“Een Moslim die komt te overlijden, wordt begraven. Een Christen wordt ook begraven. De Hindoe wil gecremeerd worden. Er is maar één crematieoord in Suriname, die ook nog van een particulier is. Als die goede man op een dag beslist dat er daar niet meer gecremeerd wordt, kun je er niets aan doen”, stelt Robby Gadjradj van de Nationaal Stichting Uitvaartoorden Suriname. Er is reeds een aantal zaken gerealiseerd op de geplande crematieoord te Uitkijk, Saramacca. De aula van de crematieoord is al af en de plaats waar de lijken zullen worden gecremeerd, is ook richting afronding. De kamp voor bezoekers, beheerderwoning, toilettengroep, parkeerterrein en wandelpark moeten nog worden opgezet. Echter kan dat vooralsnog niet worden gedaan, omdat de weg naar de crematieoord onbegaanbaar is.
Het probleem is dat de stichting niet kan beschikken over een vrachtwagen om het zand over de weg te leggen. Het geld dat men tot nog toe heeft opgehaald uit de samenleving is onlangs nog ingezet voor de opkoop van 1.000 kub zand. Aannemers vragen rond de SRD 45 per rit om het zand over de wegstrekking van 1.9 km te leggen. Met het zand dat ligt en de SRD 45 die men per rit zou moeten betalen, zal de stichting een bedrag van rond de SRD 21.000 moeten kosten. De stichting kan zich dat niet permitteren, en klopte op 2 november 2015 aan bij het ministerie van Openbare Werken voor het ter beschikking stellen van een vrachtwagen. De benzinekosten, graafmachine en tractor worden door de stichting gedekt middels sponsoren. De overheid heeft tot nog toe niet gereageerd op het verzoek. In het begin heeft de minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij haar bijdrage geleverd met twee graafmachines. “Met ondersteuning van minister Algoe is het bos open gegooid. Daarna heeft men met hulp van andere donateurs geprobeerd de weg in orde te krijgen. Er is intussen al 4.000 kub zand gekocht en hier gezet”, stelt Shabier Ishaak.
De stichting is de dc van Saramacca, Laksminarain Doebey, wel erkentelijk voor de ondersteuning die men geniet van de burgervader. Dilip Sardjoe en Sonny Chotkan hebben op hun manier ook hun bijdrage geleverd. Het werk moet echter verder worden gedaan. “Dit is een gemeenschapsproject. De bedoeling is dat wij mensen de gelegenheid bieden om lijken te cremeren. Mensen die niet kunnen betalen, zullen gratis mogen cremeren. Op dit ogenblik is er maar 1 crematieoord waar men ook een heleboel voor moet betalen. Stel dat Weg naar Zee onder water loopt. Waar zal men dan cremeren?”, vraagt Gadjradj zich af. Ramon Jawalapersad zegt dat het primair de taak van de overheid is om crematieoorden en begraafplaatsen op te zetten. “Als stichting hebben wij gezien wat voor leed men heeft als Weg naar Zee uitvalt. Wij doen dit nu voor de gemeenschap. Dan verwacht je van de overheid dat zij nu voor het minste inkomen. LVV heeft haar bijdrage geleverd en zo verwachten wij ook van de overige ministeries. Het is uiteindelijk een weg die door de gemeenschap zal worden gebruikt. Als we een goede weg hebben, kunnen wij ons doel bereiken”, aldus Jawalapersad.
Kavish Ganesh
