Recente gevallen van verdrinking binnenland

dblogoIn een rapport van de WHO van december 2014 wordt Suriname gerekend tot de landen met hoge cijfers van verdrinkingsgevallen, in het bijzonder wat betreft kinderen. In een recent ingezonden stuk omschreef ik d e gevaren van een fantasie Carolinabrug, en haalde daarbij het geval aan van enkele jaren geleden, over de dood van twee kinderen die buiten het toezicht van hun ouders met een waterscooter op stap waren gegaan bij een vakantieoord in de Surinamerivier. In de afgelopen weken zijn er weer meerdere personen in het binnenland, in dezelfde Surinamerivier bij watervallen verdronken. Het is jammer dat door onvolledig toezicht op zowel volwassen toeristen als kinderen deze ongevallen mogelijk zijn. Het is echter ook van belang, dat zowel de toeristen als de toezichthouders enkele eigenschappen van stroomversnellingen en watervallen kennen, om de reikwijdte van hun handelingen en hun taken en de daaraan verbonden mogelijkheden op die locaties te kunnen inschatten. Basis informatie daarover volgt.
Watervallen en stroomversnellingen ontstaan op locaties binnen rivieren waar er grote verschillen in hardheid van gesteenten bestaan. Voor deze toelichting zullen we er van uitgaan dat gesteenten qua hardheid worden ingedeeld net als de schoolrapportcijfers, dus van 1 tot 10. Als er dwars over een rivier ergens een 70 meter brede band gesteente met een hardheid van 8 voorkomt, met zowel bovenstrooms als onderstrooms een gesteente met hardheid 5, zal bet deel dat hardheid 8 heeft minder snel worden afgebroken, en op den duur, na duizenden jaren, een hogere stenen muur in rivier vormen, terwijl de gedeelten met een Steen 5 de lagen delen van voor en na de val zullen vormen. Het water zal in hartje regentijd hoger zijn dan alle drie eenheden, maar in de droge tijd zal het water slechts hoog staan bovenstrooms en van daaruit over de hoge bank hardheid 8 vallen op het lagere deel benedenstrooms, en daarbij materiaal uitschuren. Het uit te schuren gat benedenstrooms in steen 5 wordt dus in de tijd door het vallende water steeds dieper. De diepte kan aan de rand van Steen 8 benedenstrooms door uitschuring in eeuwen dus zeer abrupt toenemen. In de ongeveer 3 meters diepe Kabaleborivier in de droge tijd is mij een gat bekend van 14 meters diepte, direct na een kleine stenen muur.
Na 100 meter is de rivier daar wel normaal 3 meters diep. Dit soort van abrupte
gaten zijn vaker de oorzaak van verdrinkingen bij watervallen.
Mij bijzondere belangtelling voor ongevallen op en in het water heeft zijn achtergrond in bet geval waarbij 1k als kleuter van net geen 5 jaar oud ook bijna was verdronken. Als zoon van de in Commewijne geboren boslandpredikant van de EBG, Hendrik Monsels, gestationeerd te Botopasi aan de Boven Surinamerivier ging ik elke middag met de huishoudassistente van mijn moeder, destijds nog “dienstmeisje” genoemd, naar de rivier, om, terwijl ze de afwas deed ook onder haar toezicht wat in bet water te spartelen. Een middag waren we weer samen in bet water, toen ik een vreemd geluid hoorde. Het was de eerste keer dat 1k een speedboot hoorde en daarna zag. De familie was steeds at pagaaiend naar de post Kabel aan het einde van de toenmalige spoorlijn gebracht, waarna we in een 12 uren durende treint Paramaribo bereikten. De reis duurt tegenwoordig met een Noah bus 2 uren. 1k volgde nieuwsgierig de snelle boot en had niet in de gaten, dat er vrij lang nadat de boot gepasseerd was, een hoge boeggolf naar de over kwam. 1k werd daarbij door die eenmalige hoge golf eerst samen met grotere delen van bet vaatwerk naar de oever meegesleurd, en ging daarna met bet terugstromende water met delen van het vaatwerk naar de diepte. 1k was totaal in paniek en bet dienstmeisje kwam at gillend mij achterna. 1k verdween echter in de diepte en zag vaag het zonlicht aan de kant van de oever, maar slechts grote duisternis aan de andere kant. Schreeuwen hielp niet meer. De jongedame sloeg echter als een wilde overal in bet water, en kreeg gelukkig tenslotte een voet van mu te pakken. Ze trok me omhoog, liep totaal uitgeput naar de oever en ging met mu in haar armen tegen een boom zitten. Ze keek me aan en zei: “Moeder niets zeggen”. 1k knikte en beloofde dat aan haar. 1k heb me niet aan mijn woord gehouden, want ik heb bet verhaal toch uitgebreid aan mijn moeder verteld. 1k deed dat echter wet negen en veertig later, toen 1k met mijn moeder in de Sophie Redmondstraat op weg was naar de EBG- begraafplaats Mariusrust, om het dienstmeisje van destijds ten grave te dragen. Mijn moeder had daarvoor nooit van dit geval gehoord. Ze vond het goed, dat wij bet haar destijds niet verteld hadden, want ze had kort daarvoor een dochter aan malaria verloren.
De begrafenis die middag kreeg daardoor voor ons beiden een bijzonder karakter.
Terug naar de waterval/ stroomversnelling.
Eddy Monsels

error: Kopiëren mag niet!