De minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (Minowc), Robert Peneux, heeft aangegeven dat materiaalgeld op de scholen wederom aan de ouders zal worden gevraagd, zij het dat het nu om een hoger bedrag zal gaan. De minister gaf aan dat het hier niet om inschrijfgeld gaat. Materiaalgeld lijkt echter gewoon een andere manier om het eerder afgeschafte schoolgeld wederom in te voeren. “Ik heb altijd gezegd dat als de populistische maatregelen teruggedraaid zouden worden, er veel problemen zouden worden opgelost”, zegt Riad Nurmohammed, lid van de vaste commissie van Onderwijs in DNA, in eerste reactie op deze aankondiging. Populistische maatregelen die niet goed bedacht zijn, zullen volgens hem altijd mislukken. Dit zegt hij refererend naar de afschaffing van het inschrijfgeld door het ministerie destijds.
“De kosten zijn niet te dragen voor de Staat. Het ministerie van Onderwijs zit al met een groot probleem, doordat haar begroting met bijna 40% is teruggebracht. Het ministerie heeft geen keus”, gaat hij verder. Op de vraag hoe hij aankijkt tegen het feit dat onderwijs nauwelijks aan bod komt in het Herstel- en Stabilisatieprogramma van de regering, zegt Nurmohammed dat hij het hier niet mee eens is. Hij legt uit dat het wel gebruikelijk is bij een financiële crisis dat men zich niet richt op zaken als onderwijs en gezondheidszorg. Deze gebieden hebben dan geen prioriteit. Men gaat zich richten op bancaire issues en de redenering is dat onderwijs en gezondheidszorg geen productie en dus geen dollars brengen. Men ziet volgens hem echter over het hoofd dat als je onderwijs niet aanpakt, je geen ontwikkeling kan brengen. Overigens zijn er volgens Nurmohammed enkele onzinnige zaken opgenomen in het plan, zoals de bouw van een laboratorium of de bouw van een olympisch zwembad, waarvan de gelden naar zijn inzichten beter besteed zouden zijn aan het onderwijs.
Het onderwijs in Suriname is al jaren slecht voorzien, stelt hij, en sommige scholen draaien alleen nog omdat ouders bijdragen. “We zitten qua onderwijs nog brandjes te blussen, terwijl er geen ontwikkeling op gang komt.” Terugkomend op inschrijf- en materiaalgeld zegt het DNA-lid dat hij zelf er voorstaander van is dat dit vanaf de lagere school betaald wordt. Dit, omdat hij meent dat het nooit gratis mag, ‘anders gaan mensen er misbruik van maken en je krijgt niet de gewenste kwaliteit in het onderwijs’. Met de ontvangen bijdrage van de ouders zal er volgens hem automatisch een andere ambiance ontstaan, mits de middelen hieruit verkregen inderdaad bij de school belanden. Tegelijkertijd beseft hij wel dat, gezien de stijgende wisselkoers, ook deze bijdrage niet voldoende zal blijken te zijn.
