Door de rechter in kort geding zijn de werknemers van Rosebel opgedragen om terstond de werkzaamheden te hervatten. De staking is meer dan een week gaande, in een sector die door een heel moeilijke periode gaat. We schreven eerder dat de emotionaliteit de boventoon voert in deze zaak. De Surinaamse vakbonden moeten leren om besluiten niet te nemen ‘wanneer de gemoederen verhit zijn’. Alle besluiten die men neemt als de gemoederen verhit zijn, zullen verkeerde besluiten zijn. De vakbonden moeten leren om met denkwerk hun activiteiten uit te voeren en niet wanneer men boos is. De vakbonden in Suriname zijn onvoldoende op de hoogte wat hun rechten zijn en zeker niet wat hun plichten zijn. Men is constant bezig om zijn eigen grenzen te overschrijden. Velen in de vakbeweging denken dat hun rechten neerkomen op onbegrensd handelen. Ook vakbonden zijn onderworpen aan de Grondwet. Zo vernamen we uit de media dat werkwilligen bij Rosebel zijn verhinderd om hun werk te doen. Daarbij is men dus bezig geweest om een aantal werknemers een grondwettelijk recht te ontnemen. Werknemers hebben trouwens het recht om arbeid te verrichten en ze hebben de vrijheid, niet de verplichting, om in staking te zijn. Het recht om in staking te zijn, is een keus en het moet gaan om een uiterste maatregel. Het is voorgekomen dat de rechter een staking onrechtmatig beoordeelt, omdat de betrokken bond de mogelijkheden van dialoog en consensus niet uitputtend heeft gebruikt. Ook in het geval van Rosebel is de mogelijkheid van dialoog niet uitputtend gebruikt. Gisteravond zijn partijen bij de Bemiddelingsraad geweest, omdat deze raad de mogelijkheden en de expertise heeft om geschillen op te lossen en escalaties te voorkomen. Kortom, met het verhinderen van werkwilligen heeft de bond blijk ervan gegeven, geen respect te hebben voor het recht van werknemers: het recht om arbeid te verrichten. Dat is een kapitale fout die men in deze tijd met scholingsmogelijkheden niet mag maken. Een andere fout die men dreigde te maken of naar verluidt zelfs zou hebben gemaakt, is het aanbrengen van vernielingen aan de bezittingen van de werkgever. Onmogelijk is ook het gijzelen van de directie, althans het zodanig bezetten van het complex van de werkgever, dat ze niet meer naar huis kunnen en gevangen zitten op het complex. Personen die meer weten, hebben getracht om de bond te wijzen op een aantal zaken die men fout doet, waaronder deze genoemde punten. Zij hebben het verwijt gemaakt dat men partij trekt voor de buitenlandse maatschappij. De president heeft verklaard dat hij begrip heeft voor de situatie van de werknemers, zolang zij niet overgaan tot het aanrichten van vernielingen. De president heeft dit waarschuwend geluid niet zomaar laten horen. Vernielingen hebben al plaatsgevonden bij het bedrijf tijdens stakingen. Het bedrijf heeft gisteren tijdens een persconferentie zakelijkheid betracht en heeft gesproken over de beëindigingsvoorstellen. De president heeft gisteren in DNA partijen opgeroepen om vooral zakelijk te zijn. De werkgever is zakelijk geweest en heeft getracht aannemelijk te maken dat haar bod redelijk is. De bond heeft op zijn beurt nooit de gelegenheid te baat genomen om ook zakelijk de samenleving in te lichten. De bond heeft in principe de leden van RGM niet goed begeleid. De bond had voor de meer dan 100 werknemers elk apart een berekening moeten maken met betrekking tot het wettelijk minimum waarop men recht zou hebben en het bod dat gedaan is door RGM. Dan pas zouden de leden in staat zijn geweest om een overweging te maken. In plaats daarvan is men gaan schreeuwen, maar in een geciviliseerde samenleving krijg je dan een vonnis aan je broek. De staking is in principe onrechtmatig verklaard. Werknemers moeten nu aan het werk, anders lopen ze het risico om het verwijt van plichtsverzuim en wanprestatie. Hiertegen kan ontslag worden toegepast. De voorzitter van de bond zegt dat het vonnis een dieptepunt is voor de totale vakbeweging, maar het is eerder een eyeopener: wees zakelijk en niet emotioneel. De kracht van de vakbeweging moet niet zijn brute domme spierkracht, maar strategisch intellectueel denkwerk. De tijd van alles kort en klein slaan, behoort tot de middeleeuwen. De vakbondsleider vraagt zich af wat de status van het stakingsrecht is, maar het is al decennialang zo dat het grondwettelijk recht te allen tijde door de rechter kan worden beperkt, hij kan het onrechtmatig verklaren. Dat is in Suriname al eerder gebeurd. De basisregel moet nog steeds zijn dat staken een ultieme maatregel is. Vakbondswerk is zakelijk werk. Vermenging van vakbondswerk en politiek is noch goed te keuren noch af te wijzen. Het vakbewegingswerk wordt benadeeld en het belang van de werknemer verkwanseld wanneer de behartiging van zijn belang overschaduwd wordt door een politiek belang.
