Het rommelt al een hele tijd bij de Surinaamse Voetbalbond. Er is over het algemeen de hele tijd sprake geweest van niet adequaat beheer van de bond. Deze werd tot stand gehouden door gebrek aan transparantie en bovenal een gebrek aan kader binnen het bestuur. Er is al een hele tijd een klacht dat bestuurders puur voor hun eigen belang in het bestuur zitten. Middelen zouden niet goed worden besteed, uitbestedingen en aankopen roepen vraagtekens op door de betrokkenheid van bestuurders. Een groot punt van bezorgdheid is bij de SVB geweest de infiltratie van bepaalde personen uit bepaalde regio’s door middelen ter beschikking te stellen. Ook worden bepaalde verenigingen en bonden verschillend behandeld en wordt aan hen veel ruimte gegeven. Sancties blijven uit, ondanks herhaaldelijke inbreuken. Bij de SVB zijn er altijd minpunten, waardoor deze moederbond de lagere regionale voetbalbonden ook niet goed kan beïnvloeden wat betreft goed bestuur. Nu is een beweging gaande om de clubs die in de hoogste regionen zullen spelen, te voorzien van een licentie. Alleen clubs die een licentie hebben, zullen in de hoogste divisie(s) kunnen voetballen. Door de SVB is gerapporteerd dat niet alle clubs in de Hoofdklasse en de Eersteklasse in staat waren om de licentieaanvraagformulieren in te vullen, het verkrijgen van de licentie is nog punt 2. Nu speelt het punt van het competitiesysteem. Er is al jarenlang een oproep om het competitiesysteem zodanig om te vormen dat lokaal talent op landelijk niveau lokaal kan blijven spelen. De concentratie moet niet liggen op Paramaribo. Er zijn voorstanders en tegenstanders van dat systeem. De clubs die het nu in de Hoofdklasse voor het zeggen hebben, willen hun positie behouden. Deze clubs oogsten meestal het talent dat lokaal door kleine clubs via jeugdvoetbal (formeel/informeel) wordt opgeleid. Voor minder dan een duizend SRD worden jongens opgekocht door deze clubs die niet in deze jongens hebben geïnvesteerd. Er zijn clubs die trainers betalen om lokale jongens te vormen en mee te doen in jeugdcompetities. Wanneer de jongens 16-17 jaar zijn, worden ze opgekocht door Paramaribo en zijn de opleidende clubs niet beschermd. Die krijgen hun investering niet terug. Het draait nu om bedragen die in de orde liggen van 500 en 750 SRD. Jaarlijks is het aan slechts twee clubs per jaar uit de (rand)districten toegelaten om te promoveren naar de Eersteklasse. Elke jaar is te zien dat er in het Kwalificatietoernooi (een fusie van het voormalige Randdistricten- en Interdistrictentoernooi) ploegen rondlopen die sterker zijn dan ploegen die in de Eersteklasse spelen. Nu al spelen er een paar clubs uit de districten in de Eerste- en Hoofdklasse, maar er is meer ruimte. Onlangs is door de alv van de SVB een besluit genomen om eindelijk te landelijk competitiesysteem door te voeren op het hoogste niveau. Dit systeem zou erop neer komen dat de topclubs regionaal in hun regio blijven spelen tegen andere lokale topclubs. Er zou een Topklasse komen met de huidige 10 teams uit de Hoofdklasse en de top 6 van de Eersteklasse. Deze clubs zouden gewoon landelijk spelen op uit en thuisbasis. Het tweede niveau van kleinere clubs nu genoemd Hoofdklasse zou bestaan uit de onderste 6 van de Eersteklasse (niemand zou dus degraderen) aangevuld door alle kampioenen en semikampioenen uit de lidbonden. Dit tweede niveau genaamd de Hoofdklasse zou verdeeld worden in enkele geografische regio’s en uitkomen in lokale competities. De toppers zouden elkaar dan uiteindelijk elkaar ontmoeten dwars door de regio’s heen om te promoveren naar de Topklasse. Een groot voordeel van dit systeem zou zijn dat lokaal talent lokaal op een hoog niveau zou kunne spelen. Door lokale rivaliteiten zou het stadionbezoek hoog zijn, ook zouden transport- en andere kosten kunnen worden bespaard. Dit systeem heeft een invloed gehad op de prestatielust van een aantal clubs in de Hoofdklasse en Eersteklasse, immers enkelen zouden niet degraderen, enkelen zouden zeker promoveren naar het hoogste niveau. Clubs zijn ook in deze moeilijke periode tegen deze achtergrond ook gaan besparen, omdat men niet per se hoefde te winnen. Nu is een vergedering belegd door de leden van de SVB en is besloten dat dit systeem niet doorgaat. Dat betekent dat nu toch een aantal clubs uit de Hoofdklasse en Eersteklasse gaan degraderen en dat niet 6 maar slechts 2 tot 3 clubs zullen promoveren naar de Hoofdklasse. Twee tot 3 clubs zullen nu toch degraderen naar de lidbonden van afkomst. Ook het Lidbondentoernooi, dat op den duur voor de vorm was, heeft nu betekenis gekregen omdat niet alle teams, maar slechts 2 tot 3 zullen promoveren naar de Eersteklasse. Ook hier zijn al ploegen uitgevallen. De leden van de SVB zijn het hoogste orgaan van de bond en mogen besluiten nemen, maar van dit recht moet men niet onverantwoord gebruik maken. Men moet rekening houden van de reikwijdte en impact van hun besluiten en rekening houden met alle belanghebbenden in de voetbalsport. Het bestuur heeft de plicht om, zonder te komen aan het recht van de alv, de zaak te sturen en de leden bewust te maken van hun verantwoordelijkheid. Er is nu weer een alv in de maak om het terugdraaien van het nieuwe plan wederom te bespreken. We wensen de SVB veel wijsheid toe.
