De huidige economische situatie in Suriname treft de slagerijsector zwaar. Dagblad Suriname ging het veld in om de prijsontwikkeling van de vleesproducten te meten. De meeste slagerijen wensten anoniem te blijven bij het verstrekken van hun informatie. De prijsontwikkeling van vleesproducten biedt geen positief beeld voor de toekomst. Tot deze conclusie komt slager Peter Nurmohamed van de Centrale Markt. “Verpakkingsmateriaal en reinigingsmiddelen zijn duur geworden. De kruiden om de bijproducten klaar te maken, zijn ook duur geworden. Wij kunnen niet a la dol verhogen, anders kunnen wij de tent sluiten”, stelt Nurmohamed. Op de Centrale Markt moet er nog een regeling worden getroffen voor de elektriciteitskosten, aangezien de slagers daar maandelijks een vast bedrag betalen. De energietarieven hebben dus niet direct hun effect op de prijzen op de markt.
Echter is dat wel het geval met andere slagerijen. Het bepalen van de inkoopprijs van rundvlees bijvoorbeeld heeft met een aantal factoren te maken. Het slachtloon (in februari SRD 225) op zich vormt onderdeel van de prijs. Het is verder nog traditioneel, zodat tijdens de grote regenperiode er een stijging valt te bespeuren in de aankoopprijzen van runderen. Sommige weilanden zijn vreselijk drassig, waardoor de runderen niet opgehaald kunnen worden van de locatie waar zij zich vaak bevinden. Dit leidt tot schaarste. De meeste slagers geven aan niet in staat te zullen zijn hun producten te kunnen verkopen indien de opkoopprijs zal stijgen.
Rundvlees is in Suriname al duur genoeg. De prijs van rund stond al geruime tijd op SRD 20-22 per kg. Nu staat het op SRD 23.50 per kg. Momenteel wordt er dus geen noemenswaardige stijging in de prijs gemeten. De huidige stijging van de prijzen hebben echter niet zo zeer te maken met de inkooprijs van vlees, maar met de verhoogde kosten die met de economische crisis meekomen.
In de meeste slagerijen is er bijvoorbeeld meer schapenvlees te vinden dan lamsvlees. Lamsvlees op zich wordt meestal geïmporteerd. Op dit momenten is dat met de koersschommeling volgens slagers een te dure grap. De meeste slagers wagen zich niet aan de import van lamsvlees, gezien het voor hen een haast onverkoopbaar product zou worden. “Als je het koopt moet je het weer kunnen verkopen”, zegt een slager. Degenen die het dan nog importeren, merken het aan de prijs die de consument zou moeten betalen.
Door de verhoogde energietarieven zullen de meeste slagerijen, die allemaal afhankelijk zijn van elektriciteit voor behoud van hun producten, ertoe gedwongen worden om de prijzen van hun producten te verhogen. Glenn Ashruf, directeur-eigenaar van Slagerij Ashruf, stelt dat de situatie zeker zal moeten worden aangepast. In deze sector is er alleen maar achteruitgang te merken. “Men moet kijken naar het werk. Men moet kijken wat men moet doen om iets meer te verdienen. Wij komen nu steeds met veranderingen. Alles wordt duurder en toch doen wij van onze kant uit al het mogelijke om het hoofd boven water te houden.”
Kavish Ganesh
