeld in Aruba tien maal dit bedrag kan verdienen”, stelt Sharman. De brain drain is al bij de gezondheidzorg te merken.
Kavish Ganesh
