Het Vrouwen Parlement Forum (VPF) organiseerde op 8 februari in samenwerking met Canada Fund for Local Initiatives een lezing getiteld ‘Tel echt mee; Stem met voorkeur’. De inleider van deze lezing was Hans Breeveld. Breeveld gaf een korte uiteenzetting van het kiesstelsel in Suriname in het verlengde van het principe van voorkeurstemmen. Uit discussies is gebleken dat het voor de vrouw niet zo gemakkelijk is wanneer het gaat om verkiezingen. De vrouw incasseert heel wat tegenwerking. Ze moet harder werken om zichtbaar te zijn. “Dit is het resultaat van ons politieke cultuur”, zegt Breeveld.
De lezing had tot doel om de bewustwording op gang te brengen dat er meer vrouwen nodig zijn in het parlement. ‘Wat wij nu zien, is dat met de blokvorming en de huidige politieke bewegingen, de kans om meer vrouwen op de kandidatenlijsten te krijgen gering is’, zei de voorzitter van VPF, Minouche Bromet. ‘Ik heb nog de dag tegoed waar ik meemaak dat een man tegen mij zegt, ‘geef mij advies hoe ik mijn privé- en gezinsleven kan combineren met mijn carrière’’, besloot Bromet haar redevoering.
De organisaties die zich sterk maken voor de vrouw, moeten naar zeggen van Breeveld meer aandacht vragen en zichzelf zichtbaar maken. Dit kan volgens Breeveld ook via het betrekken van de media. ‘Geerlings-Simons bijvoorbeeld heeft het nog altijd niet gemakkelijk binnen haar partij, maar ze gaat ervoor. Machthebbers zullen hun macht niet willen weggeven. In de politiek staan twee zaken centraal: ‘macht’ en ‘belangen’. De belangen zijn gekoppeld aan die macht. Dus niet zomaar wil men macht’, meent Breeveld.
Rigide systeem in Suriname
Met voorkeurstemmen kan een goed ding zijn. Dan maakt het niet uit op welke plek een persoon op de lijst wordt geplaatst. Zodoende toont een ieder zijn of haar eigen macht. Breeveld: ‘Als het systeem niet in jou voordeel is, moeten wij tegen het systeem vechten.’ Het systeem in Suriname is volgens Breeveld rigide, hetgeen verandering behoeft. Met voorkeurstemmen is een strategie. ‘Je moet zichtbaar zijn, een achterban hebben, maar de politieke cultuur moet zich er ook voor lenen.’
Kavish G.
