Hoe komt het dat een kleine dienst als de BBS zo vaak negatief in het nieuws komt? Er heeft weer iemand het leven gelaten nadat hij geschoten wordt door een BBS’er. De BBS’er hebben in principe nauwelijks werk in Suriname. Hun wapens hebben ze nauwelijks te gebruiken in verband met de dienst. Er is geen traditie in Suriname om hoogwaardigheidsbekleders aan te vallen of te bekogelen met rotte eieren of tomaten. De BBS is er in principe eigenlijk meer voor de mode en voor het geval ooit iets zou kunnen voordoen. In Hollywood en Bollywood films zien we dat BBS-actige ambtenaren geen gemakkelijk leven hebben. En dat komt overeen met de werkelijkheid, omdat in het buitenland er anders wordt omgegaan met politici. Daar hebben burgers of groepen wel de neiging om fysiek aan te vallen of hoogwaardigheidsbekleders te benaderen. Heeft die ledigheid bij onze ambtenaren een effect op onze ambtenaren? Is het dat gebrek aan spanning en sensatie dat maakt dat men heel gemakkelijk overgaat tot het gebruik van het vuurwapen? De vorige minister van Justitie en Politie heeft duidelijk waarschuwende woorden gericht aan de dienst, wat betreft de discipline en beroepshouding. Tegelijkertijd heeft hij tijdens een speech in het binnenland aangegeven dat hij ruimte heeft om de werkloze jongeren van het dorp en de omgeving in dienst te nemen als BBS’er. Dit laatste heeft aan dat die minister de oplossing van het probleem bij de BBS niet bij zichzelf zag. In hoeverre hij zijn wens in vervulling heeft doen gaan, is een vraag. De huidige minister heeft maatregelen getroffen breed binnen de korpsen, die onder haar vallen en dus ook de BBS waaronder het aantal overuren. De minister tracht om het onrechtmatig omgaan met het boeken van overuren tegen te gaan. Daaromtrent is er binnen de dienst heibel ontstaan welke dus erop neerkomt dat men het onterecht declareren van onmogelijke overuren wilde voortzetten. De BBS’ers hebben allerlei kanalen aangeboord om de corrigerende maatregel terug te laten draaien. Verder is daarbij naar voren gekomen dat er personen zijn binnen de dienst die o.a. in de mining betaalde nevenwerkzaamheden verrichten en het kwalijke daarbij is dat men daarvoor overuren zou declareren bij de BBS. Dat betekent dat het een behoorlijke chaos is bij de dienst. Er is beweerd dat het ook te maken heeft met leidershap en allerlei belangenverstrengelingen. Er zijn dus onzuivere elementen binnen de BBS en naar het schijnt is dat iets meer dan in de overige diensten. Er moet een onderzoek komen, waarom van alle gewapende machten die niet bezig zijn met de zuivere wetshandhaving, de BBS’ers het meest in de problemen komen. Daarna kunnen, voor zover mogelijk, corrigerende en preventieve maatregelen worden getroffen. BBS’ers zijn veel in contact met hoogwaardigheidsbekleders, waarvan de samenleving ervan uitgaat dat ze voor een groot deel corrupt zijn. Dat bleek eerder uit een Caribisch vergelijkend rapport hoe men tegen de regering aankijkt. Heeft dat regelmatig contact met (deze) hoogwaardigheidsbekleders iets te merken met hun lage drempel om ‘lagere wezens’ een les te leren, heeft het dus te maken met een superioriteitscomplex? Een andere verklaring kan zijn de rekrutering en de kwalificatievereisten. Het komt voor dat burgers uit de politiedienst, uit het leger of andere diensten waar men wapens mag dragen, uitvallen vanwege disciplinaire problemen. Bij het rekruteren kan het al kunnen omgaan met wapens en een zekere ervaring met bepaalde situaties als een pro gelden om uitgeselecteerd worden. Wangedrag bij de BBS is dan een voorzetting van dit ouder gedragspatroon. Bij het opzetten en uitbouwen van de dienst is kennelijk bij de selectie de dienst aangemerkt al een minder strenge versie van de politiedienst. Een oplossing kan zijn om voor de korte termijn ervoor te zorgen dat alle BBS’ers hun wapens inleveren als ze naar huis gaan en vrij zijn van dienst. Een andere maatregel die getroffen moet worden, is dat er een gemakkelijke code moet zijn voor de BBS’ers welke grondig met ze moet worden doorgenomen en steeds moet worden herhaald. Een tendens die we de laatste tijd zien, is dat leden van eenheden die wapens dragen, inclusief de politie, zonder scrupules vriendschappen aangaan en zich storten in het uitgaansleven met groepen mannen die collectief zuipen en uit zijn op ruzie en het uitlokken van anderen. In de code van de politie en andere eenheden moet duidelijk staan hoe men zich in het uitgaansleven moet bewegen en welke vriendschappen voor hen verboden zijn. Zo is het onmogelijk dat politiemannen de hele avond voor een winkel in groepsverband staan te zuipen en kattenkwaad uithalen. Met de codes is er over de hele linie het slecht gesteld en nagenoeg alle diensten hebben te maken met corruptie, maar de BBS gaat naar het schijnt het meest in de fout. Voor de Juspol-minister is er een taak weggelegd om orde te brengen in de diensten die onder haar vallen. De minister moet zich ook ervan vergewissen of en in welke mate mogelijk de mensenhandel vlak onder haar neus geïnfiltreerd zou zijn in door haar voortgezette structuren.
