Het zou niet verstandig zijn om Trinidad & Tobago met Suriname te vergelijken. Maar kijkende naar het moment van het toegeven dat een land in een economische recessie is terechtgekomen doet Trinidad dat na het 4de kwartaal. De T&T Centrale Bank wijst haar regering dus op het moment van constatering van aankomende problemen, dat haar beleid moet worden aangepast.
Suriname, die al sinds 2012 een economische ondergang meemaakt, kende of kent een governor van haar Centrale Bank die voor de verkiezingen zelfs de Surinaamse economie de lucht in prees. Kennen wij het woord recessie niet of zijn beleidsmakers bang voor het woord recessie? Of duurt het in Suriname wat langer om dat te beseffen? Zou het misschien gelegen zijn in de mogelijkheid dat onze Centrale Bank governor politiek gelieerd is?
Volgens Richard Kalloe heeft dit sowieso niet te maken het feit dat de governor politiek gelieerd is. Het heeft volgens hem te maken met hoe kundig de governor precies is.
“Hoeveel waarde moet je hechten aan zijn woorden? Voor mensen in de samenleving zijn dit de voorbeeldfiguren. Als zij wat zeggen moet men er vertrouwen in kunnen hebben. Een functie van een governor van een Centrale Bank is een vertrouwensfunctie. Dat kennen onze politici niet.”, stelt Kalloe.
Vanaf de onafhankelijkheid van T&T zijn er verschillende ontwikkelingen daar geweest. Hun inkomsten kwamen vroeger voor 80% uit de oliesector. Zij kregen tijdens de economische recessie in 2008 grote begrotingstekorten.
Bij de regeringswisseling heeft de industrie van het land een grote push forward gekregen. Men is ook van aardolie gaan werken aan aardolie producten met hogere waarde. T&T heeft uit haar lessen geleerd.
Kalloe voorspelt nog verdere dalingen van de internationale olieprijzen. Als de industrieontwikkeling niet op gang komt zal het hier zeker niet lukken. Surinamers willen volgens Kalloe niet leren uit eigen nog uit andermans lessen.
“Ze willen blijven teren op aardolie en minerale zaken. Men moet nu noodgedwongen weg van mineralen. Zelfs een ezel stoot zich niet twee keer aan een zelfde steen. Maar een Surinamer stoot zich telkens weer aan de zelfde steen. Voor het niet stoten hebben de mensen een bepaald bewustzijnsniveau nodig. De samenleving en politiek missen de intellectuele competenties. Men loopt met een master of science, maar het zijn geen intellectuelen. Ze kunnen niet nadenken, en ook geen problemen oplossen”, stelt Kalloe.
Volgens Kalloe heeft Suriname een massa van kritische intellectuelen nodig die op de zelfde wijze kunnen denken.
“Misiekaba praat over Dubai en Singapore, maar hij vergeet dat de mensen die daar de leiding hebben, hoog geschoolde mensen zijn. Hij vergeet dat de best draaiende landen in Afrika, weten wat samenwerken is. Hier weet men niet wat samenwerken is”, aldus Kalloe.
Kavish Ganesh
