Er was eens een land Surdia. Daar heerste een leider die een grote narcist was: hij hield erg van zichzelf en zag zijn onderdanen alleen maar als een instrument om zijn eigen ego te strelen. Hij werd daarom Narcisso, kortweg Narco, genoemd. Met zijn charme wist hij veel mensen voor zich te winnen. Maar voordat Narco leider werd, had hij zich schuldig gemaakt aan ernstige feiten. Hij had een aantal vrouwen verkracht. Deze vrouwen waren niet onder de indruk van zijn bedrieglijke charme en eisten dat hij zou worden gestraft. Door allerlei manipulaties wist Narco hier onderuit te komen. De vrouwen waren echter volhardend en bleven Narco maar confronteren met zijn misdaden. Dat zat Narco dwars.
Toen hij zichzelf een keer voor de spiegel aan het bewonderen was en zich afvroeg hoe hij van deze smet op zijn naam af kon komen, veranderde zijn spiegelbeeld ineens in het gezicht van een andere persoon. Die sprak: “Ik kan je helpen”. Narco schrok en vroeg: “Van waar kom jij?” De stem zei: “Ik woon in Nerdia”. “Wat?” schreeuwde Narco. “Nerdia! Ik haat jouw land en al die Nerds daar die zich superieur voelen. Ze vertellen allerlei sprookjes over mij.” “Nee, nee”, stelde de stem hem gerust. “Ik ben geen witte Nerd, en ook niet zomaar een Nerd. Ik ben een betrokken Nerd. Je hebt een naaste van mij ook verkracht. Maar ik begrijp je. Die vrouwen zoeken het gewoon zelf. Het is vervelend dat er mensen zijn die dat anders zien. Ik kan hun ongelijk bewijzen.” “Hoe dan? En hoe heet je eigenlijk?”, vroeg Narco nog niet helemaal overtuigd. “Ik strijd tegen elites en ben een expert in liegen en bedriegen. Drogredenen zijn mijn handelsmerk. Daarom word ik Che Drogue genoemd.”
Narco dacht bij zichzelf: ‘het kan geen kwaad deze man in te huren. Hij heeft blijkbaar een geweldige behoefte aan exposure als hij mij, de verkrachter van iemand die hem na is, wil helpen. Komt mij goed uit als de aandacht voor dit lastige ding naar een ander verschuift.’ Hij aanvaardde de hulp van Che Drogue en gaf hem de vrije hand. Hij liet hem op staatskosten eerste klas reizen, in dure hotels logeren en allerlei gesprekken voeren voor zijn onderzoek.
En ja hoor, korte tijd later kwam Che Drogue met een oplossing. Hij vond het onzin om over misdaden als verkrachtingen te spreken. Hij had namelijk geconstateerd dat er in Surdia sprake was van een maatschappelijk verschijnsel: gendergeweld. Omdat er nu eenmaal mannen en vrouwen woonden, deed dit geweld zich voor. Geweld van mannen tegen vrouwen, en niet te vergeten, ook van vrouwen tegen mannen. De vrouwen hadden daarom sowieso geen enkel recht van spreken. Hij kwam tot de slotsom dat individuele gevallen van verkrachting niet bestaan, alleen gendergeweld in het algemeen. Niemand kan dus worden bestraft voor iets wat niet bestaat.
Zo bevrijdde Che Drogue de leider van Surdia van zijn last en vertrok weer naar Nerdia. Een wakkere inwoner van Surdia ontdekte plotseling dat de naam van zijn geliefde land was veranderd in ……ABSURDIA.
Sheela V.
