De eerste massameeting van de samenwerkende partijen, die nu formeel door het leven gaan als het collectief V7, is al achter de rug. De organisatie was nerveus en teveel Fronters drongen zich op om toch zichtbaar te zijn voor het publiek, terwijl voor hen voor die avond geen rol was weggelegd, zelfs een voormalige minister maakte zich hieraan schuldig. Prominente VHP’ers waren in eigen huis onzichtbaar, kennelijk vanwege een krap podium, maar twee NDP’ers die net zijn overgelopen zaten op de tweede rij. De start van V7 met een massameeting was krampachtig. De opmerking is gemaakt dat aan de partijvoorzitters die de partijthema’s het best beheersen – en dat zijn er 7 – voor dit eerste moment alleen de ruimte moest zijn gelaten om het woord te voeren. Het opleggen van dezelfde tijdslimitering aan de tweede lijn als de eerste lijn was niet terecht. Overigens moet opgemerkt worden dat de tweede lijn, die nagenoeg uitsluitend bestond uit vrouwen, weinig tot niets zinnigs mede te delen had. Een uitzondering was de spreekster van BEP. Wat zeker is opgevallen, is dat er een noodzaak is in de combinatie om de partijdoelen en de wenselijkheden op elkaar af te stemmen en ervoor te zorgen dat op essentiële punten de partijen niet van elkaar verschillen. Vooral de jonge kiezer (first voters) die gemakkelijk te manipuleren zijn, kunnen in de war raken. Zo wordt bij de ene groep aangegeven dat het is een keus is tussen een koloniale president en een volkspresident. Aan de andere kant zegt men dat het een keus is tussen een democratische president en een dictatoriale president. Er zijn first voters die willen kiezen en die hun mind willen opmaken. Door een gedachtegang te adopteren, vinden deze jongeren geruststelling, maar hun eigen belangen als student of kind in een eenoudergezin of gezin met een laag inkomen kunnen ze niet koppelen aan de partijvoornemens voor na mei 2015. In de V7 zijn de VHP, de NPS en de PL de hoofdpartijen. De VHP behoort de leider te zijn in de groep en waarschijnlijk is dat niet eens zo bezwaarlijk bij de leiders, met uitzindering van de PL misschien, maar dat zal zwaar liggen op de maag van de partij die steeds de leiding heeft gehad in de NF-groep, achter elkaar de president heeft geleverd en ook intern bemoeid heeft in de opkomst van (rebellerend jong) partijkader in een de concurrerende partij. Een opmerkelijk punt in de massameeting was de issue van diaspora. Waar de VHP-voorzitter het nodig vond om tot twee keren toe dat als een belangrijk punt naar voren te brengen (o.a. een diasporafonds), benadrukte de NPS de nationale inbreng en het op eigen kracht ontwikkelen van het land. De NPS-voorzitter leek in dit opzicht een NDP-hoofditem te hebben geadopteerd, waarmee we niet zeggen dat het een verkeerde benadering is. Deze hoofdlijn en de woordkeus zijn wel opvallend. Opvallend is dat het woord ‘rassenhaat’ tot tweemaal toe gevallen is op de massameeting. Daarbij is steeds gedoeld op de NDP en met name de perschef van het kabinet van de president. Deze zou bezig zijn met haatprogramma’s op de radio. In bijna alle toespraken van de leiders is benadrukt de financieel monetaire situatie, de ontwaarding van de munt, de inflatie en de monetaire reserves die bijna gezakt zijn op het niveau waar het vanaf 0 werd opgebouwd door het NF. Opvallend was ook de kritiek op de CBvS-governor die van het NF in 2010 het voordeel van de twijfel heeft gehad. Nu zou hij met waarschuwingen komen en bezuinigingen hebben benadrukt, maar dat zou te laat zijn nu 4 maanden voor de verkiezingen. De KPTI is iets strikter naar de governor toe, de NPS iets milder. Opvallend is dat de V7-partijen zich nog steeds associëren met de thema’s die actueel/relevant zijn op de ministeries die zij in 2005-2010 beheerden. De partijen moeten een holistisch beeld kunnen presenteren. NPS haalde haar samenwerking met de PVF om aan te tonen dat ze het serieus neemt met de diversificatie van de economie en de agrarische sector. Als gekeken wordt naar de achterban en de historie dan had VHP het best kunnen partneren met de PVF. NPS heeft traditioneel geen link met Nickerie.
Op de tweede rij zat er ook een moslim (geestelijke) die eerbiedig opstond en zo bleef staan totdat zijn leider was uitgesproken. Dat doet denken aan een Amerikaanse moslimbasketballer, die weigerde om op te staan voor het Amerikaanse volkslied, omdat dit volgens de Hadith (overleveringen van de profeet van de moslims) uitdrukkelijk zou zijn verboden door de profeet zelf. Daaruit blijkt dus dat het respect o.a. die moslims hebben voor hun politieke/geestelijke leider, de PL-voorzitter, veel groter is dan die voor hun profeet. Dat betekent dat de positie van de PL-voorzitter stevig is, ondanks hij Sapoen voordraagt als presidentskandidaat.
Door de partijen is steeds benadrukt dat de NF-regering bij haar afscheid in 2010 een behoorlijke reserve en een economisch fundament had achtergelaten waarop voort kon worden gebouwd. Er was vertrouwen in de economie en het bedrijfsleven (nationaal/internationaal) zou vertrouwen hebben in de economie. De vraag rijst dan hoe het is gekomen dat ondanks het degelijk funderend werk men toch de overwinning op 25 mei 2010 niet heeft kunnen halen. De beschuldigende vinger is heel vaak gewezen in de richting van de PL en diens voorzitter. Indirect werd de beschuldigende vinger gericht naar de grote NPS en de VHP die de situatie hebben getolereerd. Altijd als de NDP een financiële chaos achterlaat, zijn het de voormalige partijen Front-partijen die de rommel komen opruimen. Zal dat nu weer gebeuren? Er is tijdens de vergadering een lied gezongen dat gaat over de ‘liefde tot de dood’. Dit lied en de bepaalde zanger geven geen vertrouwen, omdat het ‘liefde-tot-de-dood-lied het laatstelijk leidde tot een huwelijk met huiselijk geweld en uiteindelijk een (v)echtscheiding.
