Rio-koorts (7) – Aanslag?

“Waar ben je? Kom morgen, zo niet vanavond al terug naar huis”, was de eerste reactie van haar, toen ik pas na 3 keer overgaan van de telefoon opnam. Mijn vrouw had net een bericht gezien op facebook van iets over een aanslag op een sportjournalistenbus in Rio. “Welke journalist is het?” vroeg ze heel bezorgd. Ik wist dat ze net als vele anderen in Suriname gehoord heeft van een mogelijke aanslag op een bus die sportjournalisten vervoerde van Deodoro naar de Main Press Center (MPC) op het Parque Olympico, het Olympisch Park van de plaats Barra in Zuid-Rio. “Ik leef nog”, zei ik aan haar en alle andere personen die me app’ten na het horen van het nieuws. ‘Ga niet naar drukke openbare plaatsen en wedstrijden van Amerika of Frankrijk’, galmde het door de telefoon. Terwijl ze dat zei, stond ik bij de basketbalwedstrijd USA – Australië.
De beveiliging in de speelsteden van de Olympische Spelen in Rio is goed te noemen. Militairen en politie in overvloed. Tot nu toe heb ik geen onveilig gevoel gekregen, althans n‎iet op de route naar het Olympisch Park of atletendorp. Oké, bij terugkeer, meestal dagelijks na 23.00 uur, lopen we zo’n 2 kilometers; om minder voor de taxi te betalen. Op deze looproute, langs het winderige strand te Praia Linda, ontmoet je veel travestitieten en sekswerkers. Hier voel je toch iets minder veilig. Wat als, terwijl ze je verleiden, je van achteren wordt aangevallen? Dus liever niet kijken en snel voorbij lopen.
Dat een mediabus toch bekogeld is, k‎omt misschien door de favela waarlangs deze rijdt richting Deodoro. We weten dat de bewoners van de sloppenwijken tegen de Spelen in Rio zijn. Terwijl in deze zogenaamde getto’s‎ er nauwelijks sanitaire voorzieningen zijn, besteedt de overheid miljarden aan het bouwen van stadions en andere faciliteiten. Na de Spelen raken ze toch vervallen, dus verloren geld. Liever de toiletten in de favela’s gemaakt. Het moet een groep uit een favela zijn, die de bus bekogeld moet hebben. Of beschoten. Het is nog niet duidelijk wat het precies was. Enkele ruiten van de sportjournalisten zijn aan diggelen geslagen. Gelukkig geen doden of gewonden.
In Suriname is het nieuws dus vrij ernstig overgebracht, vooral door het Nederlandse NOS-journaal. Die deed alsof er een terroristische aanslag is gepleegd. Dit maakte mensen in ons Switi Sranang huiverig, omdat er zeker 3 gerenommeerde sportjournalisten aanwezig zijn naast de sporters en supporters. In Brazilië, Rio zelf, binnen de internationale sportjournalistenkring, de MPC waar er dagelijks bijna 5.000 sportjournalisten langsgaan, is er weinig vrees te merken voor enig aanslag of bezorgdheid van de kapotte ruit van de mediabus. De honderden bussen op de Media Transport Mall (MTM), vlak voor de MPC, rijden om de ene minuut op en neer. Ook naar Deodoro. Niets aan de hand, was maar een incidentje. Zo heb ik het geval ook geïnterpreteerd. Maarrrr…..de vrees is wel aangewakkerd. Net toen de chauffeur de bus waarin ik die avond zat, zou starten, gingen alle lichten van deze transportwagen uit. Ik kreeg even een schok. Na die 3 seconden bleek dat bij het starten van de bus, de lichten automatisch uitgaan en meteen weer aan. Gelukkig, geen aanslag. En we hoeven ook niet naar Deodoro.
Jaswant Gajadien uit Rio