Het ministerie van Landbouw Veeteelt en Visserij richt zich weer op de bijdrage richting de diversifiëring van de Surinaamse economie. Wanneer de financiering al zo ver is, kan er volgens minister Soeresh Algoe worden gestart met de projecten. Met deze inspanningen zal er meer richting de export voor deviezen generatie worden gewerkt. Het moet nog blijken, om welke projecten het precies gaat en voor welk gedeelte van de agrarische sector men voorbereidingen treft.
Parlementariër Jitendra Kalloe is helemaal niet te spreken over de houding van de minister van Financiën tegenover de Vereniging van Economisten(VES) die graag een bijdrage zou willen leveren in het opkrikken van de productiesector. Echter, heeft de minister er totaal geen vertrouwen in de organisatie, stellende dat de VES met een politiek geladen bak meekomt. Kalloe zijn misnoegen heeft te maken met de prioriteitstelling binnen de productiesector.
“Men zegt dat men niemand nodig heeft om ervoor zorg te dragen dat het land in 2019 beter zal worden. Dat is een toekomstvoorspelling. Hoe weet men dat nu al? Hoe kan men zoiets vaststellen als men eerder in 2013 al zag dat er een bergafwaartse trend was, en dat niet heeft kunnen voorzien?”, vraagt Kalloe zich af.
Als de beleidsmakers praten over producten als kokos en cacao, waar men vanaf de voorbereiding, zeker vier tot vijf jaren moet wachten op de oogst, wordt gauw gedacht aan het jaar 2021 voor het genereren van opbrengsten. Dit terwijl de economie nu al opzoek is naar deviezen. “Waar praat men dan over? Hoe gaat men werkgelegenheid aanbieden op een gebied waarop mensen geen kennis en vaardigheden hebben? Het ministerie moet juist de huidige, bestaande agrarische sector stimuleren. Voor bijvoorbeeld de rijssector kan de overheid meer markten zoeken. Men moet de sector uitbreiden omdat het een bestaande sector is, waarover Surinamers voldoende kennis en vaardigheden beschikken. De rijstsector bijvoorbeeld is seizoen gebonden. Om de vier maanden heeft men de oogst binnen. Dit is kort termijn produceren. Zo kan men ook direct overgaan tot het garanderen van voedselzekerheid en genereren van deviezen”, stelt de politicus.
Naar zijn mening moet de overheid niet gaan naar producten die veel tijd vergen zijn en geen zekerheid bieden. Hij doelt hiermee aan te geven dat een cacao of kokos markt over vijf jaren, niet perse meer hoeft te bestaan, of de huidige prijzen hoeft aan te bieden.
Kavish Ganesh
