Als Charles Pahlad als opportunist daadwerkelijk wil toetreden tot de Samenwerkende Partijen (SP) moet hij zijn stem in de DNA dienstbaar maken aan de oppositie: hij wil toch de corruptie helpen bestrijden? Ook DOE is een politieke partij die de corruptie in ons land fel wil bestrijden. De huidige coalitie heeft thans geen hechte meerderheid meer in het parlement en dient zo spoedig mogelijk vervroegde verkiezingen uit te schrijven. De Surinaamse SP speelt met vuur door samenwerkingsverbanden aan te gaan met partners als Charles Pahlad, die bij een deel van de kiezers als onbetrouwbaar overkomt. Dat is nu eenmaal het lot van overlopers. De ene groep gaat je bejubelen en de andere gaat je kruisigen. In 2010 wenste deze persoon nog dat VHP’ers wat hem betreft van de Wijdenboschbrug konden springen, omdat ze gedurende meer dan vijftig jaren geen ontwikkeling hadden gebracht in het land. De partij was zeer boos door deze verwensing van Pahlad. Nu beweert hij dat hij nooit iets heeft gekregen van de NDP. Ik betwijfel deze bewering, omdat hij grote rijkdommen heeft vergaard. Hij speelde zelfs Sinterklaas door zijn DNA-vergoeding weg te geven. Zijn zoon is momenteel (nog) districtscommissaris van Saramacca. Hij is overgeheveld van Wanica. In Suriname wordt niet nagegaan hoe bijvoorbeeld DNA-leden aan hun vermogen zijn gekomen. Daarvoor zijn er nog steeds geen wetten gemaakt. Pahlad bespreekt zijn vroegere partij zeer negatief in de media, en toch wil hij quorum verlenen. Dit gedrag met zijn uitspraken in het verleden gedaan tegen de VHP maken hem zeer onbetrouwbaar. Maar curieus vind ik dat de voorzitter van de VHP zich niets aantrekt van de opbouwende kritiek (aanwijzingen) die van verschillende kanten aan hem worden gegeven om voorzichtig te opereren, omdat hij weinig politieke ervaring heeft. Santokhi schijnt alleen maar in zijn hoofd te hebben om president te worden van Suriname. Hoe interesseert hem maar weinig. Dit gedrag wekt bevreemding en maakt dat hij ongeloofwaardig en zwakjes overkomt in de politiek. Immers, wij missen nog steeds in de politieke toespraken wat er nogal gaat veranderen en of aangepakt gaat worden als de SP de verkiezingen wint. Met name Santokhi als leider van de grootste oppositionele partij blijft wazig! Worden bijvoorbeeld de vele vergoedingen van politici aangepakt tegen een wettelijk vastgesteld salaris, komt er een ander betaalsysteem voor leveranciers aan de overheid en hoe wordt de criminaliteit gereduceerd?
Corruptie
Ik ben ongeveer tien jaar geleden begonnen met stukken te schrijven over de enorme corruptie in ons land. In het begin kreeg ik weinig respons en steun totdat de oud-parlementariër Kruisland van de NPS zich als één van de eersten kritisch begon te keren tegen de toegenomen corruptie. Een ingediend wetsvoorstel van het Front haalde het in de vorige regeerperiode niet, omdat Somohardjo en Brunswijk zich daartegen keerden. Zij waren bang dat misschien ook zij achter slot en grendel zouden worden geplaatst. Een snelle Anticorruptiewet zal na de verkiezingen niet komen, is mijn vermoeden! Hoe hoog men nu ook van de toren blaast. Dit probleem zal in de huidige coalitie natuurlijk eveneens gespeeld hebben, want Bouterse meldde aan het begin van zijn regeerperiode een ‘kruistocht tegen corruptie te beginnen’. Daar is tot nu toe niets van te merken. Suriname staat nu op een beschamende 100-ste plaats op de CPI van Transparency International. Dat Pahlad vanwege de toegenomen corruptie de NDP nu de rug heeft toegekeerd, begrijp ik niet zo goed. Hij is immers één van de grondleggers van deze partij. Als er geen eenheid bestaat in een coalitie om de corruptie gezamenlijk aan te pakken, wordt dit wel heel moeilijk voor een regering. Ondertussen heeft de SP zich verenigd met zeven oude strijdmakkers waarbij niet duidelijk is of allen net zo hard en snel als de oud-politiecommissaris de wijdverbreide corruptie willen bestrijden. Bijna alle leiders van de Club van Zeven willen graag president worden van Suriname. Dat staat vast als een paal boven water. Daarom had ik vooralsnog de grootste partij in deze combinatie namelijk de VHP geadviseerd enige terughoudendheid te betrachten bij het aanwijzen van een presidentskandidaat. Er kan immers een betere kandidaat gevonden worden dan de huidige partijleider. Bovendien moeten er wellicht in het bestuur nog afspraken worden gemaakt als hij daadwerkelijk president wordt over de opvolging in de partij. Om corruptie te bestrijden, dien je het goede voorbeeld te geven want de functies van partijleider en politiek leider gaan niet samen wegens vermeend conflict of interest. Hierover is al tientallen keren door gerenommeerde politicologen geschreven. Het volk wil na de komende verkiezingen goede bestuurders aan het werk zien die voorts voortvarend een Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) gaan voorbereiden.
Vervroegde verkiezingen
Charles Pahlad kan moeilijk van twee walletjes eten. Het heeft geen enkele zin twee politieke partijen te dienen. Dat komt bij elk normaal denkend mens zeer ongeloofwaardig over tenzij Pahlad politieke spelletjes speelt. Je zou het anders kunnen formuleren: ‘You can’t have your cake and eat it’. Uiteraard zal men bij de NDP zeer teleurgesteld zijn met de escapade van deze persoon. Wij merken dat van beide kampen zich belangrijk wanende politici tussentijds aan het zwerven zijn geslagen. Gangaram Panday van de VHP en Pollack van de NPS liggen nog vers in ons geheugen. Deze traditie schijnt normaal en geaccepteerd te zijn in Suriname. Als men de corruptie echt wil bestrijden, zijn deze uitstapjes zeer ongewenst, omdat hiermee natuurlijk ook gechanteerd kan worden. Partijen die in 2005 bij het Front zaten, kozen in 2010 voor de Megacombinatie, en zitten nu weer bij de SP. Of is dat eveneens de kracht van de democratie? Deze politieke onbetrouwbaarheid van prominenten dient – gezien ons politiek verleden – in Suriname eerder afgestraft dan gehonoreerd te worden, omdat onder andere de versterking en continuering van het afgesproken politiek beleid wordt beperkt en de toegenomen corruptie nog meer wordt versterkt. Wij hebben grote noden zoals de armoede, verbetering van het onderwijs en woningnood. Daarom is Pahlad net als de anderen een onbetrouwbare politicus dan één die de SP komt versterken. De kiezers dienen op hun hoede te zijn! Het zou verstandig zijn aan geen enkele partijleider politieke carte blanche te geven voor het aangaan van samenwerkingsverbanden, want dat zou behoorlijk verkeerd kunnen uitpakken voor de toekomst van de partij en ons land.
Robby Roeplall
