Een evaluatie

Het is zeer belangrijk om na te gaan wat de hoofdoorzaak kan zijn die geleid heeft naar de huidige strubbelingen binnen enkele delen van de samenleving. Aan de hand van de informaties die aan de gemeenschap zijn verstrekt omtrent de financiële positie van ons mooi land Suriname mag gevoeglijk worden aangenomen dat ons land in een financieel debacle is komen te verkeren. Bekeken tegen die achtergrond zal men dan allicht begrijpen dat de overheid genoodzaakt zal zijn die noodzakelijke maatregelen te treffen die nodig zijn om te voorkomen dat deze zaak ergere vormen aanneemt. De president van het land probeert in dit verband op zijn eigen wijze de inzichten te delen met organisaties die van betekenis zijn binnen het maatschappelijke leven in ons geliefd Suriname. Het gaat hierbij hoofdzakelijk om het treffen van maatregelen om te geraken tot een adequate en duurzame staatshuishouding. Door het wegvallen van de belangrijkste deviezenverdieners van de staat is het natuurlijk te begrijpen dat het onderhouden van de staatshuishouding niet meer adequaat, zoals dat normaal kon plaatsvinden, zal kunnen geschieden. Suriname heeft zich helaas gedurende de afgelopen decennia te afhankelijk gemaakt van importgoederen waarvoor zoals bekend overwegend en heel vaak alleen deviezen nodig zijn. De samenleving wordt momenteel geconfronteerd met de daaraan verbonden consequenties. Suriname huldigt immers de liberalisatie- en globalisatiegedachte zoals die in de hoog ontwikkelde landen gehanteerd wordt. Als gerespecteerd lid van een aantal wereldorganisaties mag onze overheid met betrekking tot de liberalisatie-gedachte geen beperkende en of belemmerende voorschriften stellen voor de binnen- en buitenlandse goederen en diensten. De overheid kan momenteel dan ook alleen controle kunnen uitoefenen op de prijzen van importgoederen waarvoor zij de daartoe benodigde deviezen ter beschikking heeft gesteld. Met betrekking tot de globalisatie moet Suriname ook proberen om de voortschrijdende technologische ontwikkeling enigszins bij te benen. De import van tal van luxe artikelen en ook nog de enorme kapitaalgoederen waarvoor er veel vreemd kapitaal benodigd is overtreft ongetwijfeld de solvabiliteit van de staat. Hopelijk wordt deze aangelegenheid ook serieus in acht genomen met betrekking tot de inzichten die de President wenst te delen met de bovengenoemde organisaties. Suriname kan helaas niet als voorgaande jaren nog grondstoffen exporteren naar de ontwikkelde landen. Hierdoor is een der voornaamste valuta inkomstenbronnen komen weg te vallen. Het accent van de ontwikkelingsvisie van de overheid moet als gevolg hiervan verplaatst worden naar een andere inkomstenbron. De bevordering van het toerisme in Suriname, het doen creeren van toeristische attracties in de districten en in het binnenland kan ook voor de nodige opleving zorgen. Het bedrijfsleven zal hierbij natuurlijk ook een wezenlijke bijdrage moeten leveren. Van voorheen is immers ook nog bekend dat de sector toerisme in het district Marowijne, met name op Moengo en te Albina heel aantrekkelijk was. Vakantiegangers uit Paramaribo en uit de andere districten hadden heel vaak hun dagtripjes. Men maakte ook heel intensief gebruik van het verkeer tussen Suriname en Frans Guyana. De tientallen prive vakantiehuisjes die er stonden aan de rivierzijde en elders getuigden daarvan. In Albina was er vroeger ook een heel prachtig winkelcentrum waar er heel makkelijk kon worden gewinkeld. Doordat Albina aan de zijde van de Marowijne rivier ligt dus langs de grens tussen Suriname en Frans Guyana kon men voornamelijk in groepsverband een oversteek doen middels een veerboot en of andere kleine vaartuigen naar St. Laurent aldaar voor enkele uren een wandeling te maken. Het is jammer dat deze attracties vanwege omstandigheden momenteel vrijwel geheel zijn komen weg te vallen.
Edward Marbach

error: Kopiëren mag niet!