Het grootste dagblad in Nederland, De Telegraaf, kopte op 2 februari 2015: “Bouterse favoriet bij verkiezingen in Suriname”. Dit bericht werd gepeild door een interview onder ongeveer een honderdtal in Suriname woonachtige Nederlanders. In het artikel wordt erop gewezen dat Surinamers autoriteitsgevoelig zijn. Bouterse is een idool, en de verpersoonlijking van een ideale leider. De V7 zou inhoudelijk verdeeld zijn. Voorts staat er in het stuk dat het in de campagne vooral om personen gaat en veel minder om de inhoud. In dit stuk van de Telegraaf wordt tevens aangegeven dat de V7 inhoudelijk verdeeld is. Wie kan met feiten weerleggen dat deze uitspraak nergens op slaat?
Verbaal geweld en angst
Al geruime tijd gebruiken propagandisten van bijna alle politieke partijen via radio, tv en of op podia ongekend verbaal geweld; het wordt steeds grimmiger, verbaal geweld neemt steeds ergere vormen aan. En dat onder toeziend oog van hun leiders, die keihard eraan meedoen. Welk voorbeeld geven ze aan de jeugd, de toekomst van onze natie? Het is één en al modder gooien naar elkaar. Mensen worden kotsmisselijk van al de verwijten heen en weer; het is niet meer leuk om naar programma’s van bepaalde politieke partijen te luisteren.
Gewelddadig tekeer gaan en aanzetten tot haat ofwel direct haat zaaien is misdadig. Ook het ernstig beledigen van personen en of groepen hoort niet plaats te vinden. Wij zien dit wel gebeuren in ons land en spreken daarover onze diepe afkeur uit. Wellicht ontbreekt in Suriname een charismatische leider, die zonder (verbaal) geweld te gebruiken president wordt van ons land.
Er zijn in Suriname weinig politici die voorbeeldig gedrag vertonen. Al vele jaren proberen politieke partijen door onder andere angst en dreiging te veinzen de stemmen van de kiezers te werven. Het is zeer kwalijk dat ressentimenten worden bespeeld en delen van de gemeenschap vrees wordt aangejaagd om de stemmen te winnen. Het ergste is dat niemand deze leiders een halt roept. Niemand roept hen op hun gedrag te veranderen. Verkeren onze religieuze leiders in winterslaap of steken ze hun kop in het zand? De bevolkingsgroepen die doorgaans vredig met elkaar leven, worden tegen elkaar uitgespeeld. Het is beschamend te horen hoe sommige leiders anderen proberen af te maken. Men wil ten koste van alles aan de macht blijven of komen. Geen middel wordt geschuwd; het doel heiligt elk middel. Realiseren deze leiders zich welke en hoeveel schade de gemeenschap ondervindt door onder andere hun immoreel, onethisch, niet voorbeeldig en onverantwoord gedrag? De opgelopen schade zal tot in lengte van jaren merkbaar en voelbaar zijn in grote delen van de gemeenschap. Deze leiders moeten weten wat ze op hun geweten hebben.
Hoeveel zin heeft het om tijdens elke politieke bijeenkomst de tegenstanders te bespotten, uit te dagen en of te vernederen? Het volk wil andere kreten horen dan alleen verwijten, kritiek leveren en “corruptelingen” opsluiten. De gemeenschap kent reeds de successen en mislukkingen van de Front-regeringen en van de huidige regering. Desondanks blijft men steeds hameren op gemaakte fouten en wat er nagelaten is. That is waste of time. Men vertelt nauwelijks hoe die fouten zullen worden hersteld, en welke nieuwe projecten zullen worden geïnitieerd. Men komt zelden met goed uitgewerkte plannen . Over drugs- en alcoholverslaving, verkeerschaos en – onveiligheid, explosieve toename van het aantal auto’s, onderwijsinnovatie, en over de meervoudige salarissen van parlementariërs praat geen enkele politieke leider. Wie praat over fiets- en voetpaden? Ouders durven hun kinderen niet te laten lopen naar school omdat er geen voetpaden zijn. Wie wil onze jeugd beschermen tegen de vele onverantwoorde programma’s op de televisie en tegen verslaving aan de mobiele telefoon/smart phone? Wie wil de gemeenschap beschermen tegen overlast/diefstal door drugsverslaafden? Wie wil de torenhoge salarissen van politici aan banden leggen, alsmede de vele privileges? Daar horen wij werkelijk geen enkele leider over spreken. Constant maar wijzen op de dief die gepakt moet worden terwijl men zelf de dief is, doet inbreuk op onze intelligentie.
Naar samenwerking en vrede
In een democratie moet in principe met elke partij samengewerkt kunnen worden. Als V7 voor vrede gaat, heeft het geen enkele zin om personen (politieke tegenstanders) te bespreken. Het “geschreeuw, de verwijten en de insinuaties” door bijvoorbeeld enkele leiders van de V7 roepen nog meer geweld en weerstand op. V7 staat onder andere voor vrede, vooruitgang en verbetering, niet voor verbaal geweld.
Anderzijds moet de huidige regering ophouden het NF te verwijten met wat zij heeft nagelaten te doen. Het volk heeft in 2010 het NF afgewezen en grotendeels gekozen voor de Megacombinatie. Dan is het de taak van de Megacombinatie om al haar beloften waar te maken en niet steeds te beuken op de vorige regering.
Wij pleiten ervoor dat aan de Surinaamse politiek een nieuwe dimensie wordt toegevoegd: “Werken aan reële programma’s in het belang van de totale bevolking”. Op de podia mogen er geen monologen meer gevoerd worden, maar krijgen de aanwezigen de kans om vragen te stellen aan de inleiders. Het gekrijs en geschreeuw op de meetings moet ophouden. Politieke partijen moeten niet emotioneel reageren en daarmee inspelen op gevoelens van hun achterban. Aanhang verwerven mag alleen plaatsvinden door een goede campagne met inhoudelijke issues; voornamelijk inhoudelijke argumenten moeten worden aangedragen. Men moet politiek bedrijven als wetenschap; elke andere vorm van politiek bedrijven doet inbreuk op de intelligentie van onze gemeenschap. De kiezers hebben ook de verantwoordelijkheid: een partij kiezen op basis van een partijprogramma en niet op basis van slechts de etniciteit. Vooral opgeleiden, zoals studenten en hoger kader, zouden uit zelfrespect en op basis van hun opgedane kennis veel waarde moeten hechten aan goede partijprogramma’s.
Idem dito moet aan de media een halt worden geroepen op de beledigende wijze waarop personen worden besproken; dit is geen goed voorbeeld, noch voor de jeugd, noch voor welopgevoede Surinamers, en past niet in een nette democratische samenleving. De vage verbroederingspolitiek in Suriname moet plaats maken voor echte natievorming en eenheid. Er moet niet op sentimenten en etniciteit worden gewezen, maar op de goede toekomst van ons land. Dan maakt het wellicht echt niet uit wie president wordt van Suriname.
Jack Mohanlal
Robby Roeplall
