Het besluit van de minister

Het besluit van de minister van Financiën om op alle ministeries een functionaris van de Clad te doen plaatsen met de opdracht om adequaat toezicht uit te oefenen op de financiële bestedingen van het desbetreffende ministerie is naar mijn mening een zeer goed voornemen. Er wordt immers gesteld dat er twee wegen te bewandelen zijn om doelen te kunnen verwezenlijken. En die zijn de smalle en de brede weg. Bij het volgen van de smalle weg is het zo dat het bereiken van doelen geleidelijk aan plaatsvindt. Maar deze weg biedt tegelijk ook een waarachtig en een welvarend leven voor de mens. Een leven zonder dat het geweten van de betreffende persoon knaagt of hem onrust en soms ook wel slapeloze nachten bezorgt. Een bekende uitdrukking in dit verband is: “een goed geweten is een zacht oorkussen”. Hierop aansluitend moet direct ook gezegd worden dat bij het eventueel gebruik maten van de brede weg, het heel anders gesteld is. Er zijn daaraan consequenties verbonden die het leven ongetwijfeld veel angst aanjagen. Het bewandelen van de brede weg verschaft vele mogelijkheden tot het plegen van onrechtmatigheden waardoor de betrokkenen hun doelen en of idealen binnen een relatief korte termijn willen verwezenlijken. Het gevolg hiervan kan zijn, zoals eerder gesteld, dat er dan onrust ontstaat gedurende het verdere leven van die persoon met het waarschijnlijke gevolg dat dit hen slapeloze nachten bezorgt. In het verleden riskeerde een kashouder in dienst van de overheid die een klein kastekort niet op een verantwoorde wijze kon verklaren al een gevangenisstraf. Tegenwoordig is dat dat nauwelijks meer het geval. Kennelijk vanwege het feit dat tegenwoordig veel notabelen zich nogal frequent schuldig maken en ook nog in ergere mate frauduleuze handelingen plegen, en toch nog, vanwege hun link met hoge gezagsdragers, ongestraft blijven. Het dan nog bestraffen van een kashouder als boven genoemd is waarschijnlijk in de ogen van bepaalde leidinggevenden niet rechtvaardig meer. Het is belangrijk te weten dat ook delen uit het bedrijfsleven als leverancier van goederen aan de overheid soms ook meewerken bij het hanteren van frauduleuze praktijken en zo de landsdienaar meeslepen in hun malafide praktijken. Iedereen weet dat rechtvaardigheid aan mensen op aarde is geboden. Naar aanleiding hiervan is het model in het leven geroepen dat ambtenaren voor het aanvaarden van een hoog ambt om het volk adequaat te dienen vooraf een eed moeten afleggen. Daarbij belooft betrokkene trouw en eerlijkheid naar de samenleving toe met betrekking tot de uitoefening van het ambt. Maar in de praktijk valt juist het tegendeel daarvan op. Er zijn toch nog relatief bekeken veel ambtsdragers die een eed als bovengenoemd hebben afgelegd, maar toch nog in de fout gaan. Er wordt wel gebruik gemaakt van democratische principes maar er worden allerlei mazen ontdekt om dan op onrechtmatige wijze zich te kunnen verrijken. Ook deze negatief denkende ambtenaren hanteren de democratie in haar beste vorm om hun vaak negatieve doelen te bereiken. Ook vele politici zijn heel handig in het manipuleren op dit gebied. Machthebbers verschuilen zich achter zovele politieke gewoontes onder de noemer van hun democratische rechten om veel voordelen naar zich toe te trekken. Bepaalde mensen binnen de samenleving proberen langs deze weg de vele goede zeden en normen te vertrappen. Hopelijk zal dit model van de minister van Financiën goede resultaten voortbrengen. Het is hierbij wel raadzaam om een lid van de Clad niet voor altijd op een bepaald ministerie te plaatsen. Een reguliere wisseling of roulatie bij de diverse ministeries is sterk aan te bevelen. We moeten immers voorkomen dat betrokkenen in de verleiding komen, of worden omgekocht en dan stap voor stap beginnen deel te nemen aan mogelijke malversaties op ministeries waar de Clad-ambtenaar zelf zit.
Edward Marbach

error: Kopiëren mag niet!