Het is vooralsnog niet duidelijk welke opdracht de president zijn nieuw kabinet heeft gegeven maar het lijkt erop dat de ministers een vrijbrief hebben om op dievenjacht te gaan. De minister van NH beet de spits af en begon zijn kruistocht tegen scalians, tegen zijn voorganger en tegen de directie van EBS. De minister van Justitie zwaait met de weegschaal van Vrouwe Justitia over de Vreemdelingendienst en zuivert de rest van het ministerie van alle resten van het ABOP regiem. De minister van Onderwijs stopt de corrupte naschoolse nyang patu en HI ontslaat haar voltallig directieteam. Daarnaast volgen wij de minister van RGB die ook graag een pijpje wil roken en als een olifant tekeer gaat tegen zijn werkarmen.
Als we de balans opmaken en met dezelfde roze bril als de heer Limburg kijken naar de hele situatie zou je denken dat de kruistocht tegen corruptie nu eens eindelijk is gestart en ja, velen zijn blij dat notoire corruptelingen in beeld zijn gebracht maar ze vragen zich wel af waarom de grotere vissen nog gespaard worden. Waarom geen onderzoek bij Grassalco waar miljoenen worden verkwanseld, waarom niet eens eindelijk de ex minister van OW aanpakken die het klaarspeelde met zijn ministerssalaris, drie helikopters te kopen. De lijst kan nog aangevuld worden maar de bedoeling van dit stuk is om eerst de aandacht te vestigen op de minister van RGB.
Om in de gunst van de President te komen heeft de RGB-minister de opdracht om SBB door te lichten heel voortvarend aangepakt. Er is onderzoek gepleegd door het accountantskantoor Tjong a Hung, daarna door de CLAD en vervolgens door een administratie kantoor. Volgens de minister hebben al deze inspanningen behoorlijk wat zaken aan het licht gebracht die ertoe hebben geleid dat de directeur, enkele directieleden en delen van de Raad van Commissarissen met ontslag zijn gestuurd. De minister is vervolgens een triomftocht begonnen naar verschillende media om zichzelf te profileren als de brave ridder tegen corruptie. Op een manier, een minister niet waardig en vaak zelf ronduit dom, zit de minister bedrijfsinformatie die er niet toe doet, de wereld in te helpen om de directie te bekladden. Is het wel nodig om in elk interview te hameren op de hoogte van het salaris van de directeur en dat van de secretaresse? De salarissen zijn toch gesanctioneerd door het bevoegd gezag. De enige conclusie die getrokken kan worden is dat de minister last heeft van zijn jaloerse inborst.
Dat de minister erg naïef is, blijkt ook uit het feit dat hij denkt dat het personeel van SBB hem ondersteunt in zijn onbezonnen gedrag. Hij weet heel goed dat vrijwel alle financiële informatie van het bedrijf bij het personeel zit. Uit deze informatie blijkt dat de minister zelf niet vrijuit gaat bij de malversaties die zich in de afgelopen jaren hebben voorgedaan. Gelet op het feit dat de minister zo behept is op de voorbarige publiciteit rond de corruptieve handelingen van de leiding van SBB, kan hij misschien publiekelijk antwoord geven op de volgende vragen:
1. De minister is allang op de hoogte van corruptieve handelingen van de leiding van SBB, waarom komt hij nu pas met publieke aantijgingen?
2. Als SRD 72 miljoen verduisterd is, waarom wordt de PG niet onmiddellijk ingeschakeld?
3. Waarom praat de minister niet over het feit dat dezelfde corrupte directie zijn dochter en schoonzoon, onder dwang van hem, in dienst heeft genomen. Het past ook dat de minister ook praat over hun salaris, positie, en vooral hun kwalificaties.
4. Waarom heeft een “dienstreis” van de directeur van SBB samen met de Minister vorig jaar naar Maleisië meer dan 200 duizend SRD gekost en wat was het doel van deze reis?
5. Was het nodig dat de minister met de directeur zoveel veldbezoeken brachten aan het binnenland die elk meer dan 20.000 SRD hebben gekost?
6. Was de minister vooraf niet op de hoogte van de aankoop van 25 dienstwagens? Is hij niet gewaarschuwd door een partijgenoot, en waarom heeft hij niet ingegrepen?
7. Waarom praat de minister niet over de rol van de zoon van de voorzitter van de bond bij SBB?
8. Waarom praat de minister niet over de rol van zijn partijgenoot W.W die voorzitter van de Raad was. Hoeveel geld heeft hij getoucheerd?
9. Wat is de rol van de minister geweest bij de toekenning van concessies aan grote partijbonzen en aan ex coalitiegenoten. Is het niet zo dat hij de instructies heeft gegeven ook al waren de aanbevelingen van de staf negatief?
10. Waarom moest de minister zijn vrienden van het administratiekantoor ACMA betrekken bij het accountantsonderzoek. Administratiekantoren zijn niet bevoegd om onderzoek te doen. De minister kan ook vertellen hoeveel ACMA voor haar werk heeft ontvangen en of zij aangetrokken zijn volgens de juiste comptabele regels.
Wij hopen dat de president deze minister opnieuw aan een evaluatie onderwerpt. Dat de minister een onderzoek instelt is toe te juichen maar hij dient zich professioneel op te stellen. Het populistisch gedrag om te doen alsof hij een heldendaad heeft verricht moet hij achterwege laten. Als jurist zou de minister moeten weten dat je niet zo voorbarig anderen kan criminaliseren. Dat er malversaties hebben plaatsgevonden gelooft een ieder direct omdat het publiek geheim is dat SBB corrupt is maar als er zulke harde bewijzen van corruptie zijn, moet de minister zich wenden tot de PG en verder zwijgen. Belangrijk is dat de minister ook zichzelf in de spiegel bekijkt. Hopelijk pakt een DNA lid deze vragen op want van deze minister wordt niet verwacht dat hij ingaat op de vragen.
Drs. Carmelita Suddala
Lid van de NDP
