Op 30 juni vindt conform de eis van de Krijgsraad de formulering van de strafeis plaats door de Auditeur Militair. DA’91 constateert dat in de aanloop naar deze dag het complete Surinaamse volk op stang gejaagd wordt met scenario’s van een op handen zijnde Staat van Beleg of autocoup. De creatie van een sfeer van angst is zeker niet in het belang van de vrije en onafhankelijke rechtspraak. DA’91 is overtuigd dat de rechtstaat in stand gehouden moet blijven en ook nu niet onder druk hoort te staan. Het is niet in het belang van de rechtstaat Suriname om het volk angst aan te jagen waar er ons inziens geen enkele grondslag voor is.
Persoonlijke crisis is geen institutionele crisis
De rechtszaak aangaande de 8 decembermoorden heeft als hoofdverdachte dhr. Desiré Bouterse, de huidige president van ons land. Dat dhr. Bouterse, nu dat het finale moment van de rechtszaak nadert een persoonlijke crisis zou doormaken, zou aannnemelijk zijn, was het niet zo dat zelfs daarover twijfels bestaan. Dit aangezien het deze zelfde heer Bouterse is die in 2000 per brief de wnd. Procureur Generaal van Suriname het schriftelijk verzoek deed het onderzoek naar de Decembermoorden aan te vangen. Aan dit onderzoek zou volgens hem zelfs eventuele vervolging moeten worden verbonden. Dit om een einde te maken aan het politiek misbruik maken van deze issue. (Reformatorisch Dagblad, 6 september 2000, p. 6). Het zou dus verwachtbaar moet zijn dat ook dhr. Bouterse uitkijkt naar de finale uitspraak in deze rechtszaak. En als hij, onverklaarbaar genoeg, daar niet gelukkig mee zou zijn, dan kwalificeert zijn ontevredenheid of angst voor het eindresultaat nog steeds niet als een constitutionele crisis.
De wijze en de reden waarom de Krijgsraad heeft besloten over te gaan tot voortzetting van de rechtszaak voldoet aan alle voorwaarden zoals gesteld in onze wetgeving, ook onze hoogste wetgeving, de Grondwet. Hun handelen kwalificeert dus ook niet voor het suggereren, laat staan uitroepen, van een constitutionele crisis.
Nog vreemder zou het zijn als onze minister van Justitie en Politie de voortgang van het proces zou kwalificeren als een voorwaarde voor een constitutionele crisis. Mw. Van Dijk-Silos is zich namelijk zeer bewust van het feit dat de internationale gemeenschap, m.n. de VN Hoge Commissaris voor Mensenrechten, telkenmale en ook weer tijdens de recente zittingen in Oktober 2015 en eerder dit jaar hebben aangegeven dat Suriname er zorg voor moet dragen dat dit proces, evenals het Moiwana proces, ongestoord voortgang moeten hebben en dat de amnestiewet van 2012 onvoorwaarderlijk moet worden teruggenomen. In het kader hiervan verwijst de VN Commissie naar de Algemene Opmerking no.31 ( 2004) met betrekking tot de aard van de algemene wettelijke verplichting opgelegd aan alle Staten die partij zijn bij het Verdrag, in het bijzonder art. 18, waar de Commissie stelt dat Staten die partij zijn daders van vergrijpen zoals marteling, willekeurige of buitengerechtelijke moord/executies, of gedwongen verdwijning niet mogen ontlasten van hun persoonlijke verantwoordelijkheid. De voortgang van het proces voldoet dus aan de eisen zoals ook gesteld door de internationale gemeenschap en zou de minister juist moeten behagen.
Rust nodig
Er is dus geen bezoekje aan de president voor nodig om te weten dat er absoluut geen constitutionele crisis is en kan zijn. Scenarios van een op handen zijnde presidentiële coup, afkondiging van Staat van Beleg e.d. zijn daarom ook niet logisch en disproportioneel. En niet in het belang van een vrije en onafhankelijke rechtspraak. De persoonlijke crisis en angst van de huidige president mag nimmer worden afgewenteld op de totale samenleving. Door de gemeenschap angstig te maken is het niet ondenkbaar dat deze angst ook tot de Krijgsraad doordringt en niemand is gebaat met een uitspraak beinvloed door angst. De burger Bouterse en de 24 ander verdachten moeten, zoals elke burger van ons land, terecht staan en het oordeel in alle rust aanhoren. Het willen vóórkomen van een oordeel zou alleen als reden kunnen hebben lijfsbehoud.
Maar een oordeel vóórkomen middels het plegen van een autocoup zou de situatie voor Suriname en de verdachten van kwaad tot erger maken. De internationale samenleving zou namelijk gelijk reageren, zoals we gezien hebben bij de autocoup van Fujimori. De VS blokkeerde gelijk alle middelen die zij ten dienste stelden van Peru, en met het IMF en de OAS ontstonden er ook fricties. Kortom het resulteerde in een internationaal isolement. Wanneer het willen voorkomen van een oordeel door de burger Bouterse, nu president, dus de basis zou vormen voor de gedachte van een autocoup dan zou dat zeker niet van intelligentie getuigen. Vooral gezien het feit dat zijn al dan niet schuldig bevonden worden, geen noemenswaardige dramatische gevolgen voor hem als persoon zal hebben, daar hij nu zelf president is en zichzelf gelijk gratie kan verlenen. Moreel-ethisch zou deze president daar zeker geen problemen mee hebben.
Het eindoordeel
Dit alles overwegende roept DA’91 alle burgers van Suriname op zich niet te laten opjagen, met allerlei angstaanjagende scenarios, maar geloof te hebben in de rechtstaat en de Krijgsraad de ruimte te geven om in een atmosfeer van vertrouwen, geloof en respect hun oordeel te vellen in deze al zo lang voortdurende rechtszaak. Angst zaaien is niet in het belang van de rechtstaat en dient slechts het belang van diegenen die wilen ontkomen aan het finale oordeel. De verdachten hebben recht op afronding van deze zaak, en nog meer hebben de nabestaanden van diegenen die vermoord zijn op 8 December 1982 recht op rechtspraak. Als burgers van Suriname moeten en verdienen wij dit te laten geschieden in een sfeer van rust, onbevreesdheid en rostvast vertrouwen in onze rechtstaat.
DA’91 Publiciteitsdienst
